Pokémon: Anna's reis door Hoenn

Hoofdstuk 52: Fortree City

De avondschemering viel en Anna en Kate bevonden zich al in Fortree City. Ze verbaasden zich er beiden over het feit dat de stad plaatsvond in het bos en dat het groten deel van de huizen in bomen hingen. Toch vonden ze dat het ergens ook wel logica had vanwege de nam die de stad droeg. Echter zagen ze door alle bomen het bos niet meer en raakten ze dan ook een tikkeltje in paniek op het moment dat het moeilijk voor hen werd om nog goed de omgeving te kunnen zien. Ze waren al een hele tijd op zoek geweest naar het Pokémon Center waar ze mogelijk konden eten en overnachten, maar wisten niet precies waar deze zich bevond. 'Hey Anna!' hoorden ze opeens iemand uit de verte roepen. Anna herkende de stem van de persoon direct. Ze draaide zich glimlachend om naar het geluid en haar vermoeden werd direct bevestigd. 'Hoi Brian.' Brian kwam enthousiast aangerend en werd gevolgd door twee andere trainers die Anna ook al te goed kende. 'Justin en ik hebben zojuist de gymleader uitgedaagd! Raad eens wie zijn zesde gymbadge behaald heeft?' Enthousiast hielden zowel Brian als Justin hun net verdiende badge voor het gezicht van Anna. Vanessa zuchtte. 'Jongens ook altijd met dat geshow.' Anna lachte. 'Wij hebben vandaag een stel mannen lastiggevallen en Tropius gered.' Anna knikte naar Kate en wende zich daarna weer tot de andere drie trainers. 'We zijn uitgeput en zoeken momenteel naar het Pokémon Center. Weten jullie waar die is?' 'Toevallig waren wij ook net op weg naar het Pokémon Center!' riep Brian enthousiast. 'Loop maar met ons mee.'

De nacht was gevallen en uitgeput kwamen de vijf trainers aan bij het Pokémon Center. Op een wonderbaarlijke manier was echter niet iedereen compleet uitgeput. Togepi sprong bij de entree enthousiast uit Anna's armen en besloot dat het een goed moment was om het Pokémon Center rond te wandelen. Anna keek met een vermoeide blik naar haar Pokémon. Plusle daarentegen had ook nog wel zin om te spelen, dus de twee Pokémon gingen samen het Pokémon Center onveilig maken. De trainers daarentegen besloten dat het een goed moment was om hun Pokémon te genezen en avondeten naar binnen te werken. 'Hoe gaat het nu met jouw reis?' vroeg Brian met volle mond aan Anna, waarna hij snel nog weer wat eten naar binnen werkte. De arme ziel was uitgehongerd. 'Op het moment heb ik drie lintjes in mijn bezit. Hoe zit het met jullie?' Ze keek nieuwsgierig naar Justin en Vanessa. 'Ik heb alle vijf de lintjes al in mijn bezit,' zei Vanessa. Ze haalde haar hand langs haar haren en flipte het naar achteren. 'Ja, jij wel,' mompelde Justin. Hij staarde naar zijn eten. 'Ik moet er nog steeds één. Vanessa had me laatst weten te verslaan.' Vanessa stootte Justin plagerig aan terwijl Anna hem een glimlach schonk. De blonde jongen wendde zijn hoofd omhoog en richtte zijn blik op Kate. 'Wie ben jij?' vroeg hij geïnteresseerd. 'En waar ben je momenteel mee bezig?' Kate prikte met haar vork in het eten en antwoorde: 'Ik ben Kate en ik ben hier om gymbadges te sparen.' Ze glimlachte. 'Morgen ga ik proberen de gymleader uit te dagen. Hebben jullie nog tips?' Brian sprong enthousiast omhoog. 'Ja! Ik zal ze allemaal vertellen.' Terwijl de twee jongens tips uitdeelden aan Kate, besloot Anna dat het genoeg was voor vanavond. Ze zei de rest gedag en ging op zoek naar haar Pokémon.

Plusle en Togepi hadden inderdaad het Pokémon Center onveilig gemaakt. Anna vond ze nadat ze een paar mannen en vrouwen had horen gillen. Blijkbaar was Togepi zonder pardon hun kamer binnengelopen en had Plusle hen geëlektrocuteerd toen ze het gevoel had gehad dat de mensen Togepi iets aan wilden doen. Beschaamd bood Anna dan ook haar excuses aan het stel aan en rende samen met Togepi in haar armen en Plusle op haar schouder er vandoor. Eenmaal in haar kamer aangekomen begon ze te lachen. 'Wat zijn jullie ook een stel ondeugende Pokémon.' Ze gaf de twee Pokémon en de rest van haar Pokémon nog wat voor, waarna ze zich omkleedde. De Pokémon aten het voor gulzig op en rommelden nog wat met elkaar totdat Anna terugkwam om ze in hun Poké Ball te doen terugkeren. Daarna kroop ze in bed en viel ze rap in slaap.

Die volgende ochtend was Brian zonder een pardon haar kamer ingestormd. 'Anna!' schreeuwde hij in haar oor. 'Word wakker!' De Pokémon trainster schrok wakker en keek verbaasd naar de jongen die in haar deuropening stond. Hoe had hij in vredesnaam de deur open gekregen? 'Je had de sleutel niet uit de deur gehaald,' grinnikte Brian alsof hij haar gedachten kon lezen. 'Maar goed, daar kwam ik niet voor. Laten we gaan ontbijten en daarna een Pokémon gevecht houden!' Anna sloeg haar ogen neer en besloot de jongen te negeren. Ze draaide zich om in haar bed en doezelde bijna weer in. Het werkte echter averechts want de jongen sprong brutaal op haar bed en maakte haar daarmee compleet wakker. 'Goed,' verzuchtte ze. 'Ik kom er al aan.'

Nadat Anna zich had omgekleed en haar Pokémon had gewekt, waren de drie naar beneden gegaan. De rest zat er al, zelfs Kate was al helemaal wakker. 'Sorry jongens en meiden,' mompelde Anna zacht. 'Het bed lag te lekker.' Ze schoof aan bij de rest en werkte haar ontbijt gulzig naar binnen.

Op het moment dat Brian klaar was met eten, sprong hij enthousiast van zijn stoel en schreeuwde tegen Anna: 'Klaar voor ons Pokémon gevecht?' Anna propte de laatste hap van haar broodje naar binnen en sprong ook op. 'Ik ben er klaar voor als jij er klaar voor bent!' Ze was het nu al wel gewend dat telkens als zij en Brian elkaar weer terugzagen, hij een Pokémon gevecht wilde. De jongen grijnsde naar haar, waarna hij haar voor ging naar buiten. Ze volgde en de rest van de groep bleef rustig verder ontbijten.

Gespannen stonden de twee trainers tegen over elkaar met hun Pokémon. Anna had haar Kirlia gekozen voor dit gevecht. Brian daarentegen gebruikte Shelgon. 'Wow,' mompelde Anna. 'Hoe ben je aan deze Pokémon gekomen?' 'Gevonden als Bagon in het donkerste gebied van de Meteor Falls. Hij is gisteren geëvolueerd tijdens het gymgevecht.' 'Cool, laten we dan gaan beginnen!' Het was aan Anna om de eerste aanval in te zetten. Ze pakte haar Pokédex erbij om te kijken welk type een Shelgon precies was: Dragon. Dit bracht haar tot de conclusie dat het nog een pittig gevecht kon worden. Ondanks dat schatte ze de kansen voor Kirlia en haar redelijk hoog in, aangezien de Pokémon tegenover hen nog maar net geëvolueerd was. 'Kirlia gebruik Psychic op de Shelgon!' De vrouwelijke Psychic type Pokémon was vanwege haar snelheid in het voordeel ten opzichte van de massieve Shelgon. Echter deed de rake aanval de Pokémon vrij weinig. Brian kreeg een uitdagende grimas op zijn gezicht. Hij wist precies welke aanval hij moest gebruiken. 'Shelgon doe Bite op Kirlia!' De net geëvolueerde Pokémon bewoog zo snel als hij kon op de Kirlia af, alleen zijn snelheid was afgenomen en dat verbaasde Brian nog al. Anna daarentegen had voorzien dat dit zou gaan gebeuren. Haar Pokémon ontweek de aanval dan ook met gemak en voerde vluchtig een tegenaanval uit. Weeral deed ze Psychic maar nog steeds deed deze aanval niet zoveel. De twee Pokémon stonden dicht bij elkaar en daar maakte Brian handig gebruik van. Hij commandeerde zijn Pokémon om nog eens Bite te doen en ditmaal was de aanval wel raak, Anna en Kirlia konden namelijk niet op tijd reageren. Kirlia had flink wat schade opgelopen door deze rake aanval en tuimelde achteruit.

Voordat Anna haar Pokémon weer kon aansturen een aanval te richten op de Shelgon, begon deze te gloeien. 'O wow,' mompelde Anna. Ze staarde naar hoe haar Pokémon transformeerde. De sierlijke Kirlia was veranderd in een prachtige Gardevoir en straalde van top tot teen. Brian grijnsde breed en keek uitdagend naar Anna en haar Pokémon. Plusle en Togepi juichten vanaf de zijlijn naar hun trainster en de beeldschone Gardevoir. Het Pokémon gevecht duurde echter super lang en werd op een gegeven moment onderbroken door Kate, Justin en Vanessa die naar buiten kwamen. 'Kate wil graag de gymleader uitdagen voordat het donker wordt en Justin en ik zouden wel graag verder willen reizen. Duurt jullie gevecht nog lang?' Anna keek naar haar Pokémon die nog steeds overeind stond en naar de sterke Pokémon van haar tegenstander. Ze lachte. 'Onze Pokémon zijn heel erg geweid aan elkaar. Misschien is het inderdaad beter als we stoppen.' Brian knikte en de twee trainers lieten hun Pokémon terug keren, waarna ze van het strijdveld afstapten en achter de al weglopende trainers aanliepen.

'Wacht!' riep Brian. De trainers waren al bijna bij de gym om Kate daar af te zetten. 'Ik heb nog twee eieren over. Hij keek naar Anna en Kate. 'Zouden jullie die willen?' Beide meiden knikten enthousiast en Brian overhandigde ze allebei een ei. Daarna liep Kate de gym in terwijl ze uitgezwaaid werd door de anderen. Anna daarentegen was aan het rommelen in haar tas, probeerde plek vrij te maken voor het ei. Echter zat haar tas bomvol. 'Oef,' mompelde ze. Als ze een paar van haar Pokémon naar haar ranch zou sturen, zou het kunnen passen. Ze liet alle Pokémon uit hun Poké Ball komen en kreeg daardoor verbaasde blikken van de rest van de groep. 'Hoe kom je aan de legendarische Pokémon Latias?' Anna glimlachte. 'Lang verhaal.' Latias vond ze echt een schatje, maar ergens wilde ze niet graag rondreizen met een legendarische Pokémon in haar team. Deze Pokémon gebruiken voelde oneerlijk, dus besloot ze deze sowieso naar haar ranch te sturen. Ze bekeek de rest van haar Pokémon nog even en wist dat Blaziken en Gardevoir niet meer verder zouden evolueren. Ook had ze al een hele tijd met deze twee Pokémon gereisd en wilde ze graag ruimte maken voor nieuwe Pokémon die ze nog zou kunnen trainen. Deze twee Pokémon gingen dan ook naar haar ranch toe, wat resulteerde in het overblijven van Vibrava, Swablu en Feebas. De twee Pokémon die gewoon standaard op haar schouder en in haar armen zaten, gingen eigenlijk nooit hun Poké Ball in. Nu had ze genoeg ruimte in haar tas. Ze stopte het ei erin. 'Zullen we verder gaan met de reis?' vroeg ze. De andere trainers knikten instemmend. 

~

Beetje saai hoofdstuk voor mijn gevoel. Ach ja, die horen er ook even tussen om dingen aan elkaar te lijmen. Volgende hoofdstuk wordt wel weer leuk!

X Anna