1 Month With Him

Day 30

Ryu's POV

maaga akong gumising ngayon at pumasok. naisipan ko ng kausapin si Kyle dahil ang gulo gulo niya. kasi wala naman akong ginagawa tapos biglang ganun? biglang hindi siya mamamansin.

nandito na ko sa school ngayon at kanina ko pa siya hinahanap at napapagod na ko kaya bumalik muna ako sa room at saktong dumating yung teacher namin kaya wala na kong nagawa kundi maghantay mamayang break time.

Physics ang unang subject namin, sumunod ang Math at English tapos break time na.

agad akong lumabas ng room bitbit yung bag ko. hindi ko rin napansim sila Thea kung nasaan sila. wala silang lahat.

napatigil ako sa paglalakad ng mabilis.

hindi kaya absent yun?

pero hindi. hanggat hindi mo siya nakikita, hanapin mo. pag hindi mo pa siya nakita mamayang uwian. bukas ulit. diba.

tuloy ulit ako sa paghahanap ng makita ko siya sa canteen and as usual, kasama nanaman niya yung babae pero hindi ko na pinansin yun. agad akong lumapit sakanya

"pwede ba tayong mag---" napatigil ako nang lagapasan niya ako at nagbangga lang niya yung balikat ko. nilingon ko ulit siya. he's laughing with that girl. sa aobrang inis ko, lumabas na lang ako ng canteen at bumalik sa room. walang tao. pagkaupo ko, saktong pagtulo ng luha ko..

nakakainis siya! pwede naman niya sabihing ayaw niya ko kausap. pwede naman niyang sabihin na next time na lang. bakit ganun? bakit ganun siya?

~*~

Thea's POV

"anong gagawin natin?"

"hindi ko alam"

nandito kami sa studio at nagpa-excuse kami ng buong araw dahil hindi nin alam ang gagawin namin kay Ryu. feeling ko kasi naistress siya masyado.

lahat kami nakakaalam na may sakit si Ryu. pati si Zeke alam na rin niya. he confronted me nung time na nagpunta si Ryu sa Times Square. nakita niya kasi na nang hihina si Ryu nun. kitang kita namin pero pinanood lang namin siya dun at hanggang ngayon, pinapanood lang namin siya. hindi kami magandang kaibigan. hindi niya kami deserve. wala kaming ibang ginawa.

~*~

Ryu's POV

"Ryu? Ryu.. gising na.. uwian na" nagising ako sa pagyugyog ng classmate ko saakin kaya naman agad akong napatayo.

uwian na nga..

agad akong lumabas ng room at hinanap ko ulit si Kyle and shoot. nakita ko agad siya sa canteen mag-isa. buti na lang.

agad ko siya nilapit pero nang makita niya ko ay naglakad ulit siya.

"Kyle wait lang!" tawag ko sakanya pero wala. naka-ilang beses na kong tawag sakanya pero wala pa rin kaya naman tumakbo na ko at hinawakan siya sa braso.

"Kyle wait---"

"ano nanaman ba?!" nagulat ako nang sigawan niya ko.

"gusto lang naman kasi kitang kausapin.." sabi ko at napayuko ako kasi anytime tutulo na yung luha ko.

"bakit ba?! hindi mo ba napapansin ha?! ayoko sayo!" napatingin ako sakanya nang sabihin niya yun and then my tears started to fall.

"ayoko sayo! ayaw kitang kasama! masyado kang makulit, papansin, bida bida! nakakairita ka alam mo ba yun?!" lahat na ng tao nakatingin samin and he keeps on pointing his fingef to me.