Love Happens - ft. Niall Horan (Vervolg op I'm Right Here)

Love Happens (Niall Horan) ~ Chapter 18

Niall’s POV

Neuriënd bracht ik de lege glazen naar de keuken en sloot de gordijnen.  De tortelduifjes waren direct na de film naar boven gegaan, dus ik besloot om maar even te wachten tot ook Jessy veilig thuis was. Ik maakte een sopje en begon met het afwassen van de gebruikte glazen. Nadat ik de afwas even liet uitlekken, ruimde ik de lege bierflesjes van mij en mijn vader op en bracht ze direct naar het schuurtje. Vanuit de verte hoorde ik een auto aankomen. ‘Bedankt’ herkende ik de stem van Jessy. Verbaasd keek ik op mijn horloge die nog voor middennacht aangaf. Ik keek hoopvol naar de schutting die een paar tel later geopend werd. Jessy stampvoette naar binnen en gunde me niet eens een van haar ‘’bedankt dat je op me hebt gewacht’’ blik. Ik liep achter haar aan het huis binnen en vergrendelde toen ook maar direct de achterdeur. Ik zette de opgedroogde afwas terug in de kastjes en liep toen naar de woonkamer. ‘Jessy?’ Geen reactie. ‘Alles okee?’ Weer geen antwoord. Ik liep de woonkamer verder in en zag de gestalte in de hoek van de bank zitten. Ze had haar benen naar zich toegetrokken en haar armen daar omheen gevouwen. Ik liep naar haar toe en gin op de punt van het bijzettafeltje zitten. ‘Hoe was je-‘ direct werd ik afgekapt door een norse blik. ‘Ik wil er niet over praten!’ Was haar nijdige weerwoord. Ik trok mijn wenkbrauwen op en stond op. ‘Dan moet je het zelf maar weten…’ Ik wilde de kamerdeur achter me dicht trekken, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Ik liep terug, nam plaats naast Jessy op de bank en legde mijn hand op haar knie.

‘Tell me?’ vroeg ik voorzichtig. Jessy wende haar hoofd af en haalde haar neus op. Ik zag een kleine traan in haar ooghoek verschijnen. ‘He! Don’t cry!’ Ik trok haar snel naar me toe, ook al voelde ik hoe sterk ze tegenstribbelde. Toen ik haar in mijn armen had geklemd en ze doorhad dat ik haar niet zou loslaten legde ze haar hoofd tegen mijn schouder. Haar lichaam begon langzaam te schokken en ik voelde hoe er tranen op mijn schouder belandde. ‘Shtt babe..  It’s okay!’ Beschermend wreef ik met mijn hand over haar rug en wachtte tot ze zich van mij los maakte. Langzaam hief ze haar hoofd op en glimlachte. Ik gaf haar wat meer ruimte en maakte toen serieus oogcontact. ´Please.. Jessy. Tell me!´ Ze schudde haar hoofd, veegde langs haar natte wangen en wilde opstaan. ´Het is niets. Ik stel me weer eens aan.´ Ik trok haar terug op de bank en schudde mijn hoofd. ´Je huilt nooit, Jess. Je weet dat ik er niet tegen kan als je huilt…´ Het was even stil. Voor de laatste keer keek ik haar hoopvol aan.

´Please!?’ Ze zuchtte maar knikte toen toch. Ik glimlachte dankbaar en ging verzitten. Jessy kroop wat verder op de bank en begon te vertellen. Het hele verhaal kwam eruit. Dat ze niet wist of ze nu wel of niet bij Harry hoorde, hoe erg ze zat met het feit dat ze tegen me loog toen ik terug kwam van de tour. Ze vertelde zelfs dat ze zo verschrikkelijk spijt had en dat het haar schuld was dat onze broerzus relatie veranderd was. Als laatst vertelde ze over de teleurstellende date met Harry die avond. Ik schudde licht mijn hoofd en sloot mijn ogen. ‘He don’t deserve you..’ fluisterde ik zacht.

Jessy glimlachte en keek naar de grond. ‘Ik weet dat hij van me houd… Het was gewoon een misverstand.’ Ik knikte maar was zeker niet vastbesloten. ‘Morgenavond neem ik je mee. We gaan weer eens gezellige samen iets doen, net als vroeger!’ De woorden schoten uit mijn mond, voordat ik het door had. Jessy glimlachte en knikte. ‘Dank je Nialler!’ Ik stond op en lachte. ‘Daar ben je broer en zus voor.’ zei ik nonchalant. Jessy stond ook op, maar schudde haar hoofd. ‘Jij bent anders! Ik heb je gemist Niall!’ Ze sloot haar ogen en klemde haar armen stevig om mij heen. Ik legde mijn handen op haar heupen en verborg mijn gezicht in haar nek. Opnieuw rook ik die heerlijke parfum, de vertrouwde shampoo en de liefdevolle armen om mijn lijf. ‘Ik heb vooral DIT gemist.’ Zei ze uiteindelijk. Ik zuchtte. ‘Ik ook, Jess. Ik ook!’