ဘာရယ္ ဘာရယ္? ကြ်န္ေတာ္ၾကားလုိက္တာ ဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လား? နားၾကားမ်ားလြဲသလားလို႔... ဒီ ဟစ္တလာရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေကာင္က ကြ်န္ေတာ့္ကို သူနဲ႔ ညစာတူတူစားမလားတဲ႔ေလ... ကြ်န္ေတာ္ အိပ္မက္မ်ားမက္ေနသလားပဲ? ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္နားနဲ႔ ဆက္ဆက္ႀကီးကို ၾကားလိုက္ရတာပါဗ်ာ... ဒါနဲ႔... ကြ်န္ေတာ္ကေရာ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲဟင္? လက္ခံလို္က္ရင္ ေကာင္းမလား?
ကြ်န္ေတာ္ တအံ႔တၾသနဲ႔ အဲ႔ဒီေနရာမွာပဲ သူ႔ကို အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ ပထမဆံုး ဒီေလာက္အၾကာႀကီး လူတစ္ေယာက္ကို စိုက္ၾကည့္ဖူးတာပါဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားသလဲေတာ့မသိဘူး။ မႀကံဳစဖူး စိတ္ေကာင္းဝင္ၿပီး ညစာစားဖို႔ေခၚေနတဲ႔ Kris ေတာင္ သူ႔နဂိုဗီဇေတြ ျပန္ျပလာတဲ႔အထိပဲ။ Kris က အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ပါးကို ႐ုတ္တရက္ လက္နဲ႔ဆြဲလိမ္လိုက္တယ္။ သူအဲ႔လိုလာလုပ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေပါက္သြားတယ္။
"အာ့!" ကြ်န္ေတာ္ နာလို႔ ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ... သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ပါးႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကို အားရပါးရလာဆြဲလိမ္ေနတာကိုး။ အဲ႔ဒီအ႐ူးေကာင္ကေတာ့ သူမ်ားအသားနာတာကို ေပ်ာ္ေနတဲ႔ပံုနဲ႔ ၿဖီးေနတာပဲ။
"မင္းရဲ႕ပါးက ေတာ္ေတာ္ဆြဲလိမ္လို႔ ေကာင္းတာပဲ" ဆြဲလိမ္ေနတဲ႔လက္ကို မလႊတ္ေပးေသးပဲ သူက ေျပာလိုက္တယ္။
"အ႐ူးေတာင္.. နာရယ္ကြ.. လြတ္!!" ဆြဲလိမ္ခံထားလို႔ မပီကလာပီကလာျဖစ္ေနတဲ႔ အသံနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ႀကံဳးေအာ္ပစ္လိုက္တယ္။ နာလိုက္တာမွ ေသေတာ့မယ္။ ဒီေလာက္ေအာ္ေနတာေတာင္ အဲ႔ဒီေကာင္က ခုထိ လႊတ္မေပးေသးဘူး။ အဲ႔ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ သူ႔ေျခေထာက္ကို အားရပါးရေဆာင့္နင္းေပးလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ သူက ထေအာ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ပါးကို လႊတ္ေပးတယ္ေလ။
"ကေလးကလားနဲ႔... ပါးကိုလာဆြဲလိမ္စရာလားကြ" နီရဲသြားတဲ႔ ကိုယ့္ပါးကုိယ္ျပန္ပြတ္ရင္း ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို ေအာ္လိုက္တယ္။
"မင္းေတာ့ကြာ... တကယ္ပဲ..." သူက သူေျခေထာက္သူ ျပန္ၾကည့္ရင္း ေရ႐ြတ္လိုက္တယ္။ "ေဆာရီးကြာ... မင္းငါ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာ ၾကာလြန္းလို႔ ဘဝေတြဘာေတြကူးၿပီး ကေလးျပန္ျဖစ္သြားတာေနမယ္"
KAMU SEDANG MEMBACA
Instant Noodles
Fiksi Penggemar"Can a person who can't teach, teach a person who can't cook?" original story by keychained
