Kalbim Ölüyor

Bölüm 35 - vurdum o'nu

Keremden...

O'nu vurdum acımadan, vicdan yapmadan hissizce bütün soğuk kanlılığımla vurdum.

Dur dedi yapma dedi, ben hata yaptım dedi, affet yapma dedi. Yaren senden başkasını hiç sevmedi dedi ama vurdum.

Pişmanım dedi o'zamanlar yareni çok seviyordum, cahillik ettim yapma dedi. Herşeyi düzelte bilirim dedi, hatta düzelte biliriz dedi, dur yapma ne olur yapma benimde hayallerim var daha, dedi. Ben kendime yeni bir yol çizdim dedi, kötülükten uzakta bir hayat kurucaktım daha dedi ama vurdum.

Vurdum bir kurşunla vurdum, vurdum vurmasına da o kurşun bana yareni geri getirmedi, getirmeyecek. O kurşun bana oğlumu da getirmeyecek. Bir kurşun daha var silahımda. Kime bu kurşun? Planın kurucusu annememi yoksa yarensiz yapamayacağım için kendimemi. Çok güvendim anneme, neden? Neden?

Söyleyin bana yareni ne geri getirecek, hangi kurşun hangi intikam hangi doktor hangi hoca. Kim nasıl geri getirecek.

Bunca yaptığıma rağmen bana beni sevdiğini söyledi. O'ndan hariç herkesi dinledim güvendim, o'nların hepsi arkamdan vurdu, bende yarenin arkasından vurdum.

"Seni seviyorum herşeye rağmen", dedi ve gitti.

Gitti yetişemedim. Gel dedi bana, sana ihtiyacım var dedi ama gitmedim. O'nlar senin oğulların dedi ,dinlemedim, tamam beni kabul etme hatta sil hayatından ama çocuklarını kabul et dedi dinlemedim. Bana 3 ay kaldı sonra sonsuza kadar çıkıcam hayatından dedi dinlemedim.

Gitmesi gereken bendim, o çok uğraştı, yuvamızı kurtarmak için çok çırpındı, ben aldırmadım dinlemedim. Sorun ne dedi, söyle hatamı bileyim dedi, sustum hesap sormadım sustum, neden yaptın demedim sustum. Bir kere sorsaydım, bir kere senin hatan şu deseydim, belki gitmezdi ama sustum. Çok ağladı çok acı çekti, o'na ben acı çektirdim bilmiyormuş gibi yaptım, kendiliğinden suçluluk hissetsin diye o'na iyi davrandım sonra kötü davrandım ama ona hiç sormadım neden diye. O hep acı çekti suçunu hiç bilmedi, ben suçsuzum bile diyemedi gitti.

Şimdi o gitti, sor şimdi Allahın belası kerem şimdi sor. İstesende cevap veremez sor. Kahrolası kerem sor.

Sevdiğinin 5 yılını kahrettin, o'na zulüm ettin, hata ettin bir kere özür dilemedin. Canını yaktın, acı çektirdin dönüp arkana bile bakmadın kahrolası kerem.

Şimdi o gitti istediğin kadar özür dile.

"Ben belki doğumdan sonra sizinle olamam sahip çık bebeklerime" dedi. Aldırmadım, dikkate almadım. O biliyordu giddiceğini.

Bebeğinide aldı gitti.

Bıraktı bizi Lokmanımla.

Sormayacakmı bu çocuk bana annem nerde BABA diye?

Ne diyeceksin Allahın belası kerem.

BABA sen neden birini vurdun diye sormayacakmı bu çocuk, baba annemin seninle neden hamileyken fotoğrafı yok demeyecekmi. Baba annem neden her fotoğrafta sensiz demeyecekmi baba benim kardeşim nerede demeyecekmi?

Ne diyeceksin lanet herif ne?

Baba siz eğlenirken annem neredeydi, baba annemi neden hep yalnız bıraktın demeyecekmi?

Ne diyeceksin Kerem ne, ne söyleceksin evladına, ne cavap vereceksin? O kelimeler boğazında düğümlenmeyecekmi, konuşurken boğazın yanmayacakmı, dilin tutulmayacakmı?

BABA annem doğum yaparken sen neredeydin demecekmi, baba annem neden yalnızdı evde demecekmi?

BABA SEN NASIL ADAMSIN DEMEYECEKMI? BABA SEN İNSANLIĞINI NEREDE KAYIP ETTIN DEMECEKMI?

BABA BANA ANNEMI GETIR DEMEYECEKMI?

ANNEM bizim için can verirken sen bizim için ne yaptın baba demeyecekmi?

Ben ne cevap vericem....

Olay öncesi
Keremden....

"Oğlum yapma, ne olursun yapma, sen katil olma, dayanamam. Çok pişmanım oğlum,şimdiki aklım olsaydı asla yapmazdım aklımdan bile geçirmezdim. Pişmanız oğul yapma!" Bir taraftanda annem olacak kadın bağırıyordu.

Ikiside çok korktular ama ne yaptıysam hak ettiler.

"Siz nasıl insanlarsınız ya, sizin vicdanınız yokmu? Ne geçti elinize bizi ayırdınız hayatı zindan ettiniz, beni sevdiğime düşman ettiniz. Ben sizin yüzünüzden o kıza neler yaptım. Ya kendi çocuklarımı kabul etmedim. Ben kendimi kaybettim. Siz böyle yapmasaydınız karım şuan yanımda olurdu." Bu sözleri söylerken göz yaşlarıma hakim olamadım.

Annemi ve musayi bizim şirketin boş bir deposuna getirdim, tabiki boş gelmedim elimde de bir silah. Bugün intikamimi alicam. Onlar sevdiğimi benden aldı bende onları canından edicem.

Annem: oğlum sen dur! Ben kendi kendimi vururum sen yapma. Oğlumun katil olmasina dayanamam. Senin bir oğlun var hapise giremezsin. Senin ona sahip çıkman lazim. Sen artık babasın. Yapma oğlum bırak onu!

"Sen anne olamazsın! Sen insan olamazsin. Anne dediğin çocugunun mutluluğunu düşünür sen beni mahvettin. Sen nasıl annesin. Sen benim sevdiğim kadına bunu nasıl yaparsın. Beni bitirdin anne. Madem pişmansın hadi sevdiğim kadını geri getir bana hadi geri getir. Sen annesin ya beni seviyorsun ya geri getir anne! Diye bağırarak dizlerimin üzerine çöktüm ve kendimi bıraktım. Çok öfkeliyim çok acı cekiyorum çok.

Musa: Çok pişmanım kerem. Yareni bende sevdim.

Hemen ayağa kalktım ve silahı musaya doğrultum. Ya nasıl bir insanlık bu. Yaren yoksa sizde yoksunuz" dedim ve elimdeki silahı musaya doğru tuttum. O şerefsizin artık yaşamaya hakkı yok. Stres ve sinirden terler döktüm ve sonunda musaya sıktım. Annem olacak kadın çığlık atarak bana doğru koştu. Ellerim titriyordu, hemen elimden silahı aldı ve "sen hiçbirşey yapmadın ben yaptım, senin suçun yok,tamam çabuk git burdan. hadii! Hemen oğluna git sen hiç birşey görmedin."

"Bırak! Bırak! Anne bırak!" Dedim ama silahi vermedi geri.

Yarenin bana bıraktığı cd yi izledim. Herşeyi anlatmış. Atıla iftiralırı. Yapılan pislikleri. ve bu işte kimin parmaği olduğunu. Gizli gizli musayıda çekmis ve herşeyi itiraf ettirmiş. Bende dayanamadım ve babamın silahını alıp musayı ve annemi depoya çagirdim. Olan oldu,ama ben hiç pişman değilim. Şimdi olsa yine sıkarım o şerefsiz herife.