☆ Peri Masalı ☆ ( •DÜZENLENİYOR• )

...Karşılaşma...

Görmek ayrı bi eylemdi hissetmek ayrı..Hem hissedip hem görmek ise tek başına bi savaştı.. Peki ben bunları yapacak kadar güçlümuydum?

Ben ona odaklanmışken..Ege denilen çocuk tekrar lafa atladı..

"Sınıfın yeni kızı Alya..Somurtgan Prenses"

Kafamı ona cevirdigimde sırıtıyordu.Bu kadar sırıtılacak birşey yoktu ki ortada..Karan beni umursamadan cıktı sınıftan..Bu hareketi kimeydi ve niyeydi gerçekden bilmiyordum ama haketmiyordum da...Tekrar Ege ye dönüp bu sefer ben konuştum..

"neresi boş?"

bilmiş tavırlarla yanımdan ayrılıp kendi sırasına gecti elini yana dogru uzatıp güldu..

"benim yanım boş"

ona "sen ciddi misin " bakışı atınca buna inanmıcagımı anladı ve yan sıradaki bi kız ın yerini gösterdi..

"şurası"

saol der gibi kafamı sallayıp kızın yanına oturdum.. Bütün moralim bozulmuştu.. Hoş yerinde miydi ki? Baştan beri bu okula gelmek istemeyen bendim..Ama nerden bilebilirdim ki Karan in burda okudugunu o şu zengin çocuklarından Karan degilmiydi..Böyle bi okulda onu beklemiyordum.. Yanımdaki kız güler yüzle bana donup..

"hoşgeldin sınıfımıza"

"okulun nerdeyse en çalışkan ama aynı zamanda en matrak ve en belalı sınıfıdır 12-F"

"adım Ecrin"

"Alya"

dedim tekrar önüme dönerken bu okuldan kimseyeyle arkadaş olmak istemiyordum..Hoş zaten onlarda benim bu halimden yorulup artık konuşmamaya başlarlardı bi sure sonra hep boyleydi zaten bunun için gerçek bi arkadaşım yoktuya..

"hangi okuldan geldin? "

"Serttaş koleji"

"hımm sen Karan ı takma o sen geldin diye gitmedi sadece kolej çocuklarını sevmiyo"

kafamı sallayıp önüme döndum..Daha kolejden geldigimi bile bilmiyordu ki..Belki saçmaydı ama kimseyle konuşmak istemeyen ben Karan la deli gibi konuşmak istiyordum..4 ay burdaydım hic gormedigin kadar görme şanam olucaktı onu belki kendime bile Aşık edebilirdim.. Belki kül kedisi masalı Peri Masalına dönerdi kim bilebilirdi ki?

Cantam dan kitabımı cıkarıp okumaya başladım..Roman okumayı seven bi tipim hatta romandaki karakterlerle bin turlu seyler türedirdim..Bu da onlardan biriydi..Kafamı egip tam okumaya başlıcam yanımdaki kız adı Ecrin miydi ? herneyse işte o tekrar konuşmaya başladı..

"konuşmayı sevmiyor musun?"

kafamı salladım..

"aslında guzel bende dinlemeyi pek sevmem"

"ben ikisinide sevmem"

tekrar kitabima döndüm..Bu sefer de yanımıza bir çocuk geldi..Yeşil gözlü kumral yakışıklı denilecekden daha yakışıklı bi çocuk konuşmaya başladı..

"hayrola ecrin?"

"sana da günaydın Bugra"

"tamam sarışın pardon gunaydın ve bu kim?"

bana bu yla ifade etmesine sinirlensemde sesimi cıkarmadan kitabima geri döndüm..

"Adı Alya bugün gedi okula kolejden"