Tricia's POV
May exhibit kami ngayon sa school. I need to smile. Isa ako sa magaayos. Kailangan masaya ako. Mahahalata nila.
Habang gumagawa ako, biglang may lumapit sakin.
"Ate? Okay ka lang po? Kailangan mo po ng tulong?" sabi ng isang lower grade.
Ako lang kasi magisang nagaayos.
"Ah oo. Okay lang." then I smiled.
Nagdikit lang ako ng kung ano ano ng may lumapit ulit. Si Charles, lower grade siya pero kaclose namin to ni N---
Ugh. Nevermind.
"Ate bat magisa ka lang? Buti pinayagan ka ni Ku---" pinutol ko yung sasabihin niya.
"Wala na kami." then I smiled.
Tinuloy ko lang yung ginagawa ko.
Dati hindi niya akong hinahayaang mag-isa. Ayaw niyang nagpapakapagod ako magisa.
Tumungyong ako sa table para maabot yung ceiling. May ididikit kasi ako.
Sht. Nagkamali ako ng tapak.
>_<
Hinantay kong mahulog ako
>_o
Nagulat ako ng may nakahawak sakin.
o_o
"Sht! Sorry sorry. Ugh. Ano. Hindi ko naman sinasadya. Sorry Neil."
Yep. Si Neil. Ang ex ko. Siya yung sumalo sakin.
"Sabi ko sayo magpatulong ka. Bakit ikaw lang dito?" sermon niya.
"Okay lang ako. Pinagrecess ko lang sila. Sige akyat ka na."
"Eh ikaw? Kumain ka na ba?"
Wow. Akala mo naman may pake.
Isang araw na tayong break WTF
"Oo. Kumain na ko."
Tinalikuran ko siya.
Fck. I missed this kind of treatment.
Natapos ko yung designs at nagsimula na ang program.
After ng program inaya ko yung kaibigan ko.
"Michelle, kain tayo please."
"San naman be?"
"Jollibee nalang please."
"Okay halika na."
Naglakad kami papunta sa Jollibee para kumain.
I was shocked ng makita ko ang lalaking mahal ko.
"Uy Hi!" sabi ni Michelle kay Neil.
"Hello"
"Oy Ate Mich" sabi ni Paolo.
"Punyeta kang Bimby ka!"
Okay beastmode HAHAHAHAH.
"Tara uwi na tayo!" sabi sakin ni Mich.
"Sabay kami ha!" sabi ni Paolo.
Oh okay? So kasabay namin sila.
"Tricia una na ko ha? Uhmm Neil! Pakihatid naman si Tricia!"
WHAT?!
"Nako hindi na! I can manage, hatid lang kita sa sakayan."
ako?! Magpapahatid sa ex ko?
Anak ng anong kalokohan naman yun?
"Nako Tricia, mag-6 na. Delikado."
NO!!!!!
I can handle myself.
"Ingat Tricia! Byeee" sumakay na siya ng trike.
Maglalakad na ko papunta sa sakayan ng biglang...
"A-ahmm Tricia, hatid na kita."
No! Ayoko!
Tricia isip dali!!!!
"Uh-hm ano maglalakad lang ako hanggang dun sa North."
"Halika na."
Hinawakan niya yung braso ko para makasunod ako sa kanya.
"Una na ko ha? Hinahanap na ko samin e." paalam ni Paolo.
NOOOOO!!! Hindi pwede!
"Sige pre! Ingat!"
Ugh. Putek!
Naglakad lakad kami. Awkward silence. Magkatabi kaming maglakad. Pero hindi kami shoulder to shoulder. One foot away.
"Pwede ka ng umuwi. Madadaanan naman na natin yung street niyo"
"Ihahatid kita sa sakayan. Final." ugh as if naman manalo ako.
Naglakad lakad kami ulit.
I want to hug him. But no, I can't.
I want to cry.
Nandito kami sa tapat ng simbahang ginagawa.
"Kuya, please, ulan lang oh. Sabayan mo naman ako." bulong ko.
"Lord sorry for making your angel cry." he whispered.
I heard it.
Naramdaman kong may pumatak na sakin.
Thank you kuya!
"Magpayong ka!"
No. Iiyak ako. Hindi niya ako pwedeng makitang umiyak.
Nababasa na yung mukha ko, kasabay ng pagtulo ng luha ko.
Sabay pinayungan niya ako.
"Wag ka ng umiyak please."
I'm sorry. I can't help but to cry.
Medyo nahuhulog yung payong so hinawakan ko.
Nagulat ako ng bigla niyang hinawakan yung kamay ko.
Pinipilit kong tanggaling yung kamay ko.
"Pagtinaggal mo, ibig sabihin tatanggalin mo na ako sa buhay mo."
"I'm sorry."
Pinilit kong matanggal yung kamay ko sa kamay niya.
Tinitigan ko siya.
"Last look."
Namumuo na yung luha sa mata ko.
"Last look my love. Until we meet again."
I smiled at the thought.
"Wag ka ng iiyak ha?"
No. I can't promise you that I won't
"Be happy Neil. Mahal na mahal kita."
I smiled again.
Nagmadali akong sumakay sa jeep.
Lumingon ako para makita siya ulit.
"As much as I want to hild your hand and never let you go, hindi na pwede. Bumitaw ka na. Be happy my love. You'll always be my moon."
~
BINABASA MO ANG
Letting Go
RandomLetting go means to come to the realization that some people are a part of your history, but not a part of your destiny.