Bir Bedende İki ruh (BİTTİ)

Hayat...

Cenk rüya görüyordu. Rüyasında Cyelan vardı. Onunla bir deniz kıyısındalardı. Yeni kalbi vardı Cenk'in. İkisi de mutluydu. SOnra Ceylan oraya yığılıverdi. Cenk ise şaşkındı. Ceylan'ı yaşatmaya çalışıyordu. Ama olmuyordu. Yukarıdan bir ses ona;

-Kardeşimi de beni öldürdün. O kalp bizim kalbimizdi! dedi ve Cenk aniden gözlerini açtı. Ter içinde kalmıştı. Rüyasını anlayamıyordu. O sırada etrafında ona bakan İki doktor bir hemşire ve Ceylan gördü. Etraf kararmıştı. Ne olmuştu en son? Hatırlayamıyordu bir türlü. Rüya ise aklından çıkmıyordu.O sırada bir doktor konumaya başladı. 

-Kalbiniz durdu Cenk bey. Ceylan hemşire ise size hemen müdahale yapmasa ölebilirdiniz. Yine de isterseniz bizden izinsiz müdahale ettiği için onu dava açabilirsiniz o sadece bir stajer. dedi doktor. Bir an düşündü Cenk. Aklına yatmıştı. Ceylan'a baktıktan sonra utandı kendisinde. Ona bir çok şey yapmasına rağmen ona hala tertemiz bakıyordu Ceylan.

-Hayır ,hayır. Davaya gerek yok aksine onu ödüllendirmeliyiz bile. Teşekkürler. dedi Cenk Ceylan'a bu sefer en iyi haliyle. Doktorlar çıktıktan sonra Ceylan gitmedi. Anlamadı Cenk ne olduğunu? Hem stajerlerin saat dört mü beş mi gibi stajları bitmiyor muydu diye düşündü.

-Senin stajının bitmiş olması gerekmiyor mu?

-Biteli dört saat oldu ama uyanmanı bekledim. Benim yüzümden oldu her şey. Özür dilerim. Seni yaşatamasaydım bende seninle ölürdüm vicdan azabından. Bundan sonra ne dersen de sana bir şey demeyeceğim. Yeter ki yaşa. dedi Ceylan. Toprak da Ceylan gibi düşünüyordu. Bir çok ölüm görmüştüler aslında. Ama yine de insanlar hiç onların yüzünden ölmemişlerdi. Toprak Ceylan'a,

-Doğru olanı yapıyoruz kardeşim. İsterse bize kötü davransın. Yine de yaşamayı hak ediyor dedi. Ceylan ise sessizce haklısın dedi. Ama bunu Cenk'te duymuştu. Belli etmeden rüyası hakkında konuştu.

-Ceylan. Kardeşin var mı senin?

-Aaaıım ı ı yani hayır yok. Neden sordun ki?

-Merak. Ayrıca merak etme sana daha kötü davranmayacağım. Ben kötü biri değilim sadece kanser beni bu hale getirdi.

-O zaman seni mutlu edecek bir haberim var. dedi Ceylan ve gözleri parladı.

-Hadi ya dedi Cenk isteksiz bir şekilde.

-Cenk bey! dedi Ceylan kızarcasına. Ama gülümsedi sonra.

-Bana bey demene gerek yok. Ayrıca Ne Ceylan! dedi Cenk gülerek.

-Tamam söylüyorum ama kalbin hızlı falan atmasın sakın!

-Ceylannn!

-Tamam tamam. Sana bir kalp bulundu sanırım. Belli değil henüz ama sanırım senin dokunla uyuşuyormuş. Yani belki de yeni bir kalbin olabilir ama benden duymadın. Çünkü belli değil ve doktorlar erkenden ümit vermemek konusunda biraz şey.. şeyy.. anladın sen işte. dedi Ceylan ve hikayeyi anlatmaya başladı.

-Bak şimdi şöyle olmuş. 25 yaşındaymış adam. Adı da Kenanmış. Sevgilisinden ayrılmış o olaydan iki üç saat önce. Arabayla tek yaşayan annesinin yanına gitmeye karar vermiş. Annesi buranın yakınlarında oturuyormuş. Annesine kapıda görünce firene basmaya çalışırken yanlışlıkla gaza basmış. eeıım sanırım devamını anlatmasam iyi olur. Çünkü sende bende dayanamayabiliriz. dedi Ceylan ve rengi kül gibi oldu. Cenk ise üzgün görünüyordu ama devamını da merak etmişti.

-Anlatmanı istiyorum.

-Peki. O kazadan sonra annesi parçalanmış. Kolları bacakları.. Agghh! Kenan da ölmüş ama beyin ölümü olmuş. Yani organları hala alınabilir. Annesi de ölünce babasından izin almaları gerekiyor. Ama adam ortalıklarda yok. Onu arıyorlar şimdi. Ama dediğim gibi ümitlenme çok. Ne olur ne olmaz.

-Tamam saol. Üzüldüm. Kenan için. Onun kalbini alamasam da onun öteki dünyada mutlu olabilmesi için dua edeceğim. 

-Bende. diyebildi Ceylan sadece. Sonra Cenk'in gözlerine baktı ve;

-Ben artık kalkayım zaten geç oldu. Ailen gelecek zaten yarım saat içinde. dedi Ceylan ve ayağa kalkarken Cenk onu elinde hafifçe tuttu.

-Gitmesen. Yalnız kalmak istemiyorum. Hayatımı kurtaran insanla biraz daha kalmak istiyorum dedi. ve Cenk , Ceylan'ın elini yüzüne koydu. Gözlerini kapadı. Ceylan şaşırdı önce ama sonra şefkatle baktı ona. Çünkü anlamıştı sevgiye ihtiyacının olduğunu..