21.Bölüm:'Neden'

3.8K 227 138
                                    

Gözlerinden iki damla yaş yanağına süzüldü genç kızın, babasının işten gelişlerini her daim heyecanla bekler, son dakikalarda ise kapıya çıkıp boynuna atlardı.

Tüm vücudunu titreme ele geçirdi, bakışları sadece o evin üzerinde durdu. "Bizim.. evimiz" dedi, Ezgi hızla o yöne döndü, alt dudağını ısırdı, yanağına hızla yaşlar süzüldü.

"Ekin!" dedi, heyecanla. Ekin kafasını yavaşça salladı, "Hatırlıyorum" dedi, yanağına ardı arkası kesilmeden yaşlar süzüldü.

Ezgi şaşkın ve heyecan doluydu, önünde durmuş gözlerinin içine bakıyordu. Yanakları yaş doluydu, bu kadar çabuk etki göreceklerini hayal bile edememişti.

"Ne hatırlıyorsun Ekin?"

Genç kız parmağını uzattı, evini işaret etti. "Ben buradaydım. Bu bahçeden çıkıp babama sarılıyordum" dedi. Ezgi alt dudağını ısırıp kafasını olumlu anlamda salladı.

"Başka.. Başka ne hatırlıyorsun?"

Genç kızın kafası karışık, allak bullaktı. Zihninde yüzlerce silik anı vardı, boş olan hafızasının her köşesinde ufak ufak anılar, birbirinden bağımsız bir şekilde duruyordu.

Gözlerini kapadı, hepsini birleştirip bütünü bir araya getirmek istiyordu. Bekledi, bekledi kafasının üst kısmına şiddetli bir ağrı girdi. Gözlerini yeniden aralayıp eve doğru yürüdü, bahçe kapısının önünde durdu.

"Eve.. Girebilir miyim?" diye sordu, Ezgi hızla yaklaşıp kapının köşesinde bulunan zile dokundu. Bir kadın önce göründü evin kapısından, tebessümle ayağına terlik geçirip bahçe kapısına yaklaştı.

60'lı yaşlarda bir kadındı, kısa ve ak saçları vardı. Yüzünde kısım kısım kırışıklar bulunuyordu. Tebessüm ve şevkatle parıldayan gözleriyle kapıyı açtı, kızların önünde durdu.

Ekin'in kalbi endişeyle çarpıyordu, bakışları sadece evdeydi, içeri girememekten, red edilmekten delice endişe ediyordu.

Ezgi'nin yüzünde koca bir tebessüm vardı, "Hoşgeldiniz kızım" diyen kadının kadının gözlerine sevgiyle bakıyordu. "Bende sizi bekliyordum" dediğinde, Ekin'in gözleri şaşkınlıkla arkadaşına döndü, kafasını olumlu anlamda salladığını gördü.

Hissettiği tüm endişe yerini rahatlamaya bıraktı. Arkadaşı bu konuyu halletmiş, öncesinde ev sahiplerinden izin almıştı.

"Nasılsınız Filiz Teyzem?" diye sordu Ezgi, kadının merhamet barındıran gözlerinde tebessüm belirdi. "İyiyiz güzel kızım, buyurun girin" diyerek kapıyı tamamen açıp önünde çekildi.

Ekin'in kulakları ne ikisini duydu ne de algıladı. Bakışları sadece bahçedeydi, sağ köşesine yoğunlaştı, merakla kadına döndü.

"Bu.. Burada salıncak var mıydı?" diye sordu, Filiz Hanım ufak bir tebessümle kafasını onaylar anlamına salladı. İlk taşındıklarında bahçenin sağ köşesinde ağaca bağlanarak yapılmış bir salıncak vardı.

"Evet" dedi, Ekin'in yanağına yeniden yaş süzüldü, hızla sildi. İnanamıyordu, hafızasında birçok şey yerine oturmaya başlıyordu.

Ağır adımları tüm bahçede dolandı genç kızın, her köşesini inceledi, zihnini zorlayıp hatırlamaya çalıştı. Ne hissettiği ağrı ne de akşam için direnen gözyaşları umurundaydı.

"İçeri de bakabilirsin kızım" diyen sesle bakışını çevirdi, kadının gözlerine baktı. Filiz Hanım evin kapısını işaret edip içeri girebileceğini söylüyordu.

Ekin dolu gözleriyle arkadaşına baktı, Ezgi kafasını onaylar anlamında salladı. Gözleri dolu dolu doluydu, heyecanla ve hüzünle onu izliyordu sadece.

İki Yabancı - (Bitti)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin