☆ Peri Masalı ☆ ( •DÜZENLENİYOR• )

...Oyunn Başlasin...

°°multimedia : oguz , bugra alev ve Can yeni ekip canlar .. Can ayni zamanda Karan in kuzeni... Bu 4 lu bolumlerde gorme ihtimaliniz yuksek..
Ayni zamanda hepinizi Kitabimiz adina açtigimiz Twiter adresine devet ediyoruz.. Ve okuyucularin artmasi niyetindeyiz..

Bolum Şarkisi ( Demet Akalin -Gökhan Özen = Nefs-i Müdafaa ) ( pek uyup uymadigina emin degilim ama yinede bolum sarkisi konusunda pek iyi degilim.. Yazim hatalari mutlaka vardir .. Affola..

Keyifli okumalar...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimi acip tavana diktim.. Hala kafamda belli sorular vardi.. Karan in hala vazgecemedigi kiz mesela evet en önenlisi buydu işte.. O kiz kimdi ? Ve ben Karan a onu nasil unutturucaktim.. Elimi saclarima götürüp kariştirdim.. Saat sabah in 9 u olmuştu ve ben toplasan 5 saat uyku uyumamiştim.. Ama bugün çok işim vardi.. Karan in evine gitmek gibi.. Biseyler bulmak gibi mesela.. Gevşek adimlarla yatakdan kalkip gardolabimin önüne geçtim.. Üstüme beyaz dar bi gömlek altima da kok kisa bi etek gecirdim ve hizli adimlarla banyoya ilerledim.. Öndeki perçemlerime maşa yapip arkasinada fon cekip hafif olan eyeliner parlaticimi da sürüp aşagi indim.. Evde kimse var miydi ? Tabiki de yoktu bu sorulur muydu yani ?!

Umursamamaya çalişarak komidinin ustundeki kulakligimi da aldim.. Uzun cizmelerimide giyip ciktim evden.. Kulakligimi kulagima takip taksiyi döndürdum vKaran in adresini verip müzige odaklandim.. Dinliyor gibi gözükuyordum ama aklimda turlu turlu seyler vardi ben sahi bu işi nasil cözücektim ? Ben daha 18 e girmeye az kalan bi kizim niye bu tur bi işle ben ugraşiyorum ki ?

"Kizim geldik"

Taksicinin uyarisiyla parayi ödeyip indim taksiden.. Zile bastigimda kapiyi 20 li yaslarinda daha önce gormedigim sarisin bi hizmetci acmisti beni başiyla selamlayip

"buyrun"

Dedi.. Tatli birine benziyordu ama hemen guvenme Alya..

"Karan evde mi Alya ben"

"buyrun Alya hanim salonda Karan bey"

İceri girip hizmetciyi beklemeden salona ilerledim.. Tv unitesinin karsisinda oturan hafif kumral yesil gozlu bi cocuk vardi.. Kesinlikle yakisikliydi... Dikkatlice onu incelerken çocugun sesini duymamla kendimi topladim..

"vayy vayy vayyy"

Dedi islik çalarak .. Şuan domates olduğuma dair yeminler edebilirdim kendi kendime yutkundum kaldım öylece kendimi çektim hatta biraz da oldukça çekingen bir halim vardı şuan ancak Karan'ın evindeydim ve tanımadığım bir çocuk resmen bana asılıyordu. Evet, evet resmen durum bundan ibaretti!

"Öhö Öhöö!"

Diyerek merdivenlerden inen Karanla birlikte tüm bu düşüncelerimden sıyrıldım ama bir saniye bu neden bana öyle bakıyordu ki? Yani öldürecekmiş gibi?

"Arkadaşın mı kuzen?"

Dedi adını henüz bilmediğim ancak Karan'ın kuzeni olduğunu öğrendiğim yeşil gözlü çocuk ama Karan sanki daha da bir öfkelenmiş gibi bakıyordu buda benim o an için yutkunmama neden oldu ve yumuşak bir sesle ona bakıp konuşmaya başladım.

"Bana neden öyle bakıyorsun?"

"bu hal ne ?"

Dedi gayet sert bir ses tonuyla.. Ne vardi ki halimde yani.. Benim normal kiyafetimdi bu benim..

"ne var ki ?"

Sesimi yumusatmaya calisarak konusmustum.. Gozlerini sinirle bana dondurup Sonra görüsucez bakişini atmişti.. Varligini unuttugum kuzen denen cocuk tekrar lafa girdi..