☆ Peri Masalı ☆ ( •DÜZENLENİYOR• )

!..HissiZ..!

Alarmin sesiyle uyandim.. Defalarca kez okulu bu saat de yapmalarina saydirsam da meb in beni dinlemedigi surece boşaydi.. Yatakda ayilmaya çalişirken aklima bi an da dün gelmişti ya da dogruyu söylemek gerekirse hiç gitmiş miydi ki ?

Kazan dairesinde Karan in soylediklerinden sonra onu beklemeden cikmiştim..Arkamdan atip tutmalari bi yana benimle resmen oyun oynuyordu..Ben Alya Poyraz da bu oyuna geliyordum ha? Aşk gerçekden sacma bi şuur bozukluguydu.. Ama ben onun gibi olamazdim yada bunu onun yardimi olmadan yapamazdim galiba..

Oflaya oflaya yatakdan kalkip elimi yüzümü yikadim..Formalarimi da giyip perçemi mi acik birakip saclarimi topladim.. Deri ceketimi de alip saat e baktim.. Daha 8 e yarim saat vardi..Karan da gelmemistir rahat rahat giderim in verdigi mutlulukla ayakkabilarimi giyip kabiyi açtim..

Karşimda bi adet Odunluk buldugumda istemez bütün hevesim kaçmişti..

"böyle birşey yapicagini tahmin etmiştim"

Söze ilk o girince hicbisey demeden disari cikip kapiyi kabattim.. Madem oyun istiyordu madem benden habersiz arkamdan planlar cekiriyordu maden beni kullaniyordu o zaman sahte sevgili nasil olur görmeliydi bence!

Ama unutma Alya intikam için sessiz olmak gerekirdi .

"Bir şey yaptığım yok sadece yürümek istedim. "

"Dün kuralları söylediğimi saniyorum. Okula tek gitmek yok!"

"Ne bu ya... onu yapmak yok bunu yapmak yok! "

"Alya! .."

"Buyrun benim. "

"Arabaya bin hemen.!"

"Ben yürücem!"

"Alya sabrımı zorlama da bin şu arabaya! "

"Iyi biniyorum."

Arabanın önünden gecip sürücü koltuğunun yanında ki koltuga oturdum. Oda hemen arkamdan bindi arabaya. Baya sinirlenmis olmali  öyle bir çıkardı ki arabayi park ettiği yerden. Emniyet kemerimi takmasam ön camdan dışarıya fırlayabilirdim.

Bana öyle davranmasıni hak edecek hiç bir şey yapmadım.  Bunların hiç birini hak etmiyorum.

"bak "

Dedi gozlerini bi anlik bana cevirip

"biz bi anlaşma yaptik ve buna uymak zorundasin"

"öyle bi zorunlulugum yok benim"

"var"

lafimin hemen arkasinda soyledigi laflar sinirimi bozsa da ona zaten kizgindim..Susucaktim ona gore ya da bana gore en buyuk cezaydi susmak cunku..

"son kez söyluyorum ben olmadan okuldan eve veya evden okula yanliz gitmek yok ben yoksam zaten can gelir"

"iyi"

"iyi"

Benim cumlemle bana karsilik verdiginde yüzümu buruşturup ona baktim.. Oda bana bakip ani fren sesiyle arabayi durdurdu.. Bu cocugun hiz la ne kast i vardi anlamadim ?

"yavaş olsana be !"

"in"

Yok ya ben kesinlikle iyiydim Karan a gore . En azindan hissediyordum.. En berbat olan sey iste bagirdiginda sinirli davrandiginda gozlerim doluyordu..

Ona aldirmadan arabadan inip okula dogru ilerliyordum arkadan seslendi..

"bekle"

"Ne?"

"Okul çıkışı ben yokum Can seni götürecek. "

"Hay Can ina da sana da."

İçimden söyledim bunu. Gözlerimin dolması engel olmuştu. Elimi tuttu beraber okula doğru yürüdük az kalmıştı okula zaten. okulun bahçesinden içeri girdik. Fazla ilerlememistik Buğra geldi yanimiza.