Mały chłopiec

Rozdział IV

~4

   Czekałam w klatce schodowej, pod jego drzwiami. Za chwilę miałam uprawiać seks z mężczyzną, którego znałam dopiero trzy miesiące. Marzenia miały stać się rzeczywistością.

   Znów nerwowe odliczanie. Tylko tym razem byłam pewna, że nie zwariowałam, że Emmanuel na prawdę coś do mnie czuje.

   Nagle usłyszałam kroki na schodach. Wytarłam spocone dłonie w spodnie.

   Zobaczyłam, jak przechodzi przez korytarz i uśmiecha się promiennie, porozumiewawczo. Jak zawsze. Boże, jak ja go kocham.

   — Zapraszam — powiedział, wskazując gestem do środka mieszkania numer siedem.

   W domu miał czysto, chociaż widać było, że brakowało kobiecej ręki.

   Przedpokój był mały, pomalowany na szaro. Salon połączony z kuchnią. Meble utrzymane były w klimacie vintage, w kolorze ciemnego drewna. Puszysty, biały dywan zdobił centrum dużego pokoju. Pomieszczenie były bardzo dobrze oświetlone mimo ponurej i deszczowej pogody na dworze.

   Zdałam sobie sprawę, że stałam przez dłuższą chwilę w bezruchu i wpatrywałam się w półkę z książkami przy dużym plazmowym telewizorze.

   — Hej, co się stało? — zapytał Emmanuel, ściągając kurtkę.

   — Nie, nic — odrzekłam pośpiesznie i zaczęłam rozplątywać sznurówki moich glanów. Cholerne buty, czy to musi tyle trwać?

   W mieszkaniu było bardzo ciepło, a ja dalej stałam w kurtce i mierzyłam się z butami. Gorąco było mi również ze względu na sytuację, w której się znalazłam. Chryste, w życiu nie pomyślałabym, że będę w domu mojego nauczyciela francuskiego z zamiarem przeżycia z nim mojego pierwszego razu.

   — Kawy, herbaty? — zapytał. — Albo... Znów się zarumieniłaś. — Zaśmiał się.

   Podszedł i objął mnie lekko w pasie. Chociaż byłam niewiarygodnie zestresowana, postanowiłam zagrać przed nim doświadczoną. Zaczęłam delikatnie muskać go ustami pod uchem i dotykać torsu pod koszulką. Wychodziło mi to niezdarnie. Jednak w tamtym momencie nie martwiło mnie to. Czy naprawdę tego chciałam? Szybko odpowiedziałam sobie na to pytanie.