Chapter 28

3 0 0
                                    

Mike's POV

Oo, ako na. Ako nang SELFISH. Ayoko lang naman na maalala pa niya lahat ng sakit na naidulot ni Jin. I just want her to be happy again. Masama ba yon?

Totoo yung balita na sinasabi ni Mai. Nandito nga si Jin. Bakit ko alam? Nakasalubong ko siya sa isang mall dito.

flashback

Sana magustuhan niya ang binili ko.

Bumili lang naman ako ng bracelet. Wala lang, gusto ko lang siya bigyan nito. Alam ko kasing babagay to sa kanya.

Naglalakad nako palabas ng mall, ng may nahagilap akong isang pamilyar na tao.

Tama, kilala ko nga siya. Papasok pa lang sya ng Mall. Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.

"Anong gi---------" tanong ko. Pero, hindi man lang niya ko pinansin.  Nilagpasan lang nya ko.


end of flashback

Hindi ko na kinwento sa kanila ang nangyari sa Mall. Ang ipinagtataka ko lang, ba't nilagpasan nya lang ako.? Alam kong kilala na niya ko, pero may kakaiba talaga sa kanya.

"Mike?"

Natigil ako kakaisip ng tawagin ako ni Cici.

"May kailangan ka ba?"

"hmmm. wala naman. Your Spacing out kasi."

"ahhh. ganon ba? pasensya ka na ha. May iniisip lang ako."

"you can go home and rest. Ok lang naman ako dito."

"ha? ok lang no. Atsa---"


"Hephepehep!! umuwi ka. Ok ?"

Wala akong nagawa kundi umuwi sa tinutuluyan ko dito. Naku kung di ko lang to mahal, ba ka ano  na nagawa ko sa kanya.







Cici's POV

Ano kayang iniisip niya? Naiintriga tuloy ako. hayyy.

Ako lang mag-isa ngayon dito. May lakad kasi yung lima, at pinauwi ko si Mike di ba? kaya ako mag-isa.

Manonood na lang ako ng TV. Wala pa naman ang doktor.

Now watching: KCON


Hindi ko din alam ba't ito ang pinanonood ko. Wala ehh. Gwapo kasi si Myungsoo. hahahahha



knock      knock...


"Good morning !" masiglang bati ng doktor.

"Good morning too. Doc."

"Are you ready?"

Tumango ako bilang sagot. Excited nakong makalakad ulit.

Binigyan ako ng doktor ng saklay. Dahan-dahan akong tumayo. Medyo na a-out of balance ako, pero kinaya ko naman. Concentration is the key!!!

Pumunta ako sa dingding. Kung saan may metal holder. Hinawakan ko to at dahan dahan kong hinakbang ang mga paa ko.


"Impressive miss Kim. I think the therapy will not take that long."

"Thank you doc."

"Keep it up and in no time, you will find yourself walking again."

Pagkatapos ng therapy, umalis na ang doktor. Yes!! soon,  makakalakad  na rin ako. Kaya ko to.

"Anong nginingiti mo diyan?"








"Ma!!!"


Ngayon ko lang ulit nakita si Mama. Busy kasi sa work.

"oh, anong balita?"

"sabi ng doktor, in a short time  , makakalakad na ulit  ako!" masaya kong balita sa kanya.

"talaga? mabuti nan kung ganon." niyakap niya ko.


Nagkwentuhan lang kami at kain. Hindi din nagtagal umalis na si mama. Naiwan na naman ako mag-isa.


"hmmm. makapanood nga lang ng tv."


Palipat-lipat ako ng channel. Napunta ako sa isang music channel.

Ferris wheel


GONDOOOOO naman ng kanta. Pero, pArang narinig ko na to dati pa. hmm.

sa piling mo ay nalulula, unti unti ring nasasanay...

Hindi ko alam kung bakit, pero bigla nalang ako naluha. Bumigat rin ang pakiramdam ko.

sa piling mo ay nalulula, ngunit parang ayoko na yatang bumaba.....


"arggggghhhh!!"


Sumasakit ang ulo ko.


"Tulong!!!! tu----------"





"Cici!!"



and everything went black.
















"Is she fine Doc? I mean, why is she still sleeping?"



"She's ok. Nothing to worry. Its a common side effect. She must've seen or heard something, that made her remember a glimpse of her memory before. Besides that, she is ok."


Ako ba pinag-uusapan nila? Anong sleeping?ehh. dilat na dilat nga ang mga mata ko. tsk.



kruuuuuuuuukkk



O_o







"ahh.... hehehehe. gutom na pala ako."


Oo, gutom na gutom nako. Ilang oras ba kong tulog? hmmmmm.

Holoooooo!!!! matanong nga kumg anong oras na.



"pssst!! Mai, anong oras na?"




"8........... pm"



"ahhh-------- what???? gabi na???"





Tumango sila, pati na rin ang doktor.


Ano ba nangyari kanina? sa pagkakaalala ko, nanonood lang ako ng tv at..........





"Yung kanta!!!!" sigaw ko.



"anong kanta?" tanong nila . OO sabay sila, pwera lang sa doktor.












"ang dahilan ng aking pagtulog."









Pak!!!






"ano ba? ba't nyo ko sinapak? baka nakakalimutan niyong pasyente ako."



"ehh kasi naman po, tatanga tanga ka. Ano akala mo sa kanta? Kayang magpatulog ng isang tao ng ganun katagal??. bopols lang te?"



"ehh. .ayy ewan!! may pagkain ba? gutom nakooooo."



Inabutan nila ako ng maring pagkain.hahahhha. Kain lang ako ng kain ng may maalala na naman ako.



"FERRIS WHEEL!!!"




"ay putek!!! anong meron sa ferris wheel Cici?kumain ka nga ng maayos, tumatalsik dito oh." reklamo ni Roch.


Wapakels ako kung tumatalsik man ang kinakain ko. Kasalanan ko ba yun kung di sila umiilag.haha



"Ang title ng kanta na sinasabi kong nagpatulog sakin kanina."






Pagkasabi ko nun, bigla silang nagtinginan. Ano bang meron sa kantang yun?



Ba't bigla silang natahimik?

We Fell in Love TwiceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon