Your Love is my Revenge (Completed)

Chapter 8.2

"SEE the difference?"

Namula si Anicka nang maintindihan ang tanong niya.

"W-where did you learn to kiss like that?" anito nang makabawi.

"Like what?" maang-maangang sabi niya kahit naintindihan naman niya ang ibig nitong sabihin. Pilit niyang pinipigilan ang ngising nais gumuhit sa labi niya.

Gayunpaman, ay hindi iyon maitago ng mga mata niya.

"Like... ahm... like..." tila hindi ito makahanap ng angkop na salita.

"Like what, mahal?" namimilyo pa rin ang mga mata niya.

"Like a pro..." mahina nitong sabi na nag-iwas ng tingin.

"Mahal, don't ask questions that you don't really wanna know the answer." he said with his devilish grin.

Bumuntong-hininga ito bago sumagot. "Maybe you're right. Then, let's just... kiss again."

"Gladly." nakangiting sabi niya bago muling sinakop ang labi nito sa mas mapusok na halik.

Maya-maya pa ay unti-unti nang gumagapang ang halik niya patungo sa leeg nito, hanggang sa bumaba pa... at mas bumaba pa... isa-isa na niyang nakalas ang mga butones ng pantulog nito. Hanggang sa tuluyan nang humantad sa kanya ang nakababaliw na katawan nito.

Before he knew it, he was there. Hungrily sucking one peak, while kneading the other. Alternately. He heard her moan, when his sinful hands found and fondle her belonging.

Maya-maya pa ay narinig niya ang tila nakiki-usap na tinig nito.

"Oh, God, Mahal, I think... I'm feeling something coming... oh, please..."

"Let it go, mahal. Come... come for me." aniya sa pagitan ng halinhinang paghalik sa dibdib nito at lalong pinag-buti ang ginagawa sa ibabang bahagi ng katawan nito.

With the joint sensations from his mouth and hands... she came. Hard.

"Ahh... Mahaaalll..." mabilis niyang sinakop ang labi nito upang mapigilan ang malakas nitong pag-ungol sa pangambang baka may makarinig sa kanila.

Nang maramdaman niyang kalmado na ito, ay saka pa lamang niya iniwan ang labi nito.

He gently pulled his fingers and sucked it, sa panlalaki ng mga mata ni Anicka at pamumula ng mukha nito.

"I love you." anas niya bago mabilis na hinalikan ang bahagya pa nitong nakabukang labi.

"I love you, too." sagot nito at tila confused na tumingin sa kanya. "Ahh... aren't... ahmm... aren't we suppose to finish you?" namumulang tanong nito na nakayuko sa maumbok niyang harapan.

Achingly, resting on her tummy.

Napa-ungol siyang mariing ibinaon ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat nito.

"Mahal, stop staring. Don't push your luck." pabulong at halos pa-ungol na sabi niya.

"B-but... but... isn't it the way it should be?" tila nalilitong tanong nito.

Namumungay ang mga matang nag-angat siya ng mukha at tumingin dito. Nakatukod ang magkabilang braso sa magkabilang gilid ng ulo nito.

"Yeah. Sa ibang babae, oo. Pero hindi ka ibang babae. Mahal kita," buong pagmamahal niyang sabi rito. "Hindi ko lang napigilan ng sarili ko kanina. You are so beautiful and irresistable, at napakatagal kitang inasam. But that doesn't mean, na kukunin ko na iyon. Walang kasiguruhan ang buhay. Kahit gaano natin kamahal ang isa't-isa, hindi pa rin tayo sigurado sa mangyayari sa hinaharap. You're only sixteen, ayokong kunin ang isang bagay na hindi pa talaga sa akin. Of course, I want you to be mine, all of you... body and soul. Pero kapag ginawa natin iyon at nagbunga, pareho pa tayong hindi handa, baka pagsisihan lang natin. Ayoko ng gan'on, ayokong may pagsisihan ka sa bawat sandaling magkasama tayo." mahaba at madamdaming paliwanag niya rito.

"I am so lucky to have you. You're so matured, considering we're almost of the same age. Matanda ka lang ng isang taon." mababanaag din ang pagmamahal at paghanga sa mga mata nito.

"Mahal lang kasi kita," aniyang bumangon na at tinulungan ang kasintahang bumangon at ayusin ang sarili.

"Hmm... mahal, are you sure okay ka lang? Surely, I can help you with that." anitong inginuso ang harapan niyang maumbok pa rin. "Can I touch it?" punong-puno ng kuryosidad na tanong nito.

"No." mabilis niyang sagot. "Gusto mong sumabog ako rito? Don't worry, I can manage." aniyang pilyong ngumiti.

Tumayo na siya ng kama at pahatak na itinayo rin ang kasintahan.

"Aalis na ako. Babalik na lang ako bukas, same time, kapag nagpalit na ng guards."

"Paano ka lalabas ngayon?" anitong bakas ang takot sa mga mata.

"Ako ang bahala, okay? Pinag-isipan ko 'to bago ko pinasok. Huwag kang mag-alala, makakalabas ako rito ng buhay." nakangiting biro niya at yumakap pa sa kasintahan.

"Huwag ka nga'ng magbiro ng ganyan!" irap nito at hinampas siya sa dibdib.

Natatawang lalo niya lang hinigpitan ang yakap dito.

"Oo na, po. Pa'no, aalis na 'ko? Kapag inabot ako ng liwanag dito, mas lalong mahirap lumabas." aniyang muling bumaba ang labi at hinalikan ang nobya.

Mabilis lang sana ang halik, ngunit nang tumugon si Anicka ay mas tumagal pa ito kaysa sa nararapat.

Nang maghiwalay ang mga labi nila ay kapwa sila hinihingal.

"Aalis na 'ko, baka kung saan na naman mapunta 'to. I love you." natatawang sabi niyang isa pa uling mabilis na halik ang ginawa bago tuluyang lumabas ng terrace.

"I love you, too. Mag-iingat ka." narinig niyang pahabol na sabi nito.

ANG mga sumunod na buwan ay parang langit para kay Tyron. Naabot na niya ang dati ay pangarap lamang para sa kanya.

Naulit pa nang naulit ang mga gabing inaakyat niya ang silid ni Anicka. Upang kahit sandali, kahit patago, ay maipadama nila ang pagmamahal sa isa't-isa.

Hanggang sa isang araw...

Pauwi na siya galing ng eskuwela nang may dalawang unipormadong lalaki na sumabay sa kanya. Walang anu-ano ay hinawakan siya ng mga ito sa magkabilang braso at pilit na kinaladkad sa naka-abang ng Toyota Fortuner, na noon niya lamang napansin na nasa tabi niya lang pala.

"Ano ba? Saan n'yo ba ako dadalhin? Bitiwan n'yo ako!" piglas niya. Ngunit bukod sa dalawa ang mga ito, ay mas malakas ang mga ito kumpara sa kanya, kaya't walang kahirap-hirap na naisakay siya ng mga ito sa naghihintay na sasakyan.

Nang makapasok siya ay nagulat pa siya nang makita kung sino ang naghihintay sa kanya sa loob.

"M-mayor..." pakiramdam niya ay tinakasan ng kulay ang mukha niya.