1 Month With Him

Epilogue

Kyle's POV

napabangon ako sa kinahihigaan ko..

ayan nanaman.. napaniginipan ko nanaman yun..

napatingin ako sa paligid ko at ngayon ko lang napansin na mag-isa na lang pala ako dito sa kwarto kaya naman nagbihis na ako at lumabas ako. pagkalabas ko, nakaamoy ako ng pagkain kaya dumiretso ako sa kusina and there. I saw my wife cooking breakfast. niyakap ko siya mula sa likod at pinatong ko yung baba ko sa may kanang balikat niya. she's wearing my white t-shirt again.

"hhmmm? gutom ka na?" tanong niya..

"hindi pero.." inamoy ko yung leeg niya kaya naman pa "hhmmm.." siya. "gusto ulit kitang kainin."

"wwaaa! Kyle naman eh! katatapos lang natin kagabi tapos tapos---!!" sabi niya at humarap sakin tsaka inambahang papaluin ako ng sandok niya kaya natawa na lang ako sa reaksyon niya.

"eto naman binibiro lang kita" sabi ko habang natatawa pa kaya niyakap ko ulit siya.

"yung biro mo ano! napaka! kapagsineryoso ko talaga yan!" sabi niya pa at tinalikuran ulit ako kaya binuck hug ko ulit siya at pinatong ko ulit yung baba ko sa kanang balikat niya.

"napaniginipan ko ulit yun.." sabi ko sakanya kaya naman napabaling siya sakin.

"hay nako Kyle. hindi nga kasi mangyayari yun! tignan mo ang sigla sigla ko nga oh! atsaka wala akong sakit kaya tigilan mo na!" sabi niya naman

"mommy Ryu? are you fighting with daddy Kyle?" napatingin kami kay Jihoon.

"no.. mommy is not fighting with daddy okay? I'm just explaining something.." sabi ni Ryu at nilapitan si Jihoon.

yes, we're married now. lahat ng pagsusungit ko sakanya nung highschool hanggang sa nagcollege kami, natiis niya. talagang panira lang yung pinanood namin nung isang araw at lagi kong napapaniginipan. and Jihoon is our baby. 5 years old na siya at...

"mameh I hangeh.." sabi naman ng bunsong anak namin na si Jiyeon habang nagkakamot pa ng mata.

"eto na baby ko.." sabi ni Ryu tsaka pinasa sakin si Jihoon.

"mommy, why are you shouting kagabi pati si daddy?" tanong ni Jihoon sakin kaya nagkatinginan kami ni Ryu.

"we're just watching horror movie" pagpapalusot ko na ikinatawa naman ni Ryu kaya sinamaan ko siya ng tingin. palibhasa hindi siya yung tinatanong dito.

"horol mobi?" tanong naman ni Jiyeon.

"opo baby. let's watch movie later?"

"hay nako Kyle! baka mamaya mapaniginipan mo nanaman yan naku naku sinasabi ko talaga sayo!" natawa na lang ako sa sinabi niya..

I really love this girl. she doesn't gave up. she's not the type who will gave up easily. and this both kid of us.. I love them pero susundan ko pa to hahaha

"hoy! lalaki ka! nginingiti ngiti mo dyan! kumain ka na nga! para kang ewan kung anu-anong iniisip mo!" saway niya dahil nakatulala na pala ako habang nakangiti pa kaya kumain na lang ako.

"dati(daddy), pashal po tayu.. prish prish (please please)" sabi ni Jiyeon habang nanguya pa.

"Jiyeon, don't talk when your mouth is full" saway ng matalino kong panganay na si Jihoon.

"oo na mamamasyal tayo mamaya basta kumain ka muna" sabi ko kaya nga nagsikain na ulit kami..

I will never ever regret na makasama ko habang buhay tong mga to. I love them so much and I will do everything just to make them happy...

-END-