Bodiless | Jikook ✔️

16

İyi okumalar (:

***

Alfa oda kapısının tıklatılmasıyla yaptığı işlere ara verip kafasını kağıtlardan kaldırdı. Güvendiği askerlerden biri ve sabah Jimin için gönderdiği Doktor Oh gelmişti.

Kendisi hiç omega ile uğraşmak istememiş o yüzden sürü evinde kalıp işlerini halletmeyi seçmişti.

Doktor karşısında eğilerek selam verdikten sonra ellerini birleştirdi. Alfa konuşması için komut verirken içten içe omeganın yalancı çıkması için dua ediyordu.

"Alfam omegaya tıbbi bir yardım almamış olan biri ilgilense onun hiçbir şey bilmediğini anlar. Bir çocuk gibi sanki her şeye meraklı ve pek bilgisi yok. Hafıza kaybının tramva kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Geçiçi bir süre olarak görmeli ve geçmiş yaşantısı hakkında bilgi alıp ona göstermekten başka çaremiz olduğunu düşünmüyorum."

Jungkook omeganın yalancı çıkmamasına sinirlenirken doktorun söyledikleri gözünde büyüyordu. Sürüsünde bilinmeyen bir çocuk vardı. Ciddi anlamda bir çocuktu.

"Ayrıca bedeni çok dayanıksız. Vitamin ilaçları yazdım onun için kullanmasını tavsiye ederim. Kurduyla pek bir bağlantısı olduğunu düşünmüyorum yoksa kurdu hatıralarını unutmazdı. Sanırım bu zamana kadar kurduyla nasıl iletişim kuracağını öğrenmemiş."

Doktor odadan çıkarken alfa düşüncelere daldı. Omega nasıl bir çocukluk geçirmişti de kurduyla bu kadar uzak kalmıştı anlamamıştı. Omegaya ne yapacağı konusunda en ufak bir fikri bile yoktu.

Somin dedikleri kadın hakkında hiçbir bilgi bulamamışlardı. Sanki yer yarılmıştı da içine girmişti. Park ailesinin ikametgâh yerlerini öğrenip onlar için asker yollamayı ihmal etmemişti.

Tek bir sorun vardı. Bay ve bayan Park sürüden göç etmişlerdi. Kızları Somin hakkında en ufak bir detay dahi yoktu. Park ailesini beklemekten başka bir çaresi yoktu.

***

Jimin doktorun soruları üzerine yalan söylediği anlaşılır diye çok korkmuştu. Eğer yalan söylediği anlaşılır da alfa bunu öğrenecek olsaydı sonunun ne olacağını pek kestiremiyordu.

Doktor gittikten sonra yıllardı ezberlediği evini bir tur daha kendi bacaklarıyla gezmiş her detayı hissetmeye çalışmıştı. Yürümekte hâlen zorluk çekse de üstesinden gelebilmişti.

Karnının acıktığını hissedince mutfağa doğru adımladı. Bunca yıldır yemek yapanları büyük bir merakla izlemiş ve hiçbir detayını atlamamıştı.

Şimdi ise hem kendisine hemde alfasına yemek yapmak istiyordu. Sonuçta erkeklerin kalbinden geçen yol midesine giderdi.

Pek çok uğraş ve yaralanmanın sonucu ortaya güzel şeyler çıkardığını düşünüyordu. Bıçak kullanmak izlediğinin aksına daha zordu. Parmağı kesilince akan kan omegayı mutlu etmişti. Bedensel acıyı bu şekilde tatmak bile ona lütuf geliyordu. Yeter ki alfası onun kalbini kırıp o acıyla sınamasındı.

Sofrayı hazırlayarak alfasına beklemeye başladı. Tüm gün evde canı sıkılmıştı. Ne kadar alışkın olsa bile artık durumlar onun için değişmişti. Gerçi bedenine kavuşması ve artık onu birilerinin görmese dışında her şey aynı ilerliyordu. Yine yalnızdı ve bunu iliklerine kadar hissediyordu.

Annesi aklına takılınca derin bir nefes verdi. Eğer kendisini satmayıp da sahip çıkmış olsaydı her şey farklı olurdu öyle değil mi? Acaba yine alfasıyla karşılaşır mıydı?

Belki öyle olsaydı yalan söylemeden yaşamış olduğu hayatı anlatıp kendileri için yeni bir hayata adım atabilirlerdi.

Belki o zaman alfası kendisine sorgular gibi değilde aşık gibi bakardı...