Hoofdstuk 49: Het weerinstituut

41 3 12
                                    

Zo snel als ze konden, renden Plusle en Anna, met Togepi in haar armen, naar de dichtstbijzijnde grot toe. Ze waren nog niet eens een uur van Rubello Town vandaan, toen de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. Al die tijd was het zulk mooi weer geweest, dus de trainster en haar Pokémon hadden het niet doorgehad dat het weer ineens om zou slaan. Ze konden het eigenlijk ook niet geloven dat het werkelijk was gebeurd. Zo snel als de regen was gekomen, was het ook al weer weg en maakte het weer plaats voor een stralende zon. Anna en haar Pokémon kwamen de grot uit en besloten hun weg te vervolgen. De modderpaden lagen er nu alleen door de regen onhandig bij en bij elke stap die ze zette, gleed Anna weg. Tot haar ergernis kwam er toen ook nog een auto aangereden, over het modder pad. Ze klauterde overeind en schuifelde met haar Pokémon naar de bosjes toe om ruimte vrij te maken en de kans om overreden te worden te minimaliseren. 'Het was echt een eitje om dat instituut over te nemen,' hoorde Anna een bekende stem zeggen op het moment dat de auto vlak langs haar reed. 'Inderdaad,' zei een andere bekende stem. De auto reed langs en Anna ving nog snel een glimp op van het logo dat ze maar al te goed kende. Het was het logo van team Aqua. Anna gromde en keek naar Plusle. 'Alweer die misdadigers. Waarom stoken zij altijd onrust? Laten we maar eens gaan kijken bij dat weerinstituut.' Plusle knikte en de trainster en haar twee Pokémon volgden stilletjes het bandenspoor.

Het weer instituut was een groot gebouw met twee enorme antennes op het dak. Voor de deur stonden twee in mannen van team Aqua. Anna had zich achter de dichtstbijzijnde bosjes verstopt en broedde samen met haar Pokémon op een plan. Ze bekeek het gebouw nog eens goed, op zoek naar een andere ingang. Ze stopte met zoeken toen ze in haar ooghoeken iets zag bewegen. Boven op het dak van het gebouw ging een antenne omhoog en schoot een vreemde straal de lucht in. Anna keek er verbaast naar. Niet veel later trokken allerlei donkere wolken bij elkaar, die niet wel goeds voorspelden. 'Volgens mij gaat het zo regenen,' prevelde Anna. 'We moeten zorgen dat we het gebouw binnen komen, voor alles met bakken uit de hemel valt.' Eén van de twee mannen was de weersverandering ook opgevallen en hij tikte zijn mede team Aqua lid aan. 'Kijk eens naar die wolken.' Hij wees omhoog. 'Het gaat zo stormen, laten we maken dat we naar binnen gaan.' De andere man knikte en ze deden de grote deur open. Dit was Anna's kans om samen met hen mee naar binnen te glippen.

Eenmaal in het weerinstituut sloop Anna direct achter één van de vele dozen die er geplaatst waren. Ze zag allerlei mannen en vrouwen van team Aqua die rommelden aan gigantische machines. Wat ze precies met die machines deden, wist Anna niet. Verder was er ook nog een kooi met tien keer dezelfde Pokémon erin. 'Welke Pokémon zijn dat?' vroeg Anna zacht aan zichzelf. Ze pakte haar Pokédex erbij en scande de Pokémon, waarna ze de informatie over het wezentje las. 'Aha, het is dus een Castform. Waarom houden ze die arme Pokémon in vredesnaam vast?' Ze ging een stukje opzij om beter de omgeving te kunnen zien, maar maakte daarbij iets te veel geluid. De leden van team Aqua draaiden zich met een ruk om en keken haar verbijsterd aan. Die blik veranderde echter al snel in een geïrriteerde blik. 'Uhm...' stamelde Anna. 'Doei.'

Zo snel als ze konden, renden Anna en Plusle door het weerinstituut heen. Terwijl ze achterna gezeten werden door talloze leden van team Aqua. Togepi deed weer voor de zoveelste keer weer een dutje en kreeg niets mee van de hele situatie. 'Kom hier jij!' riep een man van team Aqua naar Anna toe. Ze negeerde het volledig en versnelde haar pas. Als een stel malle idioten renden ze door het hele weerinstituut heen. Toen Anna eenmaal het gevoel had dat ze veilig was in het enorme gebouw, hapte ze naar adem en leunde voor een paar tellen tegen de muur aan. 'Wat is er in vredesnaam hier aan de hand?' vroeg ze zuchtend aan zichzelf. 'Ze willen weten welke effecten het weer heeft op Pokémon,' hoorde ze. Ze schrok en keek om zich heen. Er was niemand in de buurt. Waar kwam dat geluid vandaan. 'Ow en trouwens,' ging de stem verder, 'we zitten vast in deze ruimte. Zou je ons misschien kunnen komen helpen?' De stem had zich vervormd van neutraal naar wanhopig. Anna dacht even na, maar besloot toen het geluid van de stem te volgen en liep naar de dichtstbijzijnde deur toe en rommelde wat aan de deurklink. Daarna keek ze naar het slot. De deur was op slot, natuurlijk. 'Uhm...' stamelde Anna. 'Dat gaat een beetje moeilijk zonder sleutel, maar ik zal kijken wat ik kan doen.' Ze snelde terug de gangen door in de hoop weer bij de ingang aan te komen, maar integendeel. Ze werd onderschept door twee leden van team Aqua. 'Daar is ze!' riep er één. Hij pakte snel een Poké Ball en liet zijn Pokémon daaruit komen. Nu kon Anna niets anders meer doen dan terugvechten. 'Plusle, klaar jij dit klusje even?' Plusle kwam strijdlustig tevoorschijn en keek haar tegenstander aan. Het was een Zubat, dus met Spark had ze die in een klap verslagen. De volgende Pokémon van de tegenstander was een Poochyena. Ook deze was naar een paar rake klappen alweer neergehaald. De man liet geïrriteerd zijn Pokémon terugkeren en keek Anna met gespleten ogen aan. 'De volgende keer zal je me niet zo makkelijk verslaan.' Hij rende weg. Het andere lid rende achter hem aan. Anna besloot de twee te volgen, verwachtend dat ze haar zo naar hun leider zouden leiden.

Pokémon: Anna's reis door HoennWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu