"PM" "Bu Hikayenin"

287 15 25
                                    


Çooook uzun bir aranın ardından çok çook uzun bir bölümle karşınıza geldim. Beklettiğim için hepinizden özür dilerim.: ( bir daha böyle uzun bir ara olmayacak inş: )
Yavaş yavaş sona gelmiş bulunmak dayız artık bu bölüm hariç son bir bölüm kaldı final e haber vereyim dedim :)

Bol yorumlu bir son olur inş ;)

Keyifli okumalar :D

53.Bölüm

Bazı şeyler ya da bazı acı gerçekler insanın bütün hayatına maal olabilirdi. Bir yanlış kaç doğruyu götürür klişesine girmemeli insan önemli olan o yanlışın götürdükleri dışında getirdikleriydi." Giden önemliyse Gelen değerlidir" biz sadece bunu unutuyoruz..

"Ben geldim"

Hiç adeti olmamasına ragmen kapıyı anahtarla kendi açıp bir karış suratla içeri girdi genç adam. Kendini çok fazla yorgun bitkin hissediyordu Allah biliyor ya eski Karan dan eser kalmıyordu nerdeyse. Aklına gelen türlü düşünceleri kapattığı kapının arkasına bırakıp karısının sesini duymak istedi. İhtiyacı vardı.. evet evett en çok ona ihtiyacı vardı.

"Salondayız Karan"

Odaya ilerleyen adımlarını salona çevirip bir yandan da ceketini çıkarmaya çalışıyordu. Bu kadar da elden ayaktan düşmemiş olsa da hissettiği tükenmişlik hissini tetikliyordu.

"Alya çok açım ben"

"Masa hazır zaten geçebiliriz sofraya"

"Sen niye çoğul kullanıyosun ya kim var evde?"

Tek kaşını merakla kaldırıp salona girdiğinde gördüğü yüzle kaldı öylece orta da. Belki de hiç beklemediği bir yüzle karşı karşıya olması canını sıkıyordu ya da en derin i bütün hayatı boyunca ondan hep vazgeçen adamın şuan ondan vazgeçmeyişi korkutuyordu onu.

"Oğlum"

Orta yaşlı adam ayağa kalkıp gözlerine oğluna çevirirken beklediği tepkiyi almaması hoşuna gitmişti. Allah biliyor ya buraya gelirken en kötüsünün kötüsüne bile hazırlamıştı kendini.

"Babam yemeğe gelmiş Karan :)"

Genç adamın bakışları birden karısına yöneldi. Sahi "Babam" mı demişti o? Genç adam bile kendi babasını bu kadar çabuk kabullenmemişken karısının babasına "Babam" demesi irkilmesini sağlamıştı.

"Karan?"

Alya korktuğunu ,olumsuz tepkileri içinin en kilitli tarafına yollayıp normal davranmaya çalışıyordu. Başarıyor olmasına rağmen Karan ın ilk tepkisi salondaki herkesi korkutuyordu.

"Ne işin var senin burda?"

"O ne demek Karan.-"

"Sen karışma Alya!"

Karan ın sert ve tok sesi genç kadının gerilemesinin sağlamıştı. O sadece kocasının bir yerde birşekilde üzülmemesini sağlamaktı. Başarabilecek miydi? Orası biraz muamma..

"Bağırma kıza! Ben geldim girdim içeri oda bişey diyemedi!"

"Karımla nasıl konuşacağımı sana sormam!"

"Karan!"

Alya nın sesi iki Serttaş lar arasında fısıldı şeklinde yayılsada etrafa iki adam da susmaları gerektigini anlamıştı. Genç adam yerinden milim oynamadan sert bakışlarını babasına gönderiyordu onun tersine babası sakin olmaya çalışır bir şekil de oğluna bakıyordu. Bişeyleri düzeltmek istediği belliydi bunu Karan dışında herkez de anlıyordu zaten..

☆ Peri Masalı ☆  ( •DÜZENLENİYOR• )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin