Kalbim Ölüyor

Bölüm 19 - Gitmiş

Keremin gözünden

Saat 17:30 gibi eve geldik, sofra hazırdı. Ben salondaki lavobo da ellerimi yıkadım ve masaya oturdum sonra herkes masaya toplandı. Aylin çorbalarımızı koydu ve oda oturdu masaya. Evet aylin, yarene rağmen hala bu evde. Ayline aşık değilim ama ona "sen git artık, almanyaya geri dön", diyemen. Peşimden buralara kadar sürükledim. Hayatımda artık ne aylini ne yareni istiyorum. Aylini türkiyeye getirmeden önce ona yarenden boşancağımı söylemiştim ama yapamadım. Ayline nasıl çık hayatımdan diye bilirimki, o da bana çok aşık değil zaten zengin olmasaydık gelmezdi peşimden türkiyeye kadar, benden çok paramı seviyor. Evde ola bildince ondan kaçmaya çalışıyorum.

Sofrada otururken babam "yaren nerede, o neden inmedi aşşağıya", diye sordu.

Elif: yaren abla odasında yok.

Annem: bende seslendim ama cevap alamadım.

Elif: dolaşmaya çıkmıştır belki, sabahtan beri hiç inmedi aşşağıya.

Annem: belki yine annesine gitmiştir. Ararım yemekten sonra.

Babam: sıkboğaz etmeyin artık kızı, istediği yere gitsin. Strese sokmayın o artık bizim torunumuzu taşıyor.

Kerem: ya evet torun dimi, birde torun var , sizin torun.

Babam: ne diyorsun oğlum. Ne mırıldanıyorsun. Sesli konuş.

Kerem: neyse size afiyet olsun, ben doydum.

Dedim ve yukarı odama çıktım. Yaren gerçektende odada yoktu. Üstümü değiştirmek için dolap'a doğru ilerlediğimde yarenin dolabaının kapağını açık olduğunu gördüm. Kapağı kapatmak için yaklaştığımda dolapın boş olduğunu fark ettim sonra öbür kapağıda açtım. Dolap boştu sadece bir kaç eşyası kalmış sonra hemen valizleri koyduğumuz dolapa baktım, yarenin bavulu yoktu.
Gitmiş..
Resmen gitmiş emin olmak için banyoya baktım, diş fırçasını, tarağını hepsini almış gitmiş. Nasıl gider, haber vermeden. Ben seni kovmamışken evden atmamışken. Beni aldatmasına rağmen onunla üç buçuk yıl evli kaldım. Yaptıklarını bilmemezlikten geldim, unutmaya çalıştım. Bi ara pişman oldu sandım affetmeye çalıştım ama onu terk etmedim. Habersizce gitmedim.

Kendimi bi an yere bıraktım dolapa yaslandım. Sindirmem zaman aldı.

Ben yerde otururken kızkardeşim odaya girdi.

Elif: Abi annem şimdi yaren ablamın annesini aradı. Oraya gitmemiş. Telefonlarımızada bakmıyor.

Kerem:(sakin ve sessiz bir ses tonu ile) ne?

Elif: abi yaren abla diyorum. Haber alamıyoruz diyorum.

Kerem: biliyorum gitmiş.

Elif: ne? Ne gitmesi?

Kerem: eşyalarınıda toplayıp gitmiş işte Elif.

Elif: nediyosun abi? Nasıl gider? Nereye gider?

Sonra ben ayağa kalktım ve dolapa yumruk vurdum. Sinirden yapmış olabilirim.

Kerem: (bağırarak) gitmiş işte elif gitmiş. Sorup durma. Allah belasını versin gitmiş.

Elif çok şaşırdı ve annemlere koştu hemen onlara haber verdi. Annemlerde yarenin anne babasına haber verdi. Sonra yarenin anne babasıda bize geldi ve tartışmaya başladılar. Neden gider? Nasıl gider? Kime gider? Gibi sorular.