Ceaseless (COMPLETED)

EPILOGUE 2

Epilogue

CALVY'S POV

---

MABILIS kong inilagay ang make up kit ko sa bag at nagmamadaling bumaba. Shit! Na-late ako ng gising! Nakaka-inis.

I saw Clark still sitting on the sofa. Inirapan ko s'ya at inangatan n'ya ako ng kilay.

Itong lalaki talaga na 'to. I aim for a punch in the air pero hindi n'ya ako pinansin at nagpatuloy magbasa ng dyaryo. Akala mo bahay n'ya 'to naka-de kwatro pa.

"Ma, alis na ako." lumapit ako kay Mama at hinalikan s'ya sa pisngi. Kuya Rave's eating his breakfast at tinapik ko lang ang balikat n'ya.

"Ingat, sis." he said.

Everything's back to normal. It's a relief, atleast I can consider all of my heart aches are worth it.

"Astro boy, tara na." sabi ko.

"Gago ka..." he whisper at natawa naman ako sa sinabi n'ya.

Sumakay na ako sa kotse ni Clark, at agad nagsuklay ng buhok. Nagsimula na rin akong mag-make up ng konti.

"Yung kaibigan mong hindi nireregla, naglasing kagabi." kwento n'ya. "That guy from law school is a gay."

Hindi talaga marunong pumili si Mikee.

"Gustong-gusto mo naman kasi naka-ninja moves ka." sabi ko. "At lalong may pag-asa ka na sa kanya."

"Bakit ko naman gagawin 'yun?"

"In-denial ka pa, na-wrong send ka nga sa akin." I teased him.

It's been two months. Napakabilis ng panahon. Clark who used to be my suitor is inlove with my bestfriend. Ayaw nga lang n'ya aminin, pero s'yempre alam ko na 'yun.

Nagpupunta pa rin s'ya sa amin dahil sabi ko, baka kung sinong lalaki na naman ang ireto sa akin ng Mama ko kapag tumigil s'ya. So atleast, scripted ang pagpunta, natutulungan ko pa s'ya kay Mikee.

"Wala lang 'yun..." sabi pa n'ya.

"Ang torpe mo! Nakaka-inis ka! Bakla ka siguro."

"Hoy, bunganga mong babae ka!"

Araw-araw yata ay ganito ang set up namin. Tinutulungan ko kasi na magkalapit sila ni Mikee kaso itong si Astro boy (the thing he kept on saying when he's drunk. Natatawa!), sinisira mga effort ko, napaka-torpe! Nakaka-inis.

"Wag mo akong susunduin mamaya ah! Si Mikee ang puntahan mo! Magpakalalaki ka." sabi ko pa bago ako bumaba ng sasakyan.

Ganun pa rin naman sa trabaho. Nakakapagod pa rin. Mas madalas na ako sa consultation dahil kay Papa. Kumbaga, kapag nasa pharmacy ako, 'yun na yung pahinga ko.

It sucks.

Minsan, hindi ko pa rin maiwasang isipin s'ya. Our photos in my phone's still there. Hindi ko binubura, hindi ko pa kaya. I might be okay outside dahil masigla na ulit ako, but I'm not fine at all. Pinipilit ko lang na maging masaya hanggang sa totoong sumaya na talaga ako.

I'm missing him so much. Kada araw yata na lumilipas, mas namimiss ko s'ya.

I WAS walking in the hospital's hallway when I saw him going out on the X-ray room. Shit.

Tatalikod na sana ako para hindi n'ya ako makita pero nagkatinginan kami agad.

Unang pagkikita namin 'to pagkatapos ng dalawang buwan. Yung pakiramdam ko parang sasabog. I stopped my feet from walking towards him. I want to hug him. I want to hold his hands again.