The Once In A Lifetime Book Two (Completed)

3

Bubbles Pov:

"Ano ba jong in,saan mo ba ako dadalhin?kung makahila ka dyan akala mo kalabaw ako,bitaw nga!"-nagpupumiglas kong sigaw sakanya.

Totoo naman eh!makahila wagas!tsk!nakakainis,ang lakas ng loob nyang hilahin ako.

"Manahimik ka,hahalikan kita dyan,makita mo!"-pagbabanta niya sakin.

Hmp,as if naman magagawa niya yun!tse siya.

Pero,nanahimik nalang din ako,at nagpahila sakanya.

Baka nga gawin niya,katakot!wahhh!

" ngayon,sabihin mo sakin,totoo ba yung sinabi mo kanina na may date ka bukas,at napilitan ka lang na icnacel yun,para umuwe dito sa korea huh?!"-pagalit na tanong nya sakin,huminto na kasi kami dito sa may gilid ng bahay.

"Oo,totoo yun,bakit ba?ano bang problema dun?matagal na akong single,kaya pwede akong makipagdate!"-pagalit ko din na sagot sakanya.

Kapal kasi ng mukha eh,kung umasta akala mo boyfriend ko pa din siya,eh sya nga 'tong naunang makipaghiwalay.

" hindi ka pwedeng makipagdate!kahit single ka pa!"-

"Luh sya!bakit mo ba ako pinagbabawalan?tatay ba kita?!"

Nagdilim ang mukha niya at unti unti syang lumapit sakin.

Ako naman,umatras para makalayo sakanya.

Pero humahakbang pa dn siya palapit sakin.

Atras,lapit,atras lapit,hanggang sa naramdaman kong pader na ang nasa likod ko.

Nagsmirk naman siya,bago nya ako ikulong sa magkabilang braso niya,tinukod niya kasi sa pader ung dalawang kamay nya,tapos nag smirk pa siya.

Naloko na,di na ako makakatakas pa sa pagkkakulong ko sa magkabilang braso niya.

Tiningnan ko siya ng masama,at ang loko,nakasmirk lang.

Nilapit nya pa ang mukha niya sakin kaya,ibinaling ko sa kabilang side ang mukha ko,baka mamaya kung san pa makarating 'to.

"Hindi mo nga ako tatay,pero,ako ang magiging asawa mo,tandaan mo yan,sa ayaw at gusto mo,no choice ka na,sakin din ang bagsak mo bubbles,"-bulong niya sakin.

Sabay yakap sakin,ipinatong nya naman ulo nya sa pagitan ng leeg at balikat ko.

" im sorry kung hiniwalayan kita noon,im sorry kung umalis nalang ako ng biglaan,na ang pakay ko naman talaga ang ayusin ang naging misunderstanding natin noon,pero hindi ko ginawa,bagkus,nasabi ko ang hindi ko dapat nasabi noon,pinagsisisihan ko yun,bubbles, nagsisisi ako na pinakawalan kita,im sorry..please,give me another chance,one last chance to prove to you that i love you so damn much."

Natigilan ako sa lahat ng sinabi niya,kung nagsisisi siya,bakit hindi na siya bumalik noon?bakit ngayon lang?

Tinulak ko siya palayo sa akin at nginitian ko siya ng malungkot.

"Im sorry jong in,pero,mukhang huli na ang pagsisisi mo,kita mo naman,ok na ako,nakamove on na nga ako sa pang iiwan mo sakin noon,alam mo bang hinintay ko na bumalik ka ng araw na yun,nasa isip ko na babawiin mo lahat ng sinabi mo sakin?pero umabot ng apat na taon,bago mo narealize yan?hello,jong in,madami kang pagkakataon na sinayang,kaya please,tama na,saka nung umuwe kayo ng pilipinas,anong pinamukha mo sakin?sino ang kasama mo?di ba si krystal?na naging dahilan ng misunderstanding na sinasabi mo,sana naman,naisip mo kung anong mararamdaman ko kapag nakita ko kayong magkasama!ayoko na jong in,please tama na ang panggagamit niyo sakin!"