*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο σε επανάληψη:
Demi Lovato-Kingdom Come*
__________________________________
Βλέποντας τον Will μπροστά του, ο Harry αμέσως πάγωσε. Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Μέσα σε λίγα κλάσματα δευτερολέπτου, ο Will έβγαλε το πιστόλι του και έχοντας ήδη πάνω του ενσωματωμένο το σιγαστήρα χτύπησε τον άντρα που βρισκόταν πίσω από τον Harry δύο φορές, μία στον ώμο και μία στο γόνατο.
Ο Harry γούρλωσε τα μάτια και σύρθηκε κάτω στα τελευταία σκαλιά σοκαρισμένος. «Τι έκανες;!» ξεστόμισε αμέσως στον Will. Εκείνος τον έπιασε από την μπλούζα και τον σήκωσε όρθιο άτσαλα. «Ήδη έχουμε κάνει πολλά, αν μείνουμε λίγο ακόμη εδώ είμαστε νεκροί!» του πέταξε.
«Η Eva που είναι;» τον ρώτησε ο Harry γρήγορα. «Πάρε αυτήν την κουκούλα, θα βάλω και εγώ τη δική μου πρέπει να βιαστούμε.» του έδωσε μια μαύρη κουκούλα με δύο τρύπες στα μάτια και έβαλε και την άλλη που κρατούσε βιαστικά εκείνος στο κεφάλι του προσπερνώντας την ερώτηση του.
«Σε ρώτησα κάτι.. που είναι η Eva;» του επανάλαβε ο Harry. «Έφυγε. Έπρεπε να φύγει.» του απάντησε τραβώντας τον να κατέβουν και τα άλλα σκαλιά. Κοιτούσε γύρω του ανήσυχος. Έπρεπε πράγματι να βιαστούν.
«Τι; Την άφησες να φύγει;!» ύψωσε τον τόνο του ο Harry σφίγγοντας δυνατά την κουκούλα που κρατούσε μες την γροθιά του. «Έπρεπε να σωθεί. Είναι-είναι..» κόπιασε στο να του πει πως ήταν τραυματισμένη, γι'αυτό και το παρέλειψε. «Είναι για το καλό της.» μουρμούρισε και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά.
«Έτσι και πάθει κάτι..Πρέπει να τη βρω, έχει φύγει ώρα;» τον ρώτησε ξανά ο Harry. «Δεν πρέπει να κάνεις τίποτα! Πρέπει μόνο να βιαστείς! Έτσι και μας βρουν θα μας σκοτώσουν δεν το καταλαβαίνεις;! Σκότωσε κάποιον!» του φώναξε και αμέσως γούρλωσε τα μάτια του μόλις συνηδειτοποίησε τι ακριβώς του είχε πει.
«Τι; Τι;» ο Harry ένιωθε να παραληρεί. «Τι στο διάολο;!» ακούστηκαν φωνές από την κορυφή της σκάλας. Πάγωσαν και οι δύο. «Βιάσου!» έκανε ο Will και ο Harry έβαλε γρήγορα την κουκούλα του. Άρχισαν να κατεβαίνουν άμεσα τα σκαλιά, κρατώντας τον εαυτό του από τα κάγκελα ο Harry και ο Will κοιτώντας πίσω του για να δει αν είναι καλά σταδιακά.
«Ποιον σκότωσε;» ρώτησε σιγανά ο Harry καθώς συνέχιζαν να κατεβαίνουν γρήγορα τα σκαλιά. «Βιάσου τώρα..άστο αυτό..» του αποκρίθηκε ο Will. «Είσαι τρελός;! Θέλω να ξέρω!!» ύψωσε αμέσως τον τόνο του. Περισσότερα βήματα άρχιζαν να ακούγονται από την σκάλα.
«Τον Paul. Τον Paul γαμώτο.» τράβηξε από τους ώμους ο Will τον Harry και τον έσυρε στο κάτω όροφο που οδηγούσε στα μαγειριά. Τον έσπρωξε μέσα από μια ξεχαρβαλωμένη πόρτα και την έκλεισε πίσω του δυνατά. Ο Harry παραπάτησε και κοίταξε γύρω του. «Τι κάνουμε εδώ;» είπε αμέσως.
«Κάπου εδώ θα είναι το πτώμα του Paul.» Έσυρε μπροστά από την πόρτα ένα μεγάλο σιδερένιο αντικείμενο για να μη μπορέσει να μπει κανείς. Προχώρησε προς τα μέσα, προς το άλλο χώρο του μαγειρείου και κοίταξε γύρω του. Υπήρχαν αίματα στα πλακάκια του πατώματος, μια διαλυμένη κουζίνα και μαγειρικά αντικείμενα από εδώ και από εκεί ...μα πουθενά ο Paul.
Ένα μεγάλο στρογγυλό στίγμα αίματος υπήρχε κάτω στα πλακάκια στη γωνία της κουζίνας. Κοίταξε γύρω του και έπειτα ξανά τον Harry. «Το πτώμα..λείπει. Τον βρήκαν και την έχουμε βάψει.» του είπε αργά και ο Harry κοκάλωσε. Δυνατοί συνεχόμενοι χτύποι άρχισαν να ακούγονται πάνω στην πόρτα και αμέσως έσπευσαν και οι δύο προς την πίσω έξοδο του μαγειρείου.
Της Eva πλέον της είχε κοπεί η ανάσα μετά από τόσο τρέξιμο. Έκλαιγε, πονούσε και δεν ήξερε τι να κάνει. Είχε προσπεράσει εδώ και πολύ ώρα το αυτοκίνητο με το όποιο είχαν έρθει με τον Will και τον Harry, είχε προσπεράσει πολλά παλιά εγκατελειλημένα κτήρια και τώρα περπατούσε στους σκοτεινούς δρόμους μιας γειτονιάς με ελάχιστα αλλά κατοικημένα σπίτια από όσο μπορούσε να παρατηρήσει.
«Θα πεθάνω. Θα πεθάνω. Θα πεθάνω.» επαναλάμβανε ξανά και ξανά στον εαυτό της νιώθοντας άπλετο πόνο στο πρόσωπο, στα πόδια και στο τραυματισμένο ώμο της. Ζαλιζόταν πολύ. Πήρε μια βαθιά ανάσα και κοίταξε γύρω της. Έπρεπε να συνεχίσει να περπατάει, έπρεπε να προχωρήσει και να φτάσει μέχρι την καρδιά του Dallas, ακόμη κι αν αυτό της έπαιρνε μέχρι το πρωί.
Δεν μπορούσε όμως να αντέξει για πολύ. Έστριψε στο πρώτο σκοτεινό στενό που βρήκε μπροστά στο δρόμο της και κάθισε κάτω με την πλάτη της στο τοίχο προσπαθώντας να περιποιηθεί τις πληγές της με τον οποιοδήποτε τρόπο και να ξεκουραστεί.
Ήταν εξαντλημένη και πραγματικά δεν την ένοιαζε τίποτε εκείνη την στιγμή, ούτε η απαίσια μυρωδιά των κάδων τριγύρω της, ούτε τα κρύα λασπωμένα νερά που υπήρχαν στο έδαφος, ούτε ο πόνος. Μόνο εκείνος. Μόνο εκείνος να είναι καλά. Ευελπιστούσε να τον ξανά δει, έστω για μία ακόμη φορά, να είναι καλά όμως και εκείνος και να σωθεί ακόμη κι αν η ίδια δεν σωζόταν ξανά.
Έκλεισε τα μάτια της και γέρνοντας πίσω το κεφάλι της άλλο ακόμη ένα πρόσωπο ήρθε στο μυαλό της. Η κόρη της. Η κόρη της μέσα στην οποία βρισκόταν το μικροτσίπ που ίσως την έστελνε την ίδια ξανά στην φυλακή.
Ξεροκατάπιε και έριξε το πρόσωπο της μες τα χέρια της. Όλα ήταν ένα χάος και πίστευε πως και εκείνη θα χανόταν ξανά μέσα σε αυτό. Αναστέναξε και ένιωσε το κεφάλι της βαρύ. Έπρεπε να σώσει την κόρη της. Έπρεπε να σώσει τον έρωτα της. Τον εαυτό της όχι, μα ένιωθε ακόμη και αδύναμη να σώσει τους άλλους αυτήν την φορά.
Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να ηρεμήσει έστω για λίγα λεπτά. Προσπάθησε να σκεφτεί έστω και λίγο θετικά, προσπάθησε να ηρεμήσει, να δώσει κουράγιο, δύναμη και αντοχή στον εαυτό της για να σηκωθεί, να περπατήσει, να φύγει από εκεί ίσως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, να καλούσε και βοήθεια κιόλας αν τα κατάφερνε.
Αναρωτιόταν, αναρωτιόταν αν τώρα η κόρη της κοιμόταν ζεστά ή αν ένιωθε και εκείνη ανησυχία όπως η ίδια. Αναρωτιόταν εάν ο έρωτας της ήταν καλά, εάν τον είχε βλάψει κανείς. Έκλεισε τα μάτια της και γέρνοντας ξανά πίσω στον τοίχο προσπάθησε να διώξει την ζαλάδα που την ταλαιπωρούσε.
Πίεσε τα μάτια της και δάκρυα συνέχισαν να ξεχειλίζουν κάτω από τα κλειστά βλέφαρα της. Τι κι αν ο Steve είχε βρει το πτώμα του Paul και τον Will και τον είχε σκοτώσει και εκείνον; Τι κι αν ο Harry ήταν απροστάτευτος, μόνος του, ανάμεσα σε τόσο κακό κόσμο; Όλες αυτές οι σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό της.
ESTÁS LEYENDO
ALIVE 3-Until You're Mine
FanficΑρκετά χρόνια μετά, ο Χάρι δεν είναι πια το αφελές αγόρι που έτρεχε πίσω από τα φουστάνια της Εύα. Στη ενήλικη πια ζωή του, υπάρχει και μία κόρη, όπως και υποχρεώσεις οι οποίες τρέχουν η μία πίσω από την άλλη. Η ζωή τους πια δεν είναι καθόλου ίδια...