JUNGKOOK'S POV:
Okay! Ready na ko! Ipagtatapat ko na talaga sa kanya na mahal na mahal ko sya. At ngayon na naghihintay ako sa kanya sa loob ng coffee shop kung saan kami unang nagkakilala. Hindi na ko makapaghintay na aminin sa kanya ang tunay na nararamdman ko nang dahil sa boyfriend nya. Alam kong mahal nya pa rin ang boyfriend nya pero gusto ko na talagang malaman nya ang totoo.
"Kookie!" Tawag ng babaeng mahal ko. Napangiti ako dahil nakita kong masaya syang nakita ako ulit. Agad akong tumayo at inabangan ang mahigpit nyang yakap. "Oh my gosh, I miss you." sabi nya. "May sasabihn ako sayo, Kookie. I'm sure matutuwa ka dito." Tumawa ako at pinaupo na muna sya sa table kung saan ako nakaupo.
"Okay, pero maupo muna tayo. Masyado kang excited ee." Tumawa sya at naupo na sa harapan ko.
"Okay!" Bumuntong hininga sya at hinawakan ang kamay ko. Ramdam kong medyo namumula ako sa mga hawak nya sakin. "I'm getting married~!" sabi nya ng nakangiting malaki na ikinawala ng ngiti ko. Natiigilan sya sa pagngiti at tiningnan ako ng parang nag aalala sya. "Oh! Baket? Did I said something wrong?" Napalunok ako dahil alam kong too late na para magconfess pero nandito na rin naman ako.
"Uhm... Abby, I need to tell you something as well." Tumaas ang kilay nya, curious sa sasabihin ko. "I actually, really love you." Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko. Pero ilang saglit lang ay bigla syang naglabas ng awkward na tawa mula sa bibig nya.
"Jungkook, stop saying nonsense. Alam kong di mo ko gusto. Diba tinanong kita noon, pero anong sabi mo-" pinutol ko ang sasabihin nya habang hawak ang dalawang balikat nya.
"No, listen. I really love you. Sinabi ko lang yun noon dahil nandyan si Mingyu. Nalaman ko na kase na nililigawan ka na nya. Kaya nawalan na ko ng pag-asa na magtapat sayo." Tumungo ako dahil sobrang nagsisisi ako sa lahat ng kaduwagan na ginawa ko noon.
"Bakit?" Itinaas ko ulit ng mukha ko at tiningnan ang mukha nyang naging seryoso at malapit nang tumulo ang luha nya. "Bakit di ka nagsabi ng totoo? Ganun ba kahirap yun?" Naraaraamdamaan kong sumisikip ang dibdib ko sa tono ng pananalita nya. Totoo naman kase. "Jungkook... nag-assume ako na sasabihin mo na mahal mo rin ako." Pagkasabi nya nun, nakita kong tumulo na ang luhang naipon sa mga mata nya. Lalapit sana ako para punasan ang luha nya nang tinabig nya ang kamay ko at tumingin sakin ng masama.
"Kung hindi ka naduwag, Ikaw sana ang pakakasalan ko." At iniwanan nya kong natulala sa sinabi nya. Dun ko na rin naramdamang tumulo na rin ang sarili kong luha. Nagsisisi ako. Nagsisisi akong naduwag ako, hinayaan ko lang na maagaw sa kin ang taong mahal ko at ngayon, hinayaan ko syang umalis sa harapan ko at di ko sya pinigilan.
Natigilan ako sa ideyang yun. Tama. Hindi ko na sya hahayaan ulet mawala sakin. Kailangan ko syang pigilan bago pa mahuli ang lahat. Tumakbo ako palayo sa coffee shop at pumunta sa dinaanan ni Abby.
Ayun! Nakita ko na sya. Nasa isa syang street, and I guess umiiyak pa rin sya. Tumakbo ako at nang maabutan sya, hinagip ako ang braso nya na kinagulat nya. Napayakap sya sakin nang hilahin ko sya papunta sakin kaya niyakap ko din sya ng mahigpit.
"I'm sorry, Abby. Please forgive me." Rinig kong humahagulgol pa rin sya at mahinang hinahampas ang dibdib ko. Lumayo ako at hinawakan ang mukha nya. Pinunasan ko ang mga luha nya at hinalikan ang noo nya. Tiningnan ko sya ulit at ngumiti. "I know na naduwag ako pero sana may pag-asa pang maging tayo." sabi ko ng nakangiti pero sa loob loob ko, alam kong wala na at tapos na ang lahat. Umiling sya habang kinakagat ang lower lip nya, pinipiglan nyang umiyak ng malakas.
"Hindi ko alam kung may pag-asa pa, Jungkook. Gusto ko pa kase si Mingyu tsaka-"Pinutol ko ulit ang sinasabi nya at agad inangkin ang kissable nyang mga labi. Alam kong nanlaki ang mata nya sa ginawa ko kaya napasmirk ako habang halik halik ang labi nya. Alam kong maraming tao sa paligid kaya pinigilan ko muna ang kagustuhang halikan sya ng kahit kailan ko gusto. Lumayo ako ng bahagya sa mukha nya nang di umaalis ang smirk sa labi ko.
"Let's talk about this at our dorm, babe." Kinindatan ko sya at pumunta kami sa sasakyan ko.
________________
Nang makarating kami sa dorm, agad ko syang hinalikan ulit pagkabukas ng pinto. Sinara ko ang pinto at tinrap sya sa gitna ko at ng pader. Habang di pa din nilulubayan ang kanyang labi, tinulak ko ang pwet nya pataas gamit ang mga kamay ko. Kusang yumakap ang mga binti nya sa bewang ko. Hawak nya ang ulo't balikat ko at ako naman, yakap ang likod nya.
Alam kong wala pa ang mga kuya ko kaya dumeretso kami sa couch at inihiga sya dun. Saglit kong nilayo ang labi ko sa kanya at hinabol ang paghinga naming dalawa. Nagtitigan kami at nginitian ang isa't isa. I can feel na mas mahal nya ko kesa sa Mingyu na yun. I smirked at tinanong sya.
"Can you answer my question first, Abby?" Tanong ko habang nakapatong ako sa kanya. Nagblink sya ng mata nya. I smirked sexily at hinalikan ng isa pa ang labi nya. "Itutuloy mo pa ba ang kasal nyo?"
Habang naghihintay ako ng sagot nya, tinitigan ko sya at nakitang umiwas sya ng tingin sakin. Bumuntong hininga sya at ibinalik ulit ang tingin nya sakin.
"I don't know yet, Kookie. Pero... Alam ko sa sarili ko na-"
"Pero sinong mas mahal mo, ako.... o sya?" seryoso kong tanong. Tinitigan nya ko ng matagal at naging kalmado ang tingin nya sakin. Ngumiti sya at hinaplos ang mukha ko.
"Alam ko sa sarili ko na mahal kita, Jungkook. Ikaw, simula pa nang maging magbestfriend tayo." Natuwa ako sa narinig ko at muling hinalikan ang labing matagal ko na dapat pang inangkin simula pa ng umpisa.
__________The End___________
YOU ARE READING
Kpop Scenarios and Imagines
Short StoryAng mga scenarios na maaaring ma-imagine ng mga Echoserang palakang Fangirls... hahahah Charot lang.. For the Girls who are my youtube/facebook friends who also loves KPOP..