Bölüm 6

142 21 0
                                    

~bir süre sonra~

Üç hafta geçti, hala bir şey bulamadık. Bunu bana kim yaptı hala bir iz yok. Babamla da konuşmuyoruz. Yüzüme bakmıyor en son dayanamadım başıma gelenleri anneme anlattım. Tabiki tecavüz olayını değil, anlatamazdım aklıma geldikçe çok utanıyorum ama arabanın altında kalma olayını anlattım.En azından biraz olsun içim rahatladı. Daha önce anlatmadığım için kızdı ama olsun. Anam o benim Anam. Yok unun gibisi.

Buarada yeni biriyle tanıştım "Musa". Aslında birbirimizi okulda hep görüyorduk ama tanışmak yeni nasip oldu. Çok tatlı bir insan, çokta iyi bana hiç kötü davranmadı. Galiba bana değer veriyor. En azından lakap takmıyor "gözlüklü" gibi.

Okulun kantininde otururken. Yanıma geldi ve "yanındaki boş sandelye ye otura bilirmiyim" dedi. Bende izin verdim. Uzaktan bakışacağımıza yakından baksın.

Konuşmaya başladık havadan sudan derken bizim sohbet baya koyulaştı. Musa ile baya anlaştık. Benden numaramı istedi bende verdim. Her gün duraksızın yazıyor bana. Okulda yalnız bırakmıyor. Ama ona baktığımda kendimi göremiyorum. Boş bakışlar. Belki ilerde anlam verbilirim. Daha herşeyin başındayız.

Biliyorum babam öğrenirse Musa ile konuştuğumu mahvolurum ama ne yapayım bile bile turşumumu kurdurayım. Şimdiye kadar kimseye aşık olamadım belki Musaya aşık olurum.

Musa ile okulda ve dışarıda konuşurken, otururken, sohbet ederken hep tetikteyim. Acaba yine birileri resimimizi çekermi? Acaba takip ediliyormuyuz? Babama ikinci şoku yaşatamam. Sonra o şok ters tepiyor ve bana tokat olarak geri dönüyor. Musaya anlattım birileri resmimin çektiğini ve aileme gönderdiğini oyüzden onunlayken hep dikkatli olmam gerektiğini. Anlayışla karşıladı, hatta o benden daha dikkatli. Galiba hoşlanıyorum bu çocuktan.

Buarada kerem buaralar sürekli karşıma çıkmaya başladı. Hala sert ve sevimsiz. İnsan bir güler, selam verir ya. Öküz oturmuş içine. Bazen şüpheleniyorum acaba keremmi gönderdi o resimleri aileme. Ola bilir çünkü ben ve Musa nerede kerem orada. Bizi gözetliyo olabilir, yanlış bir anımızı yakalayıp aileme göndermek için.
Yada günahını alıyorumdur belki, tesadüftür gerçekten karşılaşmamız. Ama bu nasıl tesadüf ya, eve otobüsle gittim keremde otobüsdeydi birde utanmadan gözüme bakıyodu. Son model arabası varken otobüs nealaka? Bana karşıma çıkma diyen o değilmiydi yaw? Şimdi derdi ne?

~günler sonra~

Sonunda, bir ay sonra babam arababım anahtarını geri verdi. Galiba affedecek beni. Affedecek beni diyorumda kötü bişeymi yaptım sanki, oyuna geldim.

Bugün trafik olmadığı için okula erken gittim. Arabamı okulun park alanına park ettim. Daha derse 30 dakikadan fazla vardı bende biraz arabada kestirdim. Sonra tam uykuya dalıyordum, tam en tatlı yerindeydim uykumun. Biri arabanın camına vurmaya başladı. "Yok bana huzur yok resmen." Gözlerimi açtığımda birde ne göreyim. Kerem tabikide benim huzurumu ondan başka kim kaçıra bilirki.

Kerem: yaren öldünmü arabada. Alooo kalksana öldünmü kızım. Bayıldınmı yoksa.

Bende arabanın camını açtım.

Yaren: nevar kerem ne. Oğlum ben huzur bulamicakmıyım be. Senden bana hiç huzur yokmu ne istiyosun neee. İnsan hiç uykusunun en tatlı yerinde uyandırılırmı.

Kerem: bağırma kızım. Millet bişey oldu sanıcak. Geberdin sandım.

Yaren: bak ya hala öldün sandım diyor. Kerem sana bir sır vere bilirmiyim.

Kerem: ne sırrı? Söyle dinliyorum.

Yaren: ben aslında bir ölüyüm kabir de tek başıma canım çok sıkıldığından arada böyle okula fln uğruyorum.

Kerem: s****r lan .

Musa: günaydın yaren. Bir sorunmu var?

Yaren: yok hayır, arkadaşa gelmişler sabah sabah.

Musa: rahatsızmı ediyor.

Kerem: ben burdayım bana sora bilirsin. Kimseyi rahatsız ettiğim felan yokta sen biraz rahatsızsın galiba.

Musa: sen kime diyorsun arkadaşım rahatsız diye.

Kerem: baya alındığına göre var biraz rahatsızlık ha!

Musa: bana bak lan! Senin--

Yaren: hey hey beyler ne oluyor durup dururken. Sakin olun. Hadi herkes kendi işine.
Hadi gidin.

Az kalsın kavga edeceklerdi. İkisinde suratlarında sevimsiz agresif bir ifade oluştu anında. Erkek milleti işte. Sonra ikisinide başımdan gönderdim bende okukun kantinind gittim biraz da orada oylandım, ders saatini bekledim.

Kalbim ÖlüyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin