Hero • Yoonmin

2.7

Oh sonunda döndüm *oley* elimden geldiğince hızlı devam edeceğim, umarım eski ilginizi koruyorsunuzdur T.T ayrıca Yoonkook yayınladım arkdşlr "One night in a strange city" bakarsanız müteşekkir olurum, çünkü güzel olacak,

iyi okumalar.

-

"İlk defa bir hiçliğin içinde bu kadar tamamlanmış hissedeceğim çünkü"

Kısa süren bir duraksamanın ardından, Yoongi her şeyin yerli yerine oturduğunu hissediyordu. Her şeyi yavaş yavaş fark ediyordu.

Başından beri arkasına bakmadan kaçtığı güzel anıların, hayata küsüp güneşe kapattığı tüm pencerelerin, harcadığı gençliğinin, geride bıraktığı insanların.

Ve en önemlisi hep bir adım arkasında, ne olursa olsun ona sahip çıkan bücürün farkına varıyordu.

"Kahretsin!" Dedi. Küçüğünün gözlerinden bir an olsun ayırmamıştı bakışlarını. Sanki başını çevirse her şey oracıkta bitip gidecek korkusuyla bakmaya devam ediyordu.

"Kahretsin Park Jimin, sen bana ne yapıyorsun?"

"Neden benden korkmuyorsun?"

"Neden hayatıma giren ve birden kaybolan diğer insanlar gibi suçu bana atmıyorsun?"

"Neden bana sahip çıkıyorsun?"

Biten nefeslerini düzene sokup devam etti gümüş saçlı,

"Tekrar Kahretsin ki, neden ben kaçmaya çalıştıkça beni sende bitiriyorsun?"

"Ve tüm bunlardan sonra bana gideceğini söylüyorsun."

"Eğer gitmekte kararlıysan.."

"Eğer gerçekten gitmek istiyorsan,"

"Hatta fikrin değiştirmeyecek dahi olsan,"

"Yinede Sana..."

"Gitme diyebilir miyim?"