Bölüm 29

70 9 3
                                    

Babamla tartışırken belime yine sancılar girdi ve evden çıktım arkamdanda annem çıktı. Bende annemde ağlıyorduk evin önündeki banklardan birine oturduk.

Annem: kızım iyimisin? Bir yerinmi ağrıyor? Neden belini tutuyorsun?

Yaren:(ağlayarak) halamın ölümünden bile beni sorumlu tuttu anne. Neden babam benden bukadar nefret ediyor.

Annem: takma kızım sen kafana.

Yaren: nasıl takmam anne? Ne bu adamın derdi ne benimle? Ben 15-16 yaşında değilim ben iki çocuk bekleyen anneyim, ben çocuk değilim. Söyle anne ne? Küçüklüğümden beri bana taktı, bir insan evladından neden nefret eder? Sen anlatmazsan bende anneanneme giderim, babaanneme giderim yeter artık sustuğunuz. Bu adam sırf ben doğurdum diye bebeklerimi bile sevmez.

Annem: baban senden nefret etmiyor kızım sadece...eeee

Dedi ve ben belimi tutarak ayağa kalktım ve gitmek için hazırlandım.

Annem: tamam dur kızım gel otur. Anlatıcam otur. Sen küçüktün anlatamazdık psikolojin bozulmasın diye bütün aile sustuk ama baban kendini zor tutuyor ve artık çok ileri gitti. Baban büyük halanı çok severdi annesinden bile daha çok.

Yaren: tamam anne orayı biliyoruz herkes biliyor ben bu hikayenin neresindeyim. Ben neden şimdi durup duruken suçlandım?

Annem: sen 3 yaşındaydın yasemin halanda 24, daha üniversite okuyordu ve yeni nişanlanmıştı. Babanla birbirlerine okadar düşkünlerdiki üniveriteyi bile aynı bölüm seçmişlerdi. Sen küçükken çok yaramazdın hatırlıyomusun seni hep tehdit ederdim 'eğer uslu durmazsan ağzına acı biber sürerim yaren' diye (Tebessüm). Yasemin halan seni çok severdi bütün haşlığını sana yatırırdı yani sana hep hediyeler alırdı. Halan güzel ve temiz bir kadındı babanı hep koruyup kollardı, birbirlerinden hiç birşeyi saklamalardı.
Ahhhh...(iç çekti)

Biz bir gün seni yasemin halana emanet etmiştik çünkü doktora gitmemiz lazımdı işte ireme hamile olduğumuda o gün öğrendik. Biz mutlu, mutlu doktordan çıktıktan sonra direk eve geldik yasemin ve sen parktan geliyordunuz eve yaklaşmıştınız, biz arabayı park ediyorduk evin bahçesinin önünde sizin bize yaklaşmanızı bekliyorduk sonra yasemin ayağını burktu ve yere düştü sende hemen elinden kurtulunca kendini yola attın. Çocuktun ya işte parka geri dönmeye çalıştın ama ileriden kamyon geliyordu, biz arabadan sana bağırıyorduk bizi görmüştün ama aldırmamıştın sonra halan...

Yaren: (ağlayarak) halam, yoksa halam benim yüzümden mi öldü benmi öldürdüm onu ama ben...

Annem:: yaren! Yaren sakin ol kızım ağlama sen daha bir çocuktun hiç bir şeyin farkında değildin masumdun. Suçlama kendini. Bak bu yüzden yıllardır anlatmadık sana.

Yaren: tamam annecim, sen anlat lütfen ağlamicam.

Annem: biz hemen arabadan indik ama size çok yakın değildik ve sana doğru koşmaya başlamıştık sonra halan ayağa kalktı ve burkulmuş ayağıyla toparlayarak sana koşuyordu. Ama sen bizi aldırmıyordun. Her şey bir anda gelişti yani her şey çok hızlıydı. Kamyon iyice yaklaşmıştı büyük ve yüksek bir kamyondu sende kücücüktün yani kamyoncunun seni görmesi biraz zordu hepimiz çok korkmuştuk. Kamyon sana iyice yaklaşmıştı ben korkumdan daha fazla bakamamıştım sanada yetişememiştim ve gözlerimi yumdum. Halan seni son anda yolun diğer tarafına iterek hayatını kurtardı ama kendisi çok yaralanmıştı. Sonra biz hemen ambulansı aradık ve sizi hastaneye götürdük senin durumun iyiydi ama halan bir kaç gün yoğun bakımda yattıktan sonra beyin ölümü gerçekleşmişti ve hayatını kayıp etti. Halandan sonrada nişanlısı intihar etti o'da halanı çok seviyordu ve babanın ilk okuldan beri arkadaşıydı. Babanı asıl kızdıran senin halana çok benzemendi gittikçe onu andırıyordun halan çok benzedin, dudaklarım yanakların, konuşman bile halana benziyor.

Yaren: ben...., ben böyle olsun istemezdim anne yemin ederim istemezdim. Babam bu yüzdenmi benden nefret ediyor ama ben bilerek yapmadımki.

Annem: baban senden nefret etmiyor kızım, o sadece yani... sadece seni suçluyor yani sen onun en değerli varlığını canından çok sevdiği kardeşinin ve yakın arkadaşının ölümüne sebep olmuştun. Baban sadece hala halanın ölümünü kabullenemedi bu yüzdende seni suçluyor. Ama senden nefret etmiyor.

Yaren: bu nasıl baba... nasıl sevmemektir... ona herşeyin hesabını sorucam. Beni yıllardır suçladı ama hiç biriniz suçumu söylemediniz. Suçunu bilmeden azar işitmek nefret edilmek nedemek biliyormusunuz siz ha! Neden anlatmadınız şimdi dahamı iyi oldu.

Ayağa kalktım ve evin kapısına doğru ağrıyan belimle ilerledim kapıyı kırarcasına çaldım "aaaaç aç kapıyı baba" diye bağırarak babama kapıyı açtırdım "sen nasıl, nasıl bir babasın 3 yaşındaki park merakı olan herşeyi oyuncak ve oyun sanan bir çocuğu nasıl suçlarsın sen neden böylesin. Nasıl bir vicdanın var senin, bende gidicdm hayatından, beni 5 yaşındayken neden ölüme terk ettiğini şimdi anladım ama nasip 25 yaşındaymış. Yeter artık yeter bende seni suçlayayayım şimdi, ben..., ben senin yüzünden, senin yaptığın o kaza yüzünden....

-yasemin hala-----'_'-------------------------------------------

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-yasemin hala
-----'_'-------------------------------------------

Yaren artık konuşucakmı yoksa hayati tehlikesini saklayacakmı? Söylerse babası nasıl birbteoki verir?

Siz okumaya devam edin, belki bu işin başka bir yüzü daha vardır?

Votelerinizi esirgemeyin kitabımdan.

Sedanur Arslan

Kalbim ÖlüyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin