The Way I Loved You

Chapter Twenty-One:

(Jefferson's POV)

"I *sob* wanna go home. *sob*" sabi ni Sophs tapos hinigpitan niya pa lalo ung yakap niya sakin.

"Okay, I'll take you home." sabi ko tapos naglakad na akong yakap pa din siya.

Ang hirap naman ng pwestong to! Shemay! -_-

"You cant take her home!" nagulat ako dahil biglang hinawakan ni Ceasar yung braso ni Sophie. Ewan ko ba, tuwing makikita kong hinahawakan ni Ceasar ang mga importanteng tao sa buhay ko, bigla na lang akong nakakaramdam ng galit simula nung may nalaman ako tungkol sa kanya.

"She's tired Ceasar, at baka gutom na din siya." pinigilan ko ang sarili kong masigawan siya dahil baka sumabog na lang ako ng wala sa oras.

"But. . may date kami. You cant jus--"

"Kilala kita, hihilahin mo lang ang mga babaeng gusto mong makadate. At hindi siya ganung babae. At kung iniisip mo na pumapayag siya, hindi siya ganun dahil disente siyang babae. So for short, walang date na mangyayari." I glared at him.

DATE? DATE?! DATE MO MUKHA MO! STUPID!

"Pumayag siya! Wag ka ngang epal dahil di mo din siya kilala. Di mo alam kung kelan ka niya kailangan. Kanina, tinatawagan ka niya diba? Pero bakit ang tagal mo bago sumagot?" he gave a glare and then smirked at me.

He's really getting into my nerves!

"Wala kang karapatang sabihin sakin yan dahil in the first place, sa chat lang kayo nagkakilala. Bakit siya sumama sayo? For sure, either binlack-mail mo siya or pinilit mo lang." this time, I didnt say it, I SHOUTED IT! Oh SHEET!

"Kuya *sob* let's go. Gutom na ako." pag-aaya sakin ni Sophs. Haayy, I'm really vulnerable when you ask for anything, my princess.

"Magkikita pa tayo. Joshua Jefferson, my bestfriend!" sabi niya tapos nginitian ako ng pangdemonyong ngiti.

Whatever idiot! Better fix yourself when time goes by.

(Tessa's POV)

"T-Tessa?" ulit niyang sabi pagkatingin ko sa kanya.

"Miss? Can you leave us please? You may talk later if you want." iritadong sabi ni Cleo.

"A-Ate Cherizze. ." I almost whispered.

"LEAVE US PLEASE!!" sigaw ni Cleo. In an instant, isinara ni ate ang pinto at saka umalis.

"Why did you do that? You freakin--"

"Wala naman kayong ibang sinasabi kundi pangalan ng isa't-isa eh. Ngayon lang ba kayo nagkita? Last time I checked, kakakita niyo lang ka--"

"DO YOU KNOW HER? She knows Sophia! And I'm afraid, she'll tell it to her. I'll leave." sabi ko tapos tumayo na ako.

"No. You ain't gonna leave, as well as she. So better eat and get ready." hinila niya ako paupo.

"Ready? Ready for what?" takang tanong ko.

"Eat." pagkasabi niya nun, kumain na ako. Di ako makaconcentrate.

What if masabi niya ito kay Sophie? What will I do?

"Dont be nervous. Take it easy."

"Take it easy? Alam mo ba yang pinagsasabi mo?"

"Tss. . Just eat, sit back and relax. Thats all!"

"Wait, what's the name of this resto?"

"Clickche Resto."

"Oh! Shet! Bat di mo sinasabi? Edi sana nakaiwas tayo dito!" hinampas ko siya sa kamay.

"Marunong ka naman sigurong magbasa diba? Pano kasi inuna yung kadramahan. Tss.."

Inirapan ko na lang siya. Di siya nakakatulong eh.

"Stop that thing."

Ok? Whatever!

Nung natapos na kaming kumain, pinapasok niya si ate Cherizze at saka lumabas si Cleo.

Oh I'm dead! Freaking right! Oh.. -_-

***