Kalbim Ölüyor

Bölüm 12 - sevdiğimi ellerimde tutamıyorum

Okuldan eve geldiğimde Aslının (yardımcımızın) emine hanıma sert bir şekilde bağırdığını duydum, sonra çantamı yere bıraktım ve hemen emine hanımın odasına koştum, Aslı kayın validemi itip kakıyordu ve tehdit ediyordu. Biliyordum bu kızın iki yüzlü olduğunu ama ispat edemiyordum.

Aslı: yeter be kadın, bıktım seninle uğraşmaktan. İki dakika tuvaletini tutamadınmı.

Emine hanım: kızım sana seslendim duymadın, ayağa kalkamadım.

Aslı: sus tamam. Bana bak eğer kocana, kızına yada gelinine beni şikayet edersen seni yaşatmam. Anladınmı?

Yaren: ne oluryor burada, sen ne yaptığını sanıyorsun, vicdansız nasıl insanmışsın sen böyle. Kadına eziyetmi ediyorsun.

Aslı: yaren hanım ben--

Yaren: (sinirli bir ses tonu ile) kapa çeneni. çık git bu evden eğer bu evin önünden bu sokaktan bir daha geçersen yada geçtiğini duyarsam, seni topal bırakırım anladınmı Aslı HANIM?

Dedim ve sol yanağına bir tokat
geçirdim ve onu kovdum. Sonra emine hanımın yanına geri döndüm, ona bir duş aldırdım üstünü değiştirdim, nevresim takımını, yorganını yastığını değistirdim ve ona yemek verdim. Bana çok mahcup bir şekilde bakıyordu, onu ilk defa böyle gördüm, herhalde ona iyilik yapmamı beklemiyordu. Vicdan meselesi tabi. Akşam olan biteni kayın babama anlattık ve yeni bir karar aldık, bundan sonra kayın babam daha az çalışacak. Öğlene kadar yani ben okuldan gelene kadar o bakıcak emine hanıma, öğlen sonuda ben üstlenicem bakımını.

1 sene sonra

Okulum bitti ama ben işe giremedim, çünkü hala emine hanıma ben bakıyorum buarada aramız iyi emine hanımla, baya gelin kaynana olduk. Bir sene içerisinde Kerem ile sadece iki kere konuştuk sebebini bilmiyorum. Adam benimle konuşmuyor, anne babasını aradığında her seferinde benide telefona çağırmasını bekliyorum ama çagırmıyor, kayın validem yalandan sana selamı var diyor ama yalan. O iki kere konuşmamızdada benimle adam gibi konuşmadı zaten, çok soğuktu sanki uzaktan akrabasıyım, bazen düşünüyorum acaba Kerem özünemi döndü, ilk tanıştığımızdaki hallerine yada beni artık sevmiyor. Bu durum çok canımı yakıyor. Bir kaç kere terk etmeyi düşündüm ama gidecek yerim yok babam beni geri kabul etmiyor, bir kaç kere ağzını aradı annem. Babamda farkında evliliğimizde ters giden bir şeylerin olduğunu ama inatcı gururcu, evlatlığım sanki. Kendi evime çıksam diyorum elimde ne param var ne işim, kayın valideme baktığım için ne işe gire bildim ne para biriktire bildim. Kayın valideminde hala yardıma ihtiyacı var eski sağlığına tam kavuşmadı, yavaş yavaş adımlar atmaya başladı ama çok fazla ayakta duramıyor yani hala bana ihtiyacı var onuda "pat" diye bırakamam.

Karar verdim Kerem Türkiyeye dönmeden bana hesap vermeden bu evden ayrılmicam. Ben onu beklerim. İsterse 20 sene gelmesin beklerim. Sevgi öyle bir şeyki ne kabullene biliyorsun ne vazgeçe biliyorsun. Onu görmesemde Seviyorum. Hani gözden ırak olan kalp'den de ırak olurdu, hiçde öyle değilmiş benim sevgimden gram eksilmedi.
Aslında 1,5 sene önce Türkiyeye dönmesi lazımdıda ama sözde işler uzamış, bari tatillerde uğra.

6 ay sonra

Alışverişten döndüm arabamı evin garajına park ettim ve elimde poşetlerle evin bahçesine doğru ilerledim. Bahçeye girdiğimde, birden poşetler elimden düştü. Karşımda Kerem, evet Kerem. Allah kahretsin iki buçuk yıl sonra. O an ne yapıcağımı bilemedim. İçimden hem ağlamak hem gülmek geldi. Dondum kaldım sonra yavaş yavaş adımlarla ona ilerledim ve karşısına dikeldim. (Yaren in iç sesi): bu adam bukadar yakışıklımıydı ya, ela gözleri bukadar güzelmiydi, giyimi duruşu, yüzü bukadar güzel bukadar havalımıydı. Ben kiminle evlenmişim. Şerefsiz sana şuan sarılasım var, ama sarılmicam, hayır yaren yapmayacaksın 2 yıldır seni arayıp sormadı, tut kendini.

(Keremin iç sesi): bu kız bukadar güzelmiydi? Bukadar sevimlimiydi, gözleri saçları, dudakları,teni sanki hiç güneş değmemiş gibi tertemiz, iki buçuk yılda bir insan nasıl bukadar değişe bilir, seni çok özlemişim galiba.
(İç ses son)

Ben enson dayanamadım Keremin gözlerine bakarken tutamadım kendimi ona sarıldım, napim çok özledim, o anda gurur felan yapamazdım. Oda bir elini hafifce sırtıma ve diğer elini de hafifçe belime koydu. Bana okadar soğuktuki. Ben ise tam bir Salağım ona sımsıkı sarıldım, kokusunu içime çektim ve gözlerimi açtığımda keremin arkasında uzun boylu kumral bir kız vardı bana ukala ukala bakıyordu. Sonra kerem kollarımı indirdi ve annesinin yanına koştu. Sonra o kumral kız bana yaklaştı ve "merhaba, ben Aylin" dedi. Çok şaşırdım. Çok korktum, ya Kerem beni aldattıysa, ya bu kız sevgilisiyse diye, sonra emine hanım sonunda sordu, aylinin kim olduğunu.

Kerem: Annecim bu Aylin, bundan sonra seninle aylin ilgilenecek. tamammı?

Emine hanım: oğlum ne gerek vardı, Almayadan buraya yardımcımı getirdin.

Çok tuhaf dimi, Almanyada buraya neden yardımcı getirilirki, yada gelen neden gelir, Almanyada daha fazla kazanmak varken.

Akşam yemeğinde bütün Aile beraberdik. Sonra Kerem odamıza çıktı ve bende görümcem ile masayı toplayıp bulaşıkları makinaya yerleştirdik. İşimiz bitince bende Odama çıktım keremle konuşsammı diye düşündüm, cünkü aklımda sorular, kafayı yiğicem. Keremin yanına oturdum, telefonuyla oynuyordu, ona " bir şey istiyormusun?" diye sorum oda "hayır beni rahatsız etme, kafam ağırıyor" dedi. Ne salak bir kızım, adam yüzüme bile bakmıyor. Onu terk etmek istemiyorum ama böylede olmaz.

Ben yatağın bir ucunda, Kerem yatağın bir ucunda uyuduk, bende belki özlemiştir diye kendimi avutuyordum, adamla aramıza koca bir köprü sıģar. İlk defa bu gece içten gelerek gitmek istedim bu evden, bu durum beni çok üzüyor hep kendimi avutuyordum Türkiyeye döndüğünde belki eski halimize o mutlu olduğumuz günlerimize geri döneriz diye ama yok hayır, dahada beter olduk. Bana bunu neden yapıyor. Hepsini geçtimde Almanyadan yardımcı getirmek nedir ya, bunu taktım kafaya, Kerem bu kızı neden ikna edip getirdi Türkiyeye, bu kız neden Keremin peşinden Türkiyeye kadar geldi. Acaba Maaşını kabarıkmı veriyor, oda ola bilir hemen fesat düşünmemem lazım. Aslında fesatlık değil benim bu yaptığım, çaresizim elimden birşey gelmiyor, tek yapa bildiğim çok kıskanmak ve bunu ona belli etmemeye çalışmak. Bir insan neden sevdiğinden birden soğarki anlamıyorum. Bu soru aklımı kemirecek.