The Suprise

Chapter 29

A/N Dit hoofdstuk moet je even skippen als je niet tegen depressieve of dingen die te maken hebben met self-harm niet lezen!

POV KATE

Zoe is net weg naar Nash. Ik zie Niall sip kijken sinds Zoe weg is. Zou er iets zijn? Zal ik het hem vragen? Nee, hij zegt het toch niet. Niemand vertrouwd mij. Ik, die dikke van de groep, die aandacht nodig heeft en daarom haar haar verft, die ene die door niemand wordt vertrouwd. En dat was het moment dat ik me weer klote voel. "Ik ga even naar m'n kamer, moet nog even Economie leren" zeg ik en loop naar m'n kamer. Natuurlijk hoef ik niet echt voor Economie te leren, maar ik moet even iets doen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik loop naar m'n badkamer en pak uit het kastje een puntenslijper. Nu denk je vast he, puntenslijper? Ja een puntenslijper. Weetje wel dat mesje in je puntenslijper die gebruik ik. Het valt bijna niet op dat hij weg is en je kunt hem dus gewoon neerleggen. Ik zet het mesje op m'n pols en trek een lijn. Het bloed komt er vrijwel meteen uit, maar het gaat sneller dan normaal. Ik probeer het bloed weg te vegen zodat ik het schoon kan maken, maar elke keer als het weg is komt er weer nieuw bloed. Voordat ik het weet krijg ik allemaal zwarte vlekken voor m'n ogen. Ik ga even op de grond zitten. Misschien is het wel gewoon duizeligheid. "Kateee?" hoor ik Maddy nog vaag roepen. Shit zij weet natuurlijk dat we geen Economie toets hebben, ze zit bij me in de klas. De andere meiden niet zij zitten een niveau hoger namelijk. "Ja" komt er bijna fluisterend uit. Volgens mij heeft ze het gehoord, want ik hoor de deur nog open gaan en dan wordt alles zwart.

POV MADDY

Ik kijk zoekend door de kamer. Nergens zie ik Kate. Ik zet een stap naar voren. Ik kan nu makkelijk over haar bed heen kijken. Mijn hart sta plaat een slag over. Heel even lijkt het alsof de tijd stilstaat. Ik hap naar adem en kom snel in actie.

Ik ga naast Kate op de grond zitten. "Kate?" Smeek ik terwijl ik haar zacht een en weer schud. Geen reactie. Ik pak random een shirt die op haar bed ligt. Ik probeer het bloed ermee te stoppen. Helaas komt het bloed er door heen. "ASH PLEASE KOM!" Schreeuw ik. Snelle voetstappen komen de trap op. "Waar ben je?" Vraagt Ash. "Hier." Snik ik zacht. Ash komt de kamer binnen. "Wat is er baby?" Zodra hij Kate ziet stopt hij. Hij komt naar ons toe gehaast. "Wat is er gebeurt?!" Vraagt hij geschrokken. "I.. ik weet niet. Ze moet naar het ziekenhuis!" Huil ik. Ashton pakt Kate in bridestyle op. Het bloed stroomt nogsteeds uit de snee. Ashton's shirt wordt langzaam rood door haar bloed.

We rennen de trap af. "LOUIS!" Gil ik. Louis komt vrolijk de gang op gehuppeld. Als hij Kate ziet wordt hij bleek. Hij rent naar ons toe. "Wat is er gebeurt?!" Vraagt hij kwaad en verdrietig. Ik haal mijn schouders bang op. "Schiet op en breng haar naar het ziekenhuis!" Dwing ik ze. Niet dat het daadwerkelijk dwingend klonk. Louis pakt Kate snel over. Hij loopt naar de voordeur. Michael ziet Kate in Louis' armen. Hij springt op van de bank en rent naar haar toe. Ik hou hem voorzichtig tegen. "Mike blijf hier." Fluister ik schor. Hij geeft me een kwade blik. "En waarom dan? Mag ik niet weten wat er met Kate is?" Snauwt hij. Ik schrik er lichtjes van. Michael ziet het. "Sorry. Je snapt het niet." Mompelt hij. Louis en Ashton lopen ondertussen het huis uit. "Kom we gaan met een andere auto." Stel ik voor. Michael knikt wazig. Ik zie een traan over zijn wang rollen. Al gauw volgen er meer. "Kom we gaan snel." Zegt hij streng. Ik knik. Michael loopt met grote stappen naar de auto. Ik moet moeite doen om hem bij te houden.

In de auto is het stil. Op ons gesnik na dan. "Komt het goed met Kate?" Vraagt Michael zacht. Zijn stem trilt. "Ik weet het niet Mikey." Vertel ik verdrietig. "Ik ben verliefd op Kate." Zegt hij plots. Ik verslik me in mijn eigen speeksel. "Wat zei je?"

---------
AAAH KATE HET MOET GOED KOMEN.
K bye❤