Letting Go

Chapter 14 - Gatorade

Tricia's POV

Intrams namin ngayon. Tatlong araw na ang nakalipas mula nung birthday ni Crishelle.

Nandito kami ngayon sa gym at kasalukuyan akong nakaupo sa bleachers katabi ang mga kaibigan ko, sila Janella at Michelle. Si Janella katabi si Kurt na nagdadrums. Pa-ingay lang. Sa kanan ko naman, sila France, Kian at Jerik.

Binigyan ako ni Jerik ng bean boozle. Naghanap lang ako ng flavor na 'Toothpaste' at yun lang ang kinain ko.

Hawak ng classmate ko yung bola wooohhhhh SHOOT!

"Woooooh!!! GO GUYSSSS! WOOOOHHHH" cheer namin.

"Go Xander woooohhh!!!"
"Go Paolo!!!"
"Go Melvin!!!"
"Go Matthew!!!"
"Go Pweeeeet!!"

Chincheer ko sila isa-isa. Kulang ba? Hehe. Di ko alam kung ichecheer ko siya. Lumingon lingon muna ako.

Negative!

"GO NEILLLLL!!!! wooooh!!"

"Uy ikaw ah!" sabay sabay na sabi nila Jerik, France at Kian. Walangya choir din to oh.

"Uy be tubig daw!!" sabi sakin ni Michelle.

"Walang tubig punyeta! Gatorade niyo to!" sabi ko sakanila.

Nagulat ako ng i-abot ni Rence yung Smart C ko kay Neil.

OMYGOOOOOD NOOOOO

Nainuman ko na yun eh!!!!

"Uy indirect!!" sabi ni Kian sabay siniko siko ako.

UGH PUNYETA KA RENCEEEE!!!!

"Be yung smart c kooooo!!!! OY MICHELLE PUNYETA PANSININ MO KOOOOO!!" sabi ko kay Michelle habang yinuyugyog ko siya.

"Ano ba jusko!!!" sabi ni Michelle habang inaayos yung buhok niya.

"Ayan dali magpicture ka!" inabot ko kay France yung Ipad ko.

"Suuuureeee" sabi niya sakin.

Cheer lang kami ng cheer hanggang sa tawagin ako ni France.

"Tricia picture dali." lumingon ako at nagpose. Medyo nahirapan ako kasi nga katabi ko siya diba.

"Tricia tubig daw!!! Baka madehydrate si Neil uy!" sabi sakin ni France.

"Michelle yung isang gatorade bibigay ko nalang kay Neil ha? Bibilan nalang kita ulit." binilan ko kasi sila ng Gatorade nagpromise kasi ako. Wala kasi ako nung first game nila.

"Sige sige." pagkasabi niya, agad kong inabot sa tao sa harap ko si  Angelika yung gatorade na yellow.

"Angelika? Paabot naman kay Neil. Wag mong sabihing galing sakin ha? Salamaaat."

Inabot niya yung Gatorade at halata namang nagulat si Neil. Pero ininom din niya to at may natirang onti. Kinuha yun ni France at inabot sakin.

"Uy France tago mo muna kukunin ko sayo mamaya! HAHAHAHA ipapaframe ko!!!" sabi ko sakanya. Tinago naman niya.

Natalo sila. Pero okay lang naman.

Hanggang sa natapos yung game hawak parin ni France yung bote.

Nang makarating na kami sa corridor, since naka-lock yung mga classrooms, inabot niya sakin yung bote.

Hanggang sa tintigan ko yung bote...

Will I keep you?

Sabi ko sa bote.

"So feeling mo ikaw si Belle?" sabi ni France.

"Magulat ka pag sumagot yan sayo! HAHAHA--- ARAY NAMAN!" sabi sakin ni Jerik. Epal kasi eh HAHAHAHAHA.

"Eto na yung IPad mo! HAHAHAHA." inabot sakin ni France yung Ipad. Umupo ako sa tabi ni Janella at nagtingin ng pictures.

Wow. Puro si Neil. Aha ang galing!

May picture siya na nakatalikod. Showing his jersey number.

Parang dati lang number natin yung nandyan, ngayon iba na. Ang bilis ng panahon.

I tried composing myself to smile at tumayo ako sa may railings, tanaw yung mga naglalaro ng volleyball

"Uy nakita mo si Neil?" tanong sakin nung isang classmate ko.

"Mukha ba akong hanapan ng nawawalang tao? Try mong hanapin sa girlfriend wag sakin." sabi ko sakanila.

"Ah oo nga no? Di ko naisip yun!" sabi niya sakin.

"Nasan ka ba? Kailangan ka ng mga kaklase natin. Ano yun? Sinuportahan nila yung game niyo tas ikaw, presidente, mawawala sa game nila?" sabi ko out of no where.

Sumilip ako sa baba.

Game pala nila Angela.

"Go Angela!!!! Mahal ka ni Voltaire!!!!" cheer ko mula sa taas. Ugh I hope marinig niya.

Until I saw a very familiar person.

Niel....

Kaya pala wala ka. Kasi nanunuod ka ng game nila. Bakit ko nga ba hidi naisip yun?

I felt something...

Masakit.

I sat down and looking at your picturea taken earlier.

And then I found my self writing this letter... again.

"Day 27: You didn't won but it's okay. Hindi naman yun ung importante. Blindman, congratulations. Kasi kahit papaano, you made me proud. I was screaming your name until she came, your present cheerleader. Pero alam mo kanina, nung nagsisignal ka ng tubig hindi na ako naghesitate na abutan yung isa mong kateammate. In game ka, nagpipigil akong magcheer kasi nandun siya. Like duh, nakakahiya no. Nung natapilok ka sa isang friend ko from other section nahampas ko yung lalaki na katabi ko. Time out, umupo ka sa bench, waiting for substitution, nakaupo ka lang pinaabot ko sa classmate natin na nasa harap ko yung gatorade na yellow. Naubos mo yun. Actually may natira pala. Dapat itatago ko kaya lang pinatapon ko na. Nasasaktan ako. Oo. Dati number natin yung nasa jersey mo, ngayon yung sainyo na. Sobrang sakit like putangina. Pero wala naman akong dapat ireact kasi wala naman ako diba? HAHAHAHA. Kahit anong mangyari, ako parin ang number one fan mo diba? Nakakamiss din palang sabihin na "Congratulations Baby!!!" yan ganyan. Tapos yung sasabihin mo ko ng "Okay lang yan Babe, magaling ka parin para sakin. Mahal parin kita." ngayon kasi siya na siguro yung sinasabihan mo. Kanina, in game sila. Hinahanap ka nung mga classmates natin pero nandun ka, pinapanood siya. HAHAHAHAHA Martyr ba? okay lang masaktan. okay lang. I still love you. And wala akong magawa para mawala to. Putangina ang hirap hirap. -K."

Nasan yung day 1-26?

Yung day 1-16 was with him. Naglaro kasi kami ng truth or dare. I picked dare. They asked me to give those letters to him. Hindi ko kaya. So Janella insisted na siya nalang magaabot.

Yung day 17-26? Hindi ko na alam kung nasaan. Basa ang alam ko nasa safe place siya. After all, Its just a letter.

"Pangako sa iyo, hindi magbabago, ikaw lang ang iibigin ko. Kahit, ikaw ma'y lumayo at masaktan ako, pagibig ko'y di maglalaho..." I sang and cried my heart out.

I miss you and I will do bo harm to the both of you.

~