Sevgilim Bir UZAYLI (YILDIZLARARASI AŞK) (Tamamlandı)

Final

Önümde dikilmiş Tunçarasın omzunun üzerinden Aldebaranın hızla bize doğru yaklaştığını gördüm.

''Bir şey geçmese de tatmin olacağım'' dedi Tunçaras.

Tam o sırada yanımıza gelen Aldebaran Tunçarası omzundan kavrayarak kendine doğru döndürdü ve tek yumrukla yere indirdi.

Elimle ağzımdaki çığlığı bastırıp koştum ve Aldebaranın koluna sarıldım.

''Lütfen yapma.''

Aldebaran yere düşen Tunçarası yakasından yapışarak kaldırdı. Tunçaras o suratındaki çirkin gülümsemesiyle bana bakarak ağzının kenarındaki kanı sildi.

''Ona değil benim gözlerime bak'' diyerek Aldebaran yakasına yapıştığı Tunçarası sirkeledi. Elimi ağzıma kapamış çıkmaması için yuttuğum çığlığı bastırıyordum. 

Tüm okulun gözleri üzerimizdeydi. Aldebaran çevresine şöyle bir bakındı ve Tunçarasın yakasından sürükleyerek onu arabanın arkasına çekti. 

Tunçaras Aldebaranın suratını kocaman bir yumruk attı. 

İçerimden kopup etrafa savruldu sanki birşeyler. Olabildiğince yüksek sesle bağırdım. 

''Yeteeeeeeerrr!! Durun artık Durun!

İkisi de durup bana baktı. Yalvarırcasına attığım bakışlar Aldebaranın da içini parçalamış olacak ki Tunçarasın üzerindeki ellerini tek hamlede çekti ve yanıma geldi.

Ben şok yaşıyordum. Dişlerim zangır zangır titriyorken ellerimle kulaklarımı bastırmış hüngür hüngür ağlıyordum.

Yere çömelmiş bir vaziyette otururken Aldebaran omuzlarımdan kavrayıp göğsüne bastırdı başımı.

''Tamam geçti. Gidelim buradan''

Hıçkırımlarımın arasından zar zor duymuştum bu kalbimi rahatlatan cümleyi.

İnsanların iğrenç bakışları altında arabaya bindik ve orayı terk ettik. 

Kalabalığı biraz geçince Aldebaran arabayı köşeye çekip durdurdu. Ben ise yan koltukta iki büklüm, boş boş dışarıya bakıyordum.

Saçlarımda o kemikli parmakları hissettim.

''Güzelim. Seni üzmek istemezdim. Affet beni.''

Sesim çıkmıyordu tepkisizdim. Sanki kafamı çevirsem kötü bir şey yaşanacak gibiydi. Korkuyordum. İçimde fırtınalar kopuyor, bağırmak istiyor yapamıyordum.

''Hadi bana çevir o güzel gözlerini. Beni mahrum etme senden.''

Onun bu güzel sözleriyle eriyen buzlarım sel olup gözlerimden akmıştı yine. Kafamı yavaşça çevirdim mavisine.

''Sana zarar gelmesin!.''

Hıçkırarak boğazımdan çıkan bu sözlerle Aldebaran kafamı çekip omzuna bastırdı.

''Bana hiçbir şey olmaz güzelim. Sen varsın yanımda. En büyük güç kaynağımsın. Hadi şimdi kes ağlamayı. Bundan sonra her şey güzel olacak sana söz veriyorum. Döktüğün göz yaşı yalnızca mutluluk için olacak.''

Başımda hissettim dudaklarının sıcaklığını. Yaşam enerjimdi bu adam. İyi ki vardı.

Arabayı tekrardan çalıştırıp gaza bastı.

"Artık bu pisliğin bizi uzmesine izin vermeyeceğim." Dedi dişlerini sıkarak.

"Nasıl" diye bağırdım. Gözlerimi ondan ayirmiyordum.