Hero • Yoonmin

3.0

Ahh medya,
Koymasam olmazdı sanırım. (Cnm şipim yoonmin)

Yoongi'ye iyi bakın, o çok büyük bir sevgi ve saygı hakediyor.

Aslında bakarsanız Bangtan, tüm güzel duyguları hakediyor.

Sanırım ağlayacağım :")

-

"Sanırım evde devam etmeliyiz küçük"

Dedi Yoongi, kendini zar zor dizginleyerek.

Yaklaşık 15 dakika sonra eve varmışlardı. Kapıyı açtıkları gibi gri, yarı sakat vücudunu göz ardı ederek küçüğü kucağına aldı ve duvarla arasında sıkışmasını sağladı.

"Nerede kalmıştık?"

Jimin, kıkırdamasını engelleyemiyor içinde tepişen duyguları tarif edemiyordu.

"Tam şu kısımda," dedi, ve grinin saçlarını kavrayıp yeterince uzun süre birbirinden uzak kalan dudakları tekrar birleştirdi.

Jimin, Yoongi'nin dudaklarını sömürürken bir yandan üstündeki kazağı çekiştiriyordu. O sırada gri olan Jimin'e kısa bir sırıtış yollayıp ondan hızlı davranarak, terden üstüne yapışmış kazağı çıkarıp yere fırlattı.

Tekrar küçüğe dönüp çenesini kavradı ve nazikçe yana çevirerek süt beyazı boynunun ortaya çıkmasını sağladı. "Sen benimsin" demek istercesine işaretler bırakıyor ve küçüğün delirmesine sebep oluyordu.

Jimin, Yoongi'nin boynuna sarılmış vücutlarının sanki mümkünmüş gibi biraz daha yaklaşmasını sağlamıştı. Gri olan, kahveyi sıkıca sarıp yumuşak koltuğa ilerledi ve nazikçe altında kalmasını sağladı.

Bir süre birbirlerinin gözlerine baktılar,

Sonra küçük olan yutkunup elini grinin yaraları üstünde gezdirmeye başladı.

Yoongi, şaşırmıştı. Ama belli etmedi ve birbirine girmiş duygularla dolan gözlerini küçüğünden ayırmamak için direndi.

"Anlat bana" dedi kahve.

"Tam şimdi, anlat her şeyi Yoongi"

"Anlat ki, sadece kalbine değil"

"Ruhunuda dokunayım."

"Anlat ki, tamamen birbirimize karışabilelim."

"Her şeyi biliyor olsam bile, senden duymak istiyorum"
-