Η Τελευταία Ζωή

Κεφαλαιο Τριακοστό Πέμπτο

ZERACHIEL

*Προσοχή, το κείμενο εμπεριέχει σκηνές βίας.*

Η Ιοφιήλ μπήκε μέσα στο διαμέρισμα, κλείνοντας την πόρτα με δύναμη.  Πέταξε ένα μισοκομμένο χαρτάκι απο προσκλητήριο πάνω στο τραπέζι. Τα χέρια της ήταν γεμάτα ξεραμένο αίμα και η λευκή της μπλούζα είχε λερωθεί με πιτσιλιές, όπως και το πρόσωπό της. Ο Ζέιν την κοιταξε κουρασμένα. Καθόταν στον καναπέ και προσπαθούσε να αντικαταστήσει έναν επίδεσμο στο αριστερό του μπράτσο. Είχε τραυματιστεί από την επίθεση των σκιών, όπως και η Ιοφιήλ. Το ταβάνι ήταν γεμάτο καπνό και το τασάκι ήταν γεμάτο με αποτσίγαρα. "Τι είναι αυτό;" Ρώτησε την Ιοφιήλ, περνώντας απ'το κεφάλι του μια μαύρη, εφαρμοστή μπλούζα. Η κίνηση τον έκανε να μορφάσει.

"Με τι σου μοιάζει;"

Ο αρχάγγελος σήκωσε το χαρτί και το κοίταξε προσεχτικά. Είχε αίμα πάνω του. "Με παγίδα. Που το βρήκες;"

"Εκεί κρύβεται η μικρή."

"Και μας στέλνει ανοιχτή πρόσκληση;" Το γέλιο του ήταν βραχνό και ξεθωριασμένο.

"Δεν ήταν εύκολο να το βρω." Του απάντησε η Ιοφιήλ προς υπεράσπισή της. Ο Ζέιν καθάρισε το αίμα πάνω στο παντελόνι του και προσπάθησε να διακρίνει τι έλεγε."Δεν ήταν συνεργάσιμος αυτός που είχε το προσκλητήριο." Συμπλήρωσε το Χερουβείμ. Αποστροφή σχηματίστηκε στο πρόσωπο του Ζέιν.

"Πες μου, πόσο ηλίθια θα πρέπει να είσαι για να χάψεις ένα τέτοιο παραμύθι;" Επιασε το ποτήρι του και έβαλε Scotch από το μισοτελειωμένο μπουκάλι πάνω στο τραπέζι. Το κατέβασε μονομιάς και συνέχισε. "Το χαρτί είναι μαγεμένο. Θέλουν να μας παρασύρουν σε παγίδα." Το τσαλάκωσε και το πέταξε στο πάτωμα. Βρωμούσε μαυρη μαγεία απο μακριά. "Ο Αζαζέλ έχει την τάση να κάνει σπασμωδικές κινήσεις όσων αφορά την Νάντια. Χάνει κάθε ικανότητα στρατηγικής και δρα ανυπολόγιστα."

"Δεν είναι ο μόνος..." Σχολίασε η Ιοφιήλ. "Νόμιζα ότι θα ηγούταν μιας επίθεσης αύριο στο πεδίο της μέσης Γης."

"Ανόητη, δεν έχεις αντιληφθεί ακόμα τι είναι ικανός να κάνει για την Νάντια; Θα είναι εκεί."

Η Ιοφιήλ έμεινε σιωπηλή κοιτάζοντάς τον σαν να ήθελε να του ανοίξει το κεφάλι στα δύο. Ο Ζέιν της ανταπέδωσε το βλέμμα τραβώντας την τελευταία τζούρα απ'το τσιγάρο του. "Θα το αναλάβω εγώ." Είπε και σηκώθηκε απ'τον καναπέ, σβήνοντας το τσιγάρο στο τασάκι.