Kalbim Ölüyor

Bölüm 9

Kerem ile bir yıldır beraberiz. Onu hala çok seviyorum, aşkımdan gram eksilmedi, aksine dahada çoğaldı.

~keremin gözünden ~

Yarenle bir yıldır beraberiz, ona bunu kutlayalım dedim. Hazırlanmasını söyledim akşam olunca onu almaya gelicemi söyledim. Ailelerimizi hala tanıştırmadık birbirleriyle, yani yarenin babasının hala haberi yok bizden. Akşamda arkadaşım düğünü var diye çıkacak evden.

Akşam onu almaya gittim, gözlerime ağır bir ağrı girdi, bir insan bu kadarmı güzel olabilir. Yaren hep güzelde bu akşam ayrı güzel. Pudra renk uzun yazlık ince elbisesinin üzerinde beline kadar kahve rengi saçları, yıldız gibi parlayan gözleri. Pek emin değilim onu bu halde dışarı çıkarmak isticemden. Bakan olursa kavga felan ederim başka adamlarla. Biraz kıskancım. Seviyorum kıskanıyorum.

Onu herhangi bir restaurant'a götürmedim, çünkü o hep farklı olsun ister, yani her sevgililer gibi aynı şeyleri yapmak istemez. Oyüzden bende onu akşam pikniğine götürdüm. Sıcak havalarda akşam pikniği çok güzel olur.

Onu şiledeki yazlık evimizin bahçesine götürdüm.Bahçeye pembe balonlarla süslettirdim. Aydınlık olması için etrafa 1000 den fazla küçük küçük mumlar koydurdum (yardımcılar kiraladım)

Bahçedeki ağacın altına piknik bezini serdim ve yiğecekleri koydum. Bezin ortasına kocaman bir pasta yerleştirdim, çilekli ve çikolatalı.

Yaren bahçeyi görünce ağlamaya başladı. Bildiğiniz hüngür güngür ağladı çok şaşırdı.

Yaren: benim bitanem. Bende seni hep odun diye bilirdim. Bukadar beklemiyordum. Beni çok şaşırttın.

Sonra yanaklarımı sıktı öptü. Onu mutlu görmek çok güzel. O üzüldügünde bende kendiliğinden üzülüyorum, aşk böyle bir şey işte.

~Yarenin gözünden~
~ 2 hafta sobra~

"Artık vakti geldi, çok bile beklediniz", dedi birisi arkamdan dersin ortasında. Ve birden herkesin elinde birer beyaz ve kırmızı gül. Herkes tahtanın önüne dikeldi. 25-35 kişi felan. Bir de baktım bizim Emine hocada eline bir gül almış, oda onların önüne dikeldi ve başladılar şarkı söylemeye (eğlenceli bir ses tonu ile) " yaren yaren, saçları beline vurmuş, gözleri can yakan yaren, sen güzel o yakışıklı. Ne beklersin daha yaaaareeeennn. Iyice döndün bayat turşuya evlensene artık şu muşmula suratla yaaaren", ve şaŕkının ortasına kerem ortaya çıktı birden " haklılar yaren artık yasın geldi evlenmen lazım, yaren benimle evlenirmisin"? Çok şaşırmıştım ama evet dedim tanikide.

Bize asıl sınav şimdi başlıyor. O annesine ben babama nasıl söylicez.

~3 gün sonra~

Artık anneme söylemem lazım ve öylede yaptım. Oda babama söyledi babamın cevabı "Hayır" oldu. Ben napıcam şimdi. Ben evdiğimden vazgeçmem ama ailemide sikip atamam.

Kerem beni ailesiyle tanıştırdı. Babası çok iyi bir insan ama annesi benden pek hoşlanmadı galiba. Kiz kardeşininde pek umrunda değilim o kendi hakinde bir kız. Bilirsiniz ergenlik çağları işte.

Ciddiyim keremin annesi beni hiç sevmedi oda karşı çıktı evlenmemize. Ya nolur evlensek sanki. Neden yaparlar bunu birbirilerini seven iki insana?

Babama ısrar ettim karsı çıktım. Israrla keremle evlenicemi söyledim ama hayır adam inatçı ısrarla hayır dedi. Okulumu bitirmeden olmazmış, işin aslı okul felan değil sadece onun bulduğu kişiyle evlenmemi istiyor ama " hayır asla, ben keremden asla vaz geçmeme" .

2 hafta sonra

Evde hala aynı dava. Ben keremden vaz geçmiyorum babamda inadından.
Bütün cesaretimi topladım ve...

Yaren: baba yeter artık inatlaştığın, keremin Ailesi bizden haber bekliyor. Sen istesende istemesende ben evlenicem, keremden asla vaz geçmicem. Ne istiyorsun işte daha. Kerem okulunu bitirdi. İşi var, rahat bir yaşamları var ayrıca benide çok seviyor ne istiyosun daha.

Babam: git başımdan terbiyesiz

Dedi ve bana baya ağır bir tokat geçirdi sol yanagıma. Çok acıdı ama yinede ben vazgeçmedim.

Yaren: istersen beni öldürmeye kalk baba vazgeçmicem.

Annem ve kız kardeşlerimde o arada bizi sakinleştirmeye çalısıyorlar.

Ertesi güb

annem bugün bana gekdi ve babamın sonunda kabul ettiğini söyledi. Çok mutlu oldum kereme haber verdim, oda ailesine haber verdi. Keremde annesi ile çok savaştı ama sonunda biz kazandık. Keremin annesi beni sürekli arayıp vaz geçmemi söyledi, beni istemediklerini söyledi ama ben o kadınla evlenmicem keremle evlencem.

Babam: evlenmenizi kabul ediyorum ama bu kapıdan çıktığında asla geri gelemezsin. Baba ben boşanıyorum, baba biz anlaşamadık, baba bana el kaldırdıymış falan dinlemem ben. ANLADINMI? Seni ozamana bu kapıdan geri alırsam adam değilim.

Bir kızın babasının ona sahip çıkmaması ne kadar agır bişey. Ne olursa olsun, hayatın bize ne getireceğini asla bilemeyiz.

Düğün

Ve sonunda düğün günümü çok heyecanlıyım. Bütün arkadaşlarımı davet ettim, canan hariç. Musayı davet edip etmemek arasında kaldım. Ama yinede davet ettim. Sonuçta arkadaşız ve okulda yüz yüze geliyoruz.

Heyecandan kalbim çıkacak gibi. Annem çok ağladı babam ise benimle konuşmamayı tercih ediyor . Babamın bana tekndediģi dediklerimi unutma " çıktınmı geri dönemezsin" dedi, bende " öyle bir iyetim yonzaten baban ,saol düğün günümde hatırlattın çok iyi yaptın". Bir insan kızına bunu neden yapar?

Sonunda kerem geldi beni almaya. Damatlık içinde çok yakışıklı olmuş, beni benden aldı.

Beni gelinlikle görünce gözleri doldu. Odun kerem oldu gül dalı. Göz yaşlarını gizlemeye çalıştı ama işe yaramadı.

Yaren: kerem aģlama bende ağlicam. Makyajım akıcak senin yüzünden.

Kerem: çok güzelsin. Çok şanslıyım. Mutluluktan doldu gözlerim. Napim, elimde değil.

Düğünde herkezin yüzü gülüylrdu, babamla keremi annesinin hariç. Kerem ve ben keremlerin şiledeki yazlıklarına gittik. Kendi evimiz dahaca inşaat halinde. İnşaat bitene kadar Keremin annesi ile aynı evde yaşamak zorundayım.
Kerem gelinliğin içinden çıkmama yardımcı oldu. Sonunda kerem artık tamamen benim. Artık eşim.

Bir hafta sonra istanbula geri döndük. Benim okulum ve kereminde işi nedeniyle.

Keremlere gittiğimizde keremin annesi emine hanım beni hiç hoş karşılamadı. Bana surat astı. Beni düşmanı gibi görüyor. Ama babası öyle değildi, çok cana yakın bir insan, banada iyi davranıyor.

2 ay sonra

Evliliğimiz iyi gidiyordu, keremin annesine rağmen taaki.....