Chapter One

5K 65 2
                                    

This is my 2nd installment for Wi-Five Series. I'm a little confident 'bout this one 'coz it took me until 2019 to finish this. Yes, three pickining years. :) But still don't expect it to be a perfect and well-constructed story.

Enjoy!

Chapter 1: Bassist

---

I feel very awkward when I entered the church. First time kong makakapasok sa simbahan ng Christian. I mean Born Again.

I was commited to my  Catholic church dahil choir ako. My parents never allowed me to attend this kind of stuffs. Kundi lang dahil sa bestfriend kong si Mikee, hindi ako pupunta dito.

"Hi!" Bati sa akin nang isang maputing babae na naka-dress. She offered her hand to me and shake with her.

"Ako si Ate Lin." She smiled.

"Calvy po." I politely said.

"She's my bestfriend Ate Lin. I invited her." Sabi ni Mikee.

Mas marami ang bumati sa akin sa loob pagkapasok namin. Ang dami at halos hindi ko na matandaan lahat. I hate memorizing 'cause it's annoying. Lalo na sa mga pangalan.

Umupo kami sa kaliwang side sa ikatlong row ng mga upuan. Ganito rin ang upuan namin sa Catholic, wala nga lang silang kneeler.

Friendly ang mga tao dun. Halos lahat kinamayan ako at nakikipagkilala. Very down to earth kahit yung mga boys.

Napatingin ako sa harap dahil may white screen doon.

Napatingin ako sa harap dahil may white screen doon

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

YOUTH SERVICE
Sundays, 3:30 PM

Iyon ang nakalagay. I looked at my watch. Alas-tres palang ng hapon. Habang naka-upo kami ni Mikee kasama ang iba nya'ng mga ka-church, nililibang ko ang sarili ko sa panunuod sa bandang nag-papractice ng Praise and Worship songs.

Yung drummer nila ay kilala ko dahil schoolmate ko sya. Ahead lang ako ng isang taon. Yung iba, bago sa paningin ko. Lalo na yung bassist nilang naka-polo shirt na black. Hindi ko alam kung ano ang meron sa kanya. Matatalim ang titig nya sa akin na parang hindi ako welcome dito para sa kanya.

Hindi na talaga ako babalik.

Lumapit si Ate Lin sa harap at gumitna.

"Praise. Sound check. Praise."

"Okay! Tumayo po tayong lahat!" Masigla nya'ng sabi.

Tumayo kaming lahat at nagsimula na sya'ng magdasal. Pagkatapos magdasal, tumugtog ng masayang kanta yung banda.

Everyone's enjoying the scene. Everyone is singing and dancing... maliban sa akin. That was very awkward to pretend that you're enjoying, singing and dancing, too. Kahit may lyrics na nagfa-flash galing sa projector, hindi naman ako maka-relate sa kanta nila. Hindi ba pwedeng "Papuri Sa Diyos" nalang yung kantahin? Masaya naman 'yon ah?

After two joyful songs, biglang kumalma ang atmosphere at tumugtog ang malumanay na kanta. It was relaxing in the ear when the singer started to sing. I looked around at nagulat ako nang nakapikit lahat ng mata nila.

Let faith araise.

Let faith araise

Isa-isang tumaas ang mga kaliwang kamay nila habang tinutugtog ang sa tingin ko ay chorus.

I lift my hands to believe again.

You are my refuge, You are my strength

As I pour out my heart will sing I remember

You are faithful God, forever.

Hindi ko alam ang gagawin ko sa mga panahong 'yon. I know I'm here to praise God. Pero sobrang awkward dahil parang ako lang ang gulong-gulo dito. Ni hindi ko magawang pumikit... lalo na siguro ang itaas pa ang kanang kamay ko habang kumakanta at the top of my lungs. Siguro naman may consideration si Lord. Alam nya'ng Katoliko ako kaya hindi ko 'to alam.

Napatingin akong bigla sa altar nila at nakita kong nakatingin sa akin yung bassist nila. Ako nga ba yung tinitingnan? Lalo akong nahiya dahil mukha akong tanga habang nagwo-worship sila.

Bumitaw ako sa titig dahil ayaw nya'ng bumitaw. Minsan, pumipikit nalang rin ako. Minsan napapatingin ulit ako sa kanya at nakikita kong nakatitig pa rin sya. Gusto ko sanang lumingon sa likod ko para malaman ko kung sino ba talaga yung tinitingnan nya kaso nakakabastos naman yata na kung anu-ano ang ginagawa ko rito.

Pagkatapos ng kantahan, nag-discuss na yung Pastor. Kumbaga sa Katoliko, ito na ang Homily part. Sandali lang naman 'yon. Hindi ako nainip dahil maganda yung message. Masigla pang magpaliwanag si Pastor kaya hindi nakaka-bored.

Umulit lang ulit kami sa pagkanta. Same sounds, same line ups.

Natapos yung huling kanta pero yung banda, hindi pa rin tumitigil sa pagtugtog.

Yung bassist din. Hindi tumitigil sa pagtitig.

Worship is Giving

Nag-flash sa projector. May picture pa 'yon sa ibaba na magkapatong na palad. Yung parang susubo lang ng ostiya. Isa-isang tumayo yung mga tao at naglagay ng sobre sa isang basket na nakalagay sa table katabi ng mga bulaklak. Lumingon ako sa paligid at nakitang marami rin naman ang hindi tumayo.

Nahagip ng mata ko ang taong PINAKA ayokong makita. Tss. It's my ex boyfriend, Mike. Naalala kong magkapatid nga pala sila ni Mikee kaya hindi malabong dito rin sya nagsisismba. Napa-irap ako ng wala sa oras. Sorry po Lord. Ang ipokrita ko dito.

Ate Lin had a closing remarks for the Youth Service. She even mentioned my name and others dahil first timers kami. Nag-closing prayer sya at nagpaalam.

Bumaba yung mga musicians at naglakad papunta sa lugar namin ni Mikee.

"Sabi ko sayo, Calvy! Masaya dito. Balik ka sana ulit sa Sunday para masaya." Mikee said. Hindi ko sya sinagot dahil hindi ako sure kung babalik pa ako dito ulit. My mom would probably scold over me when she knew about the Fellowship I attended.

"Mikee!" Pareho kaming napalingon sa lalaking tumawag kay Mikee.

"Uy!" Mikee expressioned. Nag-fistbumps sila.

"Hi." The guy looked at me. "I'm Miguel." Sabay lahad ng kamay nung lalaki. Sya yung lead guitar as I remember. I think he's 20 year's old based on his face.

"Calvy po. Nice to meet you." I politely said. Kinamayan ko sya.

"This is my second cousin, Josh." Napatingin ako sa likod nya nung nag-give way sya para dun sa Bassist na naka-itim. "Calvy, Sya yung bassist natin. Josh, sya si Calvy. Mikee's friend. First time nya dito." Paliwanag ni LG dun sa naka-black na polo shirt na grabe makatitig kanina.

I admit, gwapo sya. Lalo na sa malapitan.

He offered his hand and smile.

"Nice to meet you here, Calvy. I'm Josh Dangerfield."

(#)

Ceaseless (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon