Hoofdstuk 47: Vlieg toch op!

62 6 50
                                    

Die ochtend werden Anna, Plusle en Togepi wakker door een hels kabaal. Zonder dat ze het door hadden gehad, waren ze de vorige dag gestrand aan een zee. Momenteel vlogen er allerlei Pokémon over hen heen en soms daalden ze neer om in Anna's hoofd te pikken. Geïrriteerd kroop Anna haar slaapzak uit. Ze haatte het als iemand haar wekte. Ze propte al vloekend op de vogel Pokémon haar slaapzak in haar tas en keek daarna omhoog. Eén van de vogels was net een duikvlucht naar beneden begonnen met als doel Anna's tas. 'Aaaaaaaaah!' gilde ze. Plusle schoot via Anna's schouder omhoog en haalde de vliegende Pokémon neer met de aanval Spark. Opgelucht hapte Anna naar adem. Vogelachtige Pokémon waren nooit echt haar favoriet geweest en vooral niet degene waar ze nu tegenover stond. Wingull en Pelipper hadden bij haar een nare herinnering achter gelaten, die ze met heel haar hart probeerde te vergeten.

Maar dat ze nu recht tegenover deze twee Pokémon stond, vond ze echt niets. Ze wist alleen zeker dat ze langs hen zou moeten, wilde ze haar reis naar Fortree City vervolgen. Er zat dus niets anders op dan een weg te banen over het water, tussen al die verrekte vogels door en alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, poepte een Wingull op Anna's arm. 'Ieuw!' riep Anna uit. Ze rende naar de zee en gooide haar arm in het water. De poep loste gelukkig op, maar de geur bleef hangen. Anna had er echt genoeg van. Ze wilde zo snel als kon de zee over, weg van deze vreselijk irritante Wingull en Pelipper. Ze greep naar haar Ranch apparaat en haalde Linoone terug. 'Welkom terug maatje,' zei ze toen de Pokémon teruggekomen was. 'Zou je me willen helpen met over deze zee te komen?' Linoone knikte en drukte zijn kop tegen Anna's been aan. 'Mooi,' zei Anna. 'Laten we dan maar gaan!'

Anna sprong op Linoone's rug en ze gingen het water op. Plusle zat op het hoofd van Linoone terwijl ze naar het water staarde. Anna hield haar Togepi met één arm stevig vast en hield met haar vrije hand de Linoone vast. Het begin van de tocht was rustig, alleen al snel kwamen er weer Wingull en Pelipper aangevlogen. 'Waarom blijven die Pokémon niet gewoon weg? Wat moeten ze toch van ons?' gromde ze. Ze staarde de Pokémon met een dodelijke blik aan. Eén van hen, waarschijnlijk de leider, gaf een teken af aan de anderen en plots waren ze weg. Anna zuchtte opgelucht. 'Gelukkig zijn ze opgevlogen.' De arme meid had alleen te vroeg gejuicht, want de Wingull en Pelipper kwamen terug met meer.

Wild met haar armen door de lucht zwaaiend, schreeuwde Anna naar de Wingull en Pelipper die de hele tijd op haar hoofd pikten. 'Vlieg toch op! Vlieg toch op!' De Pokémon werden steeds kwader en poepten zelfs in Anna's haar. 'Nee!' krijste ze. 'Waarom nou weer mijn haar? Had iets anders ondergepoept, maar niet mijn haar!' Ze begon te jammeren, maar het hielp niets. De twee vogel Pokémon vielen haar nog steeds aan. Plusle had zich omgedraaid op het hoofd van Linoone en keek haar trainster verbaasd aan. Wat was ze toch allemaal aan het doen? Had ze dan niet geleerd dat je respectvol met Pokémon om moest gaan. Anna merkte dat haar Pokémon het ook had opgemerkt. 'Plusle, doe dan iets!' jammerde ze. Plusle keek haar trainster begripvol aan. 'Gebruik Thunder als je kunt!' Plusle raapte al kracht bij elkaar en vuurde een flinke Thunder af op de vliegende Pokémon, alleen helaas raakte de aanval niet alleen hen. Anna, Togepi, Linoone en Plusle zelf werden ook geëlektrocuteerd door de geleiding van het water. Uiteindelijk vielen Anna, Togepi en Plusle van Linoone's rug af, zo het water in.

Al water uithoestend kwam Anna weer boven water. Ze zocht gespannen om zich heen naar haar Pokémon. De Wingull en Pelipper waren gelukkig weg, maar haar Pokémon leken in de verste verte niet te vinden. Anna raakte volledig in paniek en begon te jammeren, alweer. Te neergeslagen dobberde ze wat rond in het water, tot ze plots een geluid hoorde. Het was Linoone met op zijn rug een doorweekte Plusle en Togepi. Anna zwom zo snel als ze kon naar haar Pokémon toe en omhelsde Linoone. 'Ik ben blij dat alles in orde is. Het was niet zo slim van mij om op water te vragen naar een elektrisch type aanval.' Ze grijnsde haar tanden bloot en haar Pokémon keken haar niet begrijpend aan. 'Het heeft wel goed nieuws met zich meegenomen, want die Wingull en Pelipper zijn weg!' Anna klauterde voorzichtig op Linoone's rug en ze zwommen, surften, verder naar route 119.

Toen de trainster en haar Pokémon aan land waren gekomen, kon ze haar ogen niet geloven. Route 119 lag vast aan een klein dorpje, maar wat er in het dorp gehouden werd, sprak haar nog meer aan. Ze liet Linoone terug keren in zijn Poké Ball, stuurde hem terug naar de Ranch en rende het dorp in dat bekent stond onder de naam Rubello Town.

~

Ik haat Wingull en Pelipper zo ontzettend erg, AAARGH!

Is bij jullie school alweer begonnen? Dit was mijn laatste echte vakantie dag, nu alleen nog maar weekend en dan alweer met volle bak er tegen aan *cries*
Hebben jullie een leuke vakantie achter de rug? 
Wie wilt er stiekem heel graag terug naar zijn vakantieland?
*Steekt haar hand omhoog*

Wel, tot latersss

(Updates zullen nu geheid weer wat langer gaan duren, sorry alvast :()

Pokémon: Anna's reis door HoennWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu