Başını boynuma gömdü Aldebaran. Derin derin nefes alıyordu. Kalbinin göğsümün üzerindeki çırpınışlarını hissedebiliyordum. Ben de kollarimi onun boynuna doladım.
"Öhö öhö"
Bir anda Aldebarani ittirerek sesin geldiği yöne başımı çevirdim. Bu Anıldı.
Bizi sarmaş dolaş görmüştü.
Aldebaran birden oturduğu yerden havalandı. Ikimizde fazlasıyla utanmiştık.
Anıl da suratindaki piçimsi ifadeyle bizi daha da rahatsız etmek istercesine önümüzde dikiliyordu.
Eli ayağı birbirine dolaşan Aldebaran dudaklarını aralayıp mirilti şeklinde birşeyler söyledi.
"O zaman ben kalkayim. Tekrardan geçmiş olsun Venüs "
Aldebaran kapıyı çekip çıktıktan sonra gözlerimi Anilda kitledim.
"Neydi şimdi bu yaptığın"
Anıl yatağına attı kendini.
"Ne yapmışım sen hem benim odamda adamla aşna fişne yap sonra da bana bağır. Hem suçlu hem güçlü şuna bak."
"Laflarina dikkat et vallahi seni 5. Kattan aşağı atarım."
"Haahah sakat ayağınla mı? " dedi o salak gülüşüyle. .
Hiçbir şey söylemedim. Onunla şu an tartişmayacak kadar mutluydum.
Kendimi aklarcasina birkaç kelime söylemekde yarar olduğunu düşündüm.
" yalnızca sarıldık. Sandığın gibi birşey olmadı."
Anıl gözlerini devirdi. Çok da umrumda der gibi.
Yatagima uzandım herşey çok güzel ilerliyordu. Ama Aldebaran hala hiçbirşey hatırlamıyordu.
Farketmezdi benim için. Yine eskisi kadar çok sevsin yeterdi.
Gözlerimi kapatıp o güzel anın hayalini tekrar tekrar kurmaya başladım.
Birden telefonumun zil sesiyle olduğum yerde doğruldum. Ayağımın ağrısına aldırmayarak telefona doğru uzanıp açtım.
Arayan Kaandı.
"Alo"
"Venüs nasıl olduğunu merak ettim bir arayayim dedim. Daha iyi misin? "
Bu çocuk bana takmıştı anlaşılan.
"Evet daha iyiyim teşekkürler Kaan."
"O zaman sana birşey sormak istiyorum. Ama gerçekten iyiysen cevaplamani istiyorum"
Merak etmistim.
"Buyur sor tabi"
"Bu akşam çocuklarla otelin en üst katındaki gece kulübüne gideceğiz. Eğer kendini iyi hissediyosan Anıl ve senin de gelmeni çok isterim"
Iyi bir fikir olabilirdi. Hafiften ayağımı kipirdattim. Sanırım yuruyebilirdim.
"Anila sormam lazim"
Anıla döndüm ve durumu anlattım. Seve seve kabul etmişti.
"Ne dedi" diye sordu.
"O zaman akşam 9 gbi hazır oluruz" dedim.
" Süper o zaman görüşürüz" dedi ve resmen civildayarak telefonu kapattı.
Bu çocuğa ümit vermek istemiyordum ama bişey yapmasamda her şekilde ümitlenecek gibi duruyordu.
Akşam yemeği saati gelmişti. Karnımdan gelen gurultulari duyabiliyordum.
Anıl tam ben ağzımı açacakken söylememe fırsat vermeden konuştu.
"Hadi topalların prensesi yemeğe inelim çok acıktım."
"Aynen ben de açım" dedim. Hakaretine aldırmadan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgilim Bir UZAYLI (YILDIZLARARASI AŞK) (Tamamlandı)
Novela Juvenil"Biz ayrı dünyaların insanlarıyız" dedim klişece. "Hayır benim dünyam sensin" dedi. O an dünyalar benimdi.
