ဟင္းခ်က္သင္တန္းေက်ာင္း႐ွိတဲ႔ဘက္ကို ကြ်န္ေတာ္ လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ႔မိတယ္။ Kris ရဲ႕ ဟင္းခ်က္သင္တန္းေက်ာင္းေပါ႔။
မဟုတ္ဘူး။ အဲ႔ဒီေကာင္ကို ျမင္ခ်င္လြန္းလို႔ သြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ကေနငွားထားတဲ႔ ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္ေတြ သြားျပန္အပ္ဖို႔။ အရင္အပတ္တုန္းက ငွားလာတာေလ။ ဆယ္အုပ္ေတာင္မကဘူး အမ်ားႀကီးပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္မွာေလ.. ဟိုေန႔က မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ကိစၥကို ျပန္မေတြးမိေအာင္ မနည္းထိန္းထားရတယ္။ အဲ႔ဒီအနမ္း.. အာ.. ထိန္းထားပါတယ္ဆိုမွ ျပန္ေတြးမိျပန္ၿပီ။ အေတြးေတြမ်ား ေပ်ာက္သြားမလားလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္တယ္။ တကယ္ကြာ.. လူကိုေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတယ္! ဒီအသက္အ႐ြယ္က ရင္ခုန္ေနရမယ့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. ပထမဆံုးအနမ္းလားဘာလား.. အဲ႔လိုမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ဘူးပါဆုိ..
လမ္းေလ်ွာက္လာရင္း မ်က္စိထဲမွာ ဟင္းခ်က္သင္တန္းေက်ာင္းႀကီးကိုလည္း ျမင္လိုက္ရေရာ အနည္ထိုင္စ နဲနဲတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ႔ စိတ္က လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ အဲ႔ဒီေကာင္အေၾကာင္း ေတြးမိလိုက္တိုင္းလည္း အဲ႔လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေနတာ။
ကြ်န္ေတာ္ ေအာက္က ပလက္ေဖာင္းကိုပဲၾကည့္ရင္း ေခါင္းငိုက္စုိက္ငိုက္စိုက္နဲ႔ လမ္းဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ႔တယ္။ သူ႔အေၾကာင္းလည္း ေတြးမိရင္းေပါ႔။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ အဲ႔ဒီကိစၥျဖစ္ၿပီးတဲ႔ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို Kris မလာေတာ့ဘူး။ ဘာအဆက္အသြယ္မွလည္း မလုပ္တာ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္႐ွိၿပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာင္ ထပ္မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ဒီကိစၥက သူ႔အတြက္ အဲ႔ေလာက္ထိ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးစိတ္ထိခိုက္စရာမ်ား ျဖစ္သြားတာလား?
ေက်ာင္းထဲကို စာအုပ္ထုပ္ႀကီး မႏိုင္မနင္းနဲ႔ သယ္လာရင္း ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိတယ္။ အထဲေရာက္ေတာ့ ေကာင္တာမွာ ဘယ္သူမွလည္းမ႐ွိဘူး။ အဲ႔ဒါနဲ႔ပဲ ေကာင္တာနားက ခံုတန္း႐ွည္တစ္ခုနားမွာ အထုပ္ႀကီးကိုခ်ထားရင္း အေမာေျဖေနလိုက္တယ္။
KAMU SEDANG MEMBACA
Instant Noodles
Fiksi Penggemar"Can a person who can't teach, teach a person who can't cook?" original story by keychained
