Life was not perfect, even from the moment she was born. It felt as if there's nothing she can consider as her own. Until he came to her life, changed the way she looked at it, protected her and stayed with her, no matter how against the odds are fo...
I went out of the cafeteria after kong kumain. Panget man sabihin, edi fine! Matakaw na kung matakaw. But I'm like those chubby ones naman. At least maganda ang metabolism ko. Well, wag niyo na lang ako i-compare kay ate, 'cause obviously, she's the perfect example of 'sexy'.
Dumiretso ako sa powder room at nag-ayos. Grabe na ang init ngayon, noh? Pawis kung pawis. Nakaka-imbyerna nga eh! Ang lagkit-lagkit!
I'm on my way palabas ng powder room nang bigla na lang may tumulak sakin. Ugh! Not now! Dahan dahan kong pinulot isa-isa yung mga gamit kong nag-kalat. Lahat kasi natapon dahil sa ginawa ng mga letcheng bully ko.
"Now what? Pa-awa ka na naman?" tanong nung isa. Hindi ako nag-papa-awa.
"C'mon b*tch! Di bagay sayo! Bilisan mo nga!" sabi pa nung isa.
Tumayo ako at inayos na ang sarili ko pati na rin yung mga gamit ko. Alam ko naman ang kailangan nila eh. Yung tulong ko. Ay! Hindi pala, dakilang alalay lang naman nila ako.
"Submission na namin yan the next day! Kung sumipot ka kasi, edi sana, tapos mo na yan!" sabay bigay sakin nung hindi pa nasisimulang project.
"Kailangan mo yan ibigay samin bukas nang tapos na! Umayos ka!"
"At kapag di mo natapos to, taste the hell once again, b*tch!"
"Sige. Tatapusin ko na 'to." sabi ko pero medyo mariin ang pagkakasabi ko. Naiinsulto na kasi ako sa kanila.
"Ah? Lumalaban ka na ngayon? Tandaan mo Mira, wala ka pa sa kalahati ng heels namin. Ampon btch!"
"Hindi naman ako lumalaban. Pagod lang kasi ako."
"So? May pake ba kami? Wala."
"Pasalamat kayo, wala akong lakas ng loob mag-report...." bulong ko
Iniharap niya ako sa kanila at sinampal ng malakas. Tinulak pa ako and for the second time around, nag-kalat na naman ang mga gamit ko. And this time, nasama na yung WALA PA SA KALAHATING NAGAWA na project nila.
"Ugh! Nakaka-insulto ka na talagang ampon ka!!! Now what? Sinira mo! Ang hirap gumawa niyan!"
"Sorry. Ako nang bahala. Wag na kayong mag-alala."
"Dapat lang. Let's go girls." humakbang sila paalis pero bumalik yung isa at kinuha ang wallet ko. Not again!
"Oops! 3 thou is enough for our lunch. Mamaya ulit ha?" sabay hagis pabalik sakin nung wallet.
Marahas kong pinunasan ang mga nakatakas kong luha. Epal talaga!
Well, I want to introduce myself even if you're not interested.
I was Mira Jane delos Reyes before. I was adopted by Yoshito Vega and Victoria Vega. Naunang ampunin si ate at sinunod lang ako.
Lucky to say, mayaman ang umampon samin. The owner of Japan's best wineries, Bellolino breweries. Sila ang founder nito.
Ngayong taon lang nila ako inampon, kaya from delos Reyes, I am Mira Jane Vega. Mabilis na kumalat sa school namin ang patungkol dito. I really don't care though pero sobra na kasi. And it's like, graduating na 'ko, eto at may bully pa din ako. How ironic, right?
Salamat sa mga Vega at umangat ang pamumuhay namin ni ate. Maybe, hindi pa din ako nag-aaral sa school na 'to kung nasa orphanage pa din ako.
I am 16 years old, currently at grade 10. The youngest among two daughters. Graduating na ako. But of course, in this curriculum, we need to go through grade 11 and 12 pa. I really don't know kung anong kukunin ko sa college. It's not like I'm going to follow ate's steps, na sa business iikot ang buhay. Rather die than that.
Few of my hobbies are reading books, watching animes (I'm a fan actually), practicing nihonggo and cooking. Matagal na akong marunong mag-luto. Way back when I was in the orphanage.
To tell you guys, I am really grateful dahil may umampon samin at nai-ahon kami sa nakasanayang buhay. Pero, hindi ko gusto yung mga umampon samin, not because they're bad, actually, mababait sila. Ate is the only one whose intended to adopt pero pinilit niya na isama ako. Kahit na iniba nila ang pamumuhay namin, I still don't like them. Actually, kahit sino pa man ang mag-ampon samin, ayoko. Kaya naman naming mabuhay ni ate kahit na sa simpleng pamumuhay lang.
Sa totoo niyan, ayokong paltan ang apelyedo namin. Even though I didn't met our parents, because they died when I was young, para sakin, sila lang ang may karapatan na ibahin ang pangalan namin. Kaya kahit sa birth certificate o kahit anong certificate ay Vega na ako, I still consider myself as a delos Reyes.
Going back, I went to my class. Actually, proud to say that I am the rank 1 of PM section A. PM sections are the star sections while the AM sections are considered as the second section. Dahil maraming students, coming from different places locally and internationally, nahati ang PM at AM sa A at B.
Inaabuso nga lang ng mga taga-AM ang pagiging first ko. Could you ever imagine? Pang-umaga sila tapos hinihintay nila ako para sa lang pagawain ng mga 'to? Pitiful!
Sa room, walang nangbubully sakin. Everyone's acting like an educated person here kahit na sa loob-loob ng mga yan, may mga kulo din yan.
"Mira, yung project, nasimulan mo na?"
"Tapos na. Etong mga pa-epal na lang ang gagawin ko."
"You know what? You should've reported that. Don't you know that it's a law already?"
"I know. Hayaan mo muna sila. Jan sila masaya eh. Pero, kapag naka-hanap ako ng tyempo para maka-ganti, tingnan lang natin."
******
The whole class went well. Madali ko na rin natapos yung project ng tatlo. Paulit-ulit mo ba namang gawin eh! Tss.
Pumunta ako sa locker para mag-iwan at kumuha ng ilang libro. May quiz bukas. I need to review. Baka maungusan pa ni----
"Andito ka lang pala." sabi ni Gabby. Speaking of. He's the rank 2, ang laging dumidikit sakin.
Alam niyo bang kundi 0.02 lang lamang ko, 0.2. I guess, pinaka-malaking recorded na agwat namin yung lumamang ako ng 1.4. But the rest, as in decimal point lang.
"Anong kailangan mo?" tanong ko.
"Kanina ka pa hinahanap ni Xander. Punta ka na dun."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
AND's part: On-hold siya ulit. I will focus first on editing the first parts of this. Since, bakasyon na at nasa chapter 18 na 'ko (which is my safe heaven kasi may nga drafts na ako the following chapters), edit edit muna. Nag-basa ako ng ilang writing tips so kung nabasa mo yung una nito, medyo malaki ang difference. At gaya ng dati, Xyrel, Aciel, Jannel, Arial at Allyza, chapter 1 is dedicated to you guys as well to her. Review guys! I need feedbacks. Nag-improve ba?
![Bestfriends with Promises I [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/8125266-64-k958401.jpg)