Pokémon: Anna's reis door Hoenn

Hoofdstuk 17: Bloeiende rivaliteit

'Anna wordt wakker!' riep Vanessa zo hard als ze kon. Anna schrok wakker. 'Huh?' vroeg ze slaperig. 'Het is een nieuwe dag!' zei Vanessa. 'Laten we vroeg beginnen met reizen!' Anna zuchtte diep. 'Oké dan.' Ze stond op uit haar en keek op haar horloge. Het was pas net acht uur. 'Waarom wil je zo vroeg verder reizen?' vroeg Anna. 'Dat is goed voor je.' zei Vanessa. Ze liep Anna's kamer uit richting haar eigen kamer. Anna kleedde zich om en pakte haar spullen bij elkaar. Daarna maakte ze Plusle wakker en liep ze de kamer uit. Buiten stond Vanessa al op haar te wachten. 'Dat duurde lang.' zei ze geïrriteerd. 'Sorry.' zei Anna. 'Ik ben nog niet helemaal wakker. 'Oké, maar laten we vertrekken!' zei Vanessa vrolijk. ''Die meid is vrolijk!'' dacht Anna. Vanessa was alvast begonnen met lopen Anna liep snel achter haar aan.

Toen ze eenmaal op route 111 aan was gekomen stortte Anna bijna in. 'Je hebt echt een slechte conditie!' zei Vanessa. 'Waarom lukt het je niet om mijn fietstempo vol te houden?' 'Uhm... nou je fietst best wel snel weet je?' zei Anna. 'Oh... Sorry.' zei Vanessa. 'We kunnen anders wel even een pauze houden.' 'Dankjewel!' zei Anna zuchtend. Ze sprong van haar fiets af en ging achterover liggen in het gras. Plusle kwam naast haar liggen. Vanessa ging op het gras zitten en keek voor zich uit. 'Heb je anders zin in een Pokémon gevecht?' vroeg ze. 'Uh... oké dan.' zei Anna. Ze stond weer op en pakte haar tas met Poké-Balls. 'Wat dacht je van jouw Plusle tegen één van mijn Pokémon?' vroeg Vanessa. 'Oké, is goed. Vind jij dat ook goed?' vroeg Anna. Plusle knikte. Vanessa pakte een Poké-Ball uit haar jaszak, uit de Poké-Ball kwam een Minun. 'Cool!' zei Anna. 'Je hebt een Minun.' Plusle keek naar de Minun. De Minun keek arrogant naar haar. 'Zullen we beginnen met het gevecht?' vroeg Vanessa. 'Is goed!' zei Anna en zo begon het gevecht. Anna liet haar Plusle Quick Attack doen. Jammer genoeg ontweek Minun de aanval. Daarna deed Minun zelf ook Quick Attack, Plusle werd geraakt en viel neer op de grond. Ze stond snel weer op en ging zelf over op de aanval. Ze deed weer Quick Attack en dit keer raakte ze Minun wel. Ook Minun viel op de grond, maar hij stond iets minder snel op dan Plusle. 'Ik denk niet dat het nut heeft om te blijven vechten.' zei Anna. 'Onze Pokémon zijn zo goed als gelijk aan elkaar.' 'Je hebt gelijk.' zei Vanessa. 'Het is beter als we het gevecht stoppen.' Minun keek boos naar Anna en Vanessa. Het leek wel alsof ze graag het gevecht af wou maken. Vanessa liet haar Minun snel terug keren in zijn Poké-Ball. Plusle keek opgelucht naar Anna. 'Ik vraag me af wat er tussen die twee aan de hand is.' zei Anna. 'Ik ook, maar ik denk niet dat we er ooit achter zullen komen.' zei Vanessa. 'Je hebt gelijk.' zei Anna. 'Laten we maar verder reizen, ik heb nu weer genoeg energie.' Ze liepen verder.

Uiteindelijk kwamen ze aan bij de stenen die Flurmel weg moest halen. 'Oké, Flurmel! Kom er maar uit en haal die stenen voor ons weg.' zei Anna. Flurmel kwam uit zijn Poké-Ball en sloeg de stenen kapot met Rock Smash. 'Goed gedaan!' zei Anna. Ze liet haar Pokémon weer terug keren in zijn Poké-Ball. Nu de stenen weg waren konden ze weer verder reizen.

Toen het donker werd waren ze bijna van route 111 af. Ze besloten om hun tenten op te zetten en op die route te blijven om te overnachten. Anna zette voor hun allebei de tent op terwijl Vanessa bezig was met het eten. Anna was klaar met het opzetten van de tent en liet haar Pokémon uit zijn / haar Poké-Ball komen zodat ook zij konden eten. Vanessa deed hetzelfde. Anna en Vanessa gingen rustig zitten eten terwijl hun Pokémon ook aan het eten waren. Maar de rust werd verstoord. Minun ging naar Plusle toe en pakte haar eten af. De twee kregen ruzie en er ontstond een gevecht. 'Doe rustig jullie!' riep Anna. 'Geen gevechten tijdens het eten!' zei Vanessa. Minun luisterde niet en bleef aanvallen op Plusle af vuren. Plusle bleef maar ontwijken. Uiteindelijk raakte ze uitgeput. Minun deed vuurde nog steeds aanvallen op haar af. Gelukkig sprong Flurmel voor Plusle zodat hij de aanval op zou vangen. Grovyle rende snel naar Plusle toe en pakte haar op. Ze bracht haar naar Anna. 'Dankjewel Grovyle!' zei Anna. Minun was nu in gevecht met Flurmel. 'Hoe kunnen we dit stoppen?' vroeg Vanessa. 'Laat hem terugkeren in zijn Poké-Ball!' zei Anna. 'Is goed!' zei Vanessa. Ze pakte de Poké-Ball van Minun en liet het terugkeren. 'Zo, nu kunnen we weer rustig verder eten.' zei ze. Ze liep naar de tafel toe en ging verder met eten want ze had echt super veel zin in eten.

Toen iedereen klaar was met eten gingen ze nog even wat trainen en daarna gingen ze slapen. Die nacht kwam Minun uit zijn Poké-Ball. Hij sloop uit de tent van Vanessa en ging naar de tent van Anna. Hij keek in het rond en zag Plusle liggen. Hij liep naar haar toe en begon haar te elektrocuteren. Plusle schrok wakker en gaf een kreet. Daardoor schrok ook Anna wakker. Ze keek op zich heen en zag dat Minun in haar tent zat. 'Vanessa!!!' riep ze. 'Kom snel hier heen!!' 'Huh... wat?' zei Vanessa. 'Minun zit in mijn tent en hij heeft Plusle weer aangevallen!' Binnen no time stond Vanessa voor de tent. 'Dit moet echt stoppen!' zei Vanessa. 'Maar hoe?' 'Ik weet het niet.' zei Anna. 'We moeten eerst weten waarom Minun zo boos is op Plusle.' 'Misschien heeft het iets te maken met wat er vroeger is gebeurd?' vroeg Vanessa. 'Dat kan, we moeten zorgen dat ze het goed gaan maken.' Anna liep naar Plusle toe en begon tegen haar te praten. Plusle knikte als teken dat ze het begreep. Ze liep richting Minun maar die wou haar nog steeds elektrocuteren. Ondanks alle elektriciteit die op Plusle afkwam bleef ze door lopen. Toen ze eenmaal voor Minun stond draaide ze haar staart naar hem toe. Ze gaf hem een vriendschappelijke schok. Minun schrok en stopte met Plusle te elektrocuteren. Hij keek haar aan. Plusle keek vriendelijk terug. Ze liepen naar elkaar toe en begonnen elkaar te knuffelen. 'Volgens mij zit dat wel goed!' zei Anna. 'Je hebt gelijk!' zei Vanessa. 'Dan kan ik weer terug naar mijn tent.' Vanessa liep weer terug naar haar tent en Minun volgde haar. Anna draaide zich om in haar slaapzak en viel al vrij snel weer in slaap. Plusle daarentegen kon maar niet in slaap komen. Ze vond het vreemd dat Minun haar zo makkelijk had vergeven. Op één of andere manier geloofde ze het niet.