Sevgilim Bir UZAYLI (YILDIZLARARASI AŞK) (Tamamlandı)

13- Aşk

Eğilip kulağıma fısıldadı:

"Birazdan Aldebaran gelir bağırmaya devam et.."

Nefesim kesilmişti nefes alamıyordum. Çırpınmaktan yorulmuştum.

"Seni serbest bırakacağım, bağırıp kaçmaya çalışma. Sadece adam akıllı konuşalım ." Ellerimi yavaşça gevşetmişti. Öfkeyle, tiksintiyle bakıyordum ona. Ne istiyordu benden? Onu zorla sevmemi mi ? Kim zorla sevebilir ki ? Kim istemediği insanın yüzüne aşkla bakabilir? Olduğum yerde yere çöktüm . O da yanıma çöktü.

"Venüs" eliyle çenemden tutup başımı nazikçe kaldırmıştı. Kafamı çekip elini kendimden uzaklaştırdım.

"Ne istiyorsun?" Ellerini saçıma götürdü bu sefer. Saçımı okşarken yüzümün her detayını inceliyordu.

"Bana bir şans ver Venüs. Kendimi sana sevdireceğim. İstediğim şey bu gözlerin sadece bana aşkla bakması, bu ellerin sadece bana dokunması ve bu dudakların yalnızca beni öpmesi " dedi iki eliyle omuzlarımdan kavramış gözlerimin içine bakıyordu.

Sonra yavaşça dudaklarıma eğildi. Geri çekiliyordum daha da üzerime geliyordu. Kafamı yana çevirdim zorla kafamdan tuttu ve kendine çevirdi. Karşı koyamıyordum fazlasıyla güçlüydü. "Aldebaran" diye fısıldadım gözümden bir damla yaş süzülürken.

Söylediğim isimle Ege gözlerini dudaklarımdan çevirip gözlerime dikmişti.

"Ona aşık mısın?" dedi. Sesi dümdüz çıkmıştı.

Bunu bende bilmiyordum ve içimde hiç sorgulamamıştım. Ama ne zaman kötü hissetsem o adamı görmek istiyordum. Kıskanıyordum, önemsiyordum ve beğeniyordum. Her hareketi beni benden alıyordu. Bakışı, konuşması , gülüşü, ders anlatışı bile. Ona baktığımda huzur buluyordum. Her yakınlaşmamızda kalbim bağımsızlığını ilan etmiş gibi pır pır atıyordu küçücük göğüs kafesimin içinde. Ve kokusu dünyanın en güzel kokusuydu. Gözlerimi yumup düşüncelerime son noktayı koyan kelime çıktı dudaklarımdan.. Aslında düşüncelerim beni yönlendirmişti ve kalbimden sessizce çıkıp dudaklarımda yerini buldu o güzel duygunun ismi.

"Ona aşığım"

Bunu fazlasıyla kendimden emin söylemiştim. Ege sinir soluyordu. O güzel suratının altında yatan şeytani varlık sanki şuan çıkmıştı içinden. Yüz hali değişmiş, bakışları gözlerimi deliyordu.

"Benim Venüsüm ol" Omuzlarımı daha da sıktı ve beni olduğum yere yatırdı. Sert bir şekilde çarpmıştım sırtımı toprağa. Tam üzerimdeydi. Elimle onu gövdesinden iteledim. Ben çırpındıkça daha da yaklaştı yüzüme. Sonra o çığlık..

"Aldebarann!" sesim yankı yapmış , ağaçlara çarpıp tekrar bana dönmüştü. Biliyordum boşuna bağırıyordum. Beni burada asla bulamazdı. Ege üzerime abanmış, biraz daha yaklaşsa öpecekti.

"İstemiyorum seni! " bir çığlık daha kopmuştu ciğerlerimden. Artık bağırmaktan çıkamayan sesim son kez yankılanmıştı arazide. Yorgun düşmüş bedenim artık çırpınamıyordu.

Gözlerimin önünde sanki gökten düşer gibi inen o adamı görmüştüm.

Aldebaran..

Şaşkınlık ve korkudan donup kaldım.
Aldebaran bir anda Ege'nin arkasında belirmişti. Arkası dönük olduğundan Ege bunu görememişti. Ama ben görmüştüm. Resmen bir anda belirivermişti. Rüya mi görüyorum diye düşünürken Aldebaran üzerimde yatan Ege'nin kolundan tuttu ve ayağa kaldırdı. Egeyi bir anda tutup kendine çevirdi tek hamleyle. Sonra bir yumruk.
Yumruğun etkisiyle Ege tam yanıma düşmüştü. Ağzının kenarından akan kanı bana bakarak çirkin bir sırıtışla sildi.
Onun kalkmasına fırsat vermeden Aldebaran yapıştı yakasına ve onu ayağa kalırdı. O kadar güçlüydü ki tüm bunları tek hamlesinde yapıyordu. Yine bir yumruk atacakken Ege Aldebaran'ın elini tuttu ve bu kez ege Aldebaran'a vurdu.
O sahneyle bir çığlık koptu tekrardan.
"Yapmayıın yeterr!" Elimi ağzıma kapatmış korkuyla bütün bu olanları izliyordum. Takatim yoktu, ayağa kalkamıyordum. Kalksam olduğum yere yığılacaktım. Sanki kemiklerim yok gibi sadece etten bir yığın gibiydim şu anda.
Aldebaran bana kısa bir bakış attı ve tekrardan Egeye döndü. Yumruğun etkisiyle Aldebaran birkaç adım geriye sendelemişti ama düşmemişti. Birbirlerinin yakalarına yapıştılar. Gözleri gözlerinde ikisi de öfkeyle bakıyordu birbirlerine..