Bölüm 8

128 19 0
                                    

~Keremin gözünden~

Yaren'e onun bana ait olduğunu söylediğimde çok şaşırdı. Öyle dona kaldı. Benden böyle birşeyi beklemiyordu onca olanlardan sonra. Aslında bende hala nasıl söyledim bilmiyorum. Onu o an aşırı kıskanmıştım. İlk başlarda yarene kötü davransamda onu o Musa denen heriften daha çok sevdiğim kesin. Yareni kimse ile paylaşamam.

Yaren okula Musanının yanına gitmekten vazgeçip okula dönerken ona "seni ne olursa olsun bırakmicam yaren" dedim. Bu dediklerimin hoşuna gittiğini biliyorum çünkü öyle içten ve güzel tebessüm ettiki. Yaren okula geri dönünce bende arkasından gidemedim, okulun bahçesinde bir banka oturdum ve biraz dediklerimin üzerinden tekrar tekrar geçtim. Iyikide itiraf etmişim, yoksa yareni hep böyle uzaktan seyir edecektim, şimdi en azından biliyor neden hep karşısına çıktığımı.

~ertesi gün, yarenin gözünden~

Kerem beni çok şaşırttı, bana karşı duygularının olduğunu biliyordum ama bu duygular aşkmı nefretmi tam anlayamamıştım. Kerem çok zor bir adam.

Bu sabah beni aradı bana beni sevdiğini ve okuldan sonra benimle bir şeyler yapmak istediğini söyledi. Ona hayır diyemedim. Hayvan aklımdan hiç çıkmıyorki.
Manyak gibi oldum sürekli aklımda. Zaten dünyaya bir kere geliyoruz, onuda yalnız geçiremem. Yıllardır aşık olmayı bekledim tam oldum elimden kayıp edemem. Pek anlaşamasakta, bir yoluna koyarız heralde.

~ 4-5 saat sonra~

Kerem ile ilk defa kavga etmeden güzel vakit geçire bilmeyi becerdik. Beni Starbucks'a götürdü. Tatlı yedik, bir şeyler içtik. Öylece bakışdık, mal mal şakalaştık bilirsiniz işte bir birne aşık iki insan. Keremle vakit hızlı ve güzel geciyor.

Akşam eve gittiğimde musa beni aradı ve bana beni unutamadiğını söyledi. Ne diyeceğimi şaşırdım. Ben onu sevmiyorum ayrıca Kerem ile beraberim. Seven bir insana "unut" demek çok zor. Nasıl denirki? Bana Keremi unutucaksın deseler, yapamam ,imkansız gibi bir şey. Musadan özür diledim ve üzgün olduğumu söyledim. Unutta diyemedim. Kereme bahsetmedim Musanın beni aradığın, eğer kereme söylersem gider Musaya sataşır kavga ederler.

Dersten çıktım kantine doğru hızlı adımlarla ilerlerken arkamdan birisi " hey, hey " dur. Arkamı döndügümde kızın birinin bana yetişmeye çalıştığı gördüm ve durdum.

Kız: sen Cananın yakın arkadaşı değilmisin?

Yaren: evet öyleyim, birşeymi oldu.

Kız: hayır bir şey olmadı ama canan telefonunu sınıfta unuttu. Ona sen ulaştırırmısı?

Yaren: hmm tabiki ver sen bana.

Kiz: teşekkür ederim.

Yaren: rica edrim bye.

Canan ın telefonunu aldım cananı okulda aramaya başladım. Bu saatlerde normalde oda okulun kantinde olur, bende kantine bakmaya gittim. Biraz oturdum bekledim bekledim, gelmeyince bende telefonunu karıştırdım. Cananla hiç gizlimi saklımız yoktur.

"Allah kahretsin. O telefonu elime almaz olaydım. En yakın arkadaşım nasıl yapar bunu bana. O benim en yakınım ya, aklım almıyor. Derdi neydiki benimle, yüzüme hala nasıl güle biliyor."

Cananın telefonunda, haftalardır aradıģım düşmanımı buldum. Meğersem en yakın arkadasım yapmış bu kötülügü bana. O resimleri eve gönderen cananmış. Resimlerin çekilme tarihide tutuyor. Ama neden? En yakın arkadaşım neden yapar bunu bana, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.

Hemen kalktım oturduğum yerden ve okulun her yerinde cananı aramaya başladım. Sonunda onu okulun bahçesinde arkadaşlarıyla konuşurken buldum ve hemen onu kolundan çekip (kızgın ses tonu ile) benimle gelmesini söyledim.

Canan: yaren dur ! Çekiştirmesene noldu?

Yaren: telefonunu unutmuşsun canan.

Canan: aaaaa, evet teşekkür ederim canım arkadaşım benim.

Yeren: senin benimle ne alıp veremediğin var canan. Seninle yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Neden yaptın bunu bana. Sen benim en yakın arkadaşımdın. Senden hiç birşey gizlemedim ben . Neden yaptın?

Canan: ne yapmışım yaren neyin var.

Yaren: o Fotoğrafları aileme sen gönderdin dimi neden ama neden?

Canan: telefonumumu karıştırdın yaren.

Yaren: konumuz o değil. Konumuz senin benden ne istediğini anlat hadi.

Canan: yaren ben...

Yaren: ben ne? Ben ne cevap ver.

Hiç aklıma gelmicek birşey söyledi. Duyunca çok şaşırdım. Etrafımda neler olup bitmiş haberim yok. Canan bana uzun zamandır bir çocuktan hoşlandiğını söylerdi ama bir türlü göstermedi kimden hoşlandiğını.

Hoşlandığı kişi Keremmiş. Biz keremle ders çalışırken yedirememmiş kendine, benim kerem ile vakit geçirmemi. Keremle beni sürekli takip ediyormuş.

Keremin bana ozamanlar yaptıklarını davranışlarını canana anlatmama rağmen ozamanlar keremle birmizi sevdiğimizi sanmış. Ozamanlar Keremden nefret ettiğimi sürekli dile getiriyordum aslında. Bu nasıl bir kıskançlıktırki en yakın arkadaşına karşı bu kadar acımasız ola biliyor.

Ona bundan sonra beden uzak durmasını hatta keremdende uzak durmasını söyledim. Arkadaşlığımızıda orada bitirdik. Benim canan diye bir arkadaşım yoktur artık.

Kalbim ÖlüyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin