Sevgilim Bir UZAYLI (YILDIZLARARASI AŞK) (Tamamlandı)

29- Doya Doya

Şarkım bitmişti ve benim ağlamam daha büyük hıçkırıklara bırakmıştı kendini.

Aldebaran ve Belgin gözlerimin önünde öpüşüyorlardı.

Evet hıçkırıklarıma neden olan şey tam olarak buydu. Onları gözlerimin önünde öpüşürken görüyordum.

Olduğum yere yıkılmıştım. Gözlerim yaşlardan seçemiyordu. Tepede iki kişi beni koltuk altlarimdan tutmuş kaldiriyorlardi.

Güçsüz görünmemeliydim. Kendimi toparlamam gerekiyordu.

Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim ve hem güçsüz hem de yaralı olan ayaklarımı güç bela kaldırarak olduğum yerde dikeldim.

Kaan sürekli birşeyler soruyor ben ise onun söylediği hiçbirşeyi duymuyordum.

Anıl kulağıma eğilip sordu.

"Iyi misin"

Evet bunu duyabilmiştim.
"Iyiyim odama gitmek istiyorum"

"Tamam o zaman ben seni bırakayım" dedi Anıl

"Sen eğlenmene bak ben götürürüm Venüsü"

Bunu söyleyen Kaandi. Gözlerimi ona çevirdim su an hicbir seye itiraz edecek konumda değildim. Yalnızca odama geçip uyumakti bütün isteğim.

"Peki bi sıkıntı olursa hemen arıyorsun Venüs " dedi Anıl

"Tamam"

Kaan kolumu daha da sıkı kavradı.

"Hadi gidelim o zaman"

Onunla beraber asansöre doğru ilerledik ve göz ucuyla Aldebaran ve o pislige baktım.

Aldebaran bana bakarak bir yudum daha cekti ickisinden ve elindeki bardağı avucunun içinde sıkarak parçaladı. Belgin ise ortada yoktu.

Bakmak istemiyordum eli muhtemelen kaniyordu. Bogazimdaki yumruyu yuttum. Kaandan tarafı döndüm.

"Hadi götür beni buradan"

Ayağımın acısına aldirmadan hızlı adimlarla asansore bindik.

Kaan eğilip yüzüme baktı.

"Kötü görünüyorsun"

"Öyleyim " dedim sadece..

Oyleydim ölesiye sevdiğini başkasını öperken görmek kadar berbat birşey olamazdı.

O an beni çarmıha gerseler bu kadar acitmazdi.

Bizim kata gelmiştik. Kaan beni odamın önüne getirdi ve kapımı açtı.

"Sen uyuyana kadar yanında kalacağım "

Şaşkınlıkla ona baktım.

"Olmaz git ve eglen. "

"Hayır sensiz eglenemem" dedi ve beni bir çırpıda kucağına aldı.

Ağzım kenetlenmiş gibi hiçbirşey soyleyememistim.

Sonunda beni yatagima birakivermisti.

" Neden böyle birşey yapıyorsun " diye sordum.

"Uzulmeni istemiyorum" dedi sadece.

Ama üzen üzüyordu.
Aklıma düşen o görüntüyle dilimi isirarak yuttum aglayislarimi.

Haykırmak istiyordum oysa ki..

" Bırak kendini ağla. Tutma içinde "
Dedi Kaan. Farkındaydı herşeyin..

Ve gozlerimden oluk oluk yaşlar akmaya başlamıştı bir anda.