Hero • Yoonmin

2.1

********

Jimin hala gümüş saçlının elini sıkıca tutarken dişlediği dudağını araladı ve gözlerini kapatıp titrek notaların serbest kalmasına izin verdi,

Çevrede başı boş geziyordum,

Gördüğüm şeylere hep küçümseyerek bakarak,

Maskeli yüzler mekanları doldurmuş ulaşamıyorum,

Biliyorsun birini kullanabilirdim,

Senin gibi birini,

Ve tüm bildiğim,

Nasıl konuştuğun,

Sokağın karanlığında sayısız sevgili,

Biliyorsun birini kullanabilirdim,

Senin gibi birini,

Geceden izinliyim,

Sen yaşarken ben sadece uyuyorum,

Umarım farkına varmanı sağlayacak,

Benim gibi biri.

-

Kahverengi olan durmak bilmeyen gözyaşlarına kızarak şarkıyı zor olsa da bitirdiğinde Yoongi'nin elini bırakmamaya dikkat ederek arkasına yaslandı ve bakışlarını tavana dikti.

Neden gitmişti oraya?

Yerde yatan o çocuk için mi?

Nasıl gözü kapalı ölüme atabilirdi kendini?

Nasıl hepimizi birden korumaya çalışabilirdi?

-

''Neden bunu yaptın Yoongi?'' dedi fısıltıyla.

''Neden kendini attın oraya?''

''Peki ya uyanmassan? Sadece on iki günümüz kaldı aptal!''

''Orada yatmaya devam edersen nasıl sözümü tutabilirim?''

''Nasıl...?''

İlacın etkisine daha fazla dayanamayıp göz kapaklarını uykuya teslim ederken elinde hissettiği baskıyla irkilmişti sevimli olan.

Başını yavaşça kaldırıp gözlerini kırpıştırırken kulaklarının tanıdık bir tınıyla dolduğunu hissetti.

''Bana aptal deme.''

''Bak... Uyandım.''

Gümüş olan, Jimin'in elini iyice kavrarken devam etti.

''Sesini seviyorum Jimin.''

''Seviyorum...''

********