İki Yabancı - (Bitti)

31.Bölüm: 'Dileğim'

"En büyük dileğimdin, hem gerçekleşmesini deliler gibi istediğim hemde gerçekleşmesinden çok korktuğum" ❤️

....

Yanaklarına akan yaşların yerini sessiz bir hıçkırık aldı, kulağında kaza anındaki haykırışlar yer aldığında hızla ayağa kalktı.

Yatağa yaklaşıp durdu, yavaşça önüne doğru eğildi. Alt dudağını ısırdı, dikkatini çeken ilk şey kollarındaki morluklardı. Sonra.. Solgun yüzü, eriyen bedeni ve verdiği ölüm kalım savaşı.

Elini yavaşça kaldırdı, eline dokunmak istedi. Canını yakmaktan delice korkup vazgeçti.

İnanamadı, inanmak istemedi. Bunca zaman ayrı olduklarına, bunca zaman yanyanda olmalarına rağmen İki Yabancı olduklarına.

Hızla yere çömeldi, kafasını eğdi. Sessiz hıçkırıkları odanın içerisinde genç kızın kulağına yaklaştı. Gözlerini zorlukla araladı, anlam vermeye çalışıyordu.

Ömer hızla doğruldu, yanağına ardarda süzülen yaşlarla elini kızın yüzüne bıraktı, dokunmaya bile kıyamıyordu. "Meleğim.." Dedi hıçkırıkları duyuldu.

Ekin şaşkındı, gözleri kapanmak için direnirken rahatlayıcı bir soluk verdi, yüzünde ufak bir tebessüm belirdi. "Hatırlı..yorsun" dedi, gözleri istememesine rağmen kapandı.

"Aşkım!!" diye haykırdı genç adam, iki elini yüzüne bırakmıştı. "Aşkım" diye tekrar etti. Genç kız ilaçların yorgunluğuyla sesini bile duyamadı. Derin bir uykuya geçiş yaparken de ilk defa rahatlamış hissediyordu.

Yavaşça yatağın kenarına oturdu genç adam, titreyen elini kızın elinin üzerine bıraktı. Yanakları yaşla doldu, inanmak da zorluk çekiyordu.

Hayat nasıl bu kadar acımasız olabilirdi?

Kavuştuk derken nasıl böylesine ayırabilirdi?

Tüm bedeni sarsılıyordu, haykırmak, hıçkıra hıçkıra ağlamak isteyen yanına engel olmak da zorlanıyordu. Zorlukla elini elinden çekip ayağa kalktı, duvara tutunarak odadan çıktı, koridora geçip yere oturdu. Sırtını duvara dayamıştı, kafasının iki dizinin arasına gömüp yavaşça istem dışı sallanmaya başladı.

Gözleri kapalı, beyni karmakarışıktı. Zihninde tek tek anılar beliriyordu, genç kızın hayatına girişi, ona kalbini verişi ve en güzel anıları ve kaza anı..

Sonrası.. Boşluktu.. En son hatırladığı motorbisiklet dengesini kaybettiğinde acıyla haykırışıydı. "Hayır" dedi, bir rüyadaydı yeni uyanıyordu.

Genç kızı sinemada görüşü, ilk gördüğü anda hissettiği sıcaklık, ondan kopamayışı, ailesinin yalanlarla kurduğu hayat..

Annesini hatırladı, öfkesi her yanını sardı. Hızla ayağa kalkıp koşarak çıkışa yürüdü. Sorması gereken büyük bir hesap vardı, arabasına binip son sürat evine ilerledi.

...

Elini zilin üzerine bıraktı genç adam, içeri girmek için sabırsızlanıyordu. Gözleri evin hizmetlisine kaydı, "Annem nerede?" diye sordu, sesi düz ve sertti.

"Salonda efendim"

Hızla salona geçti, bakışları annesine kaydı. Emel Hanım koltukta oturuyordu, bir bacağını diğerinin üzerine atmıştı. Elinin birinde bir tablet vardı, gündemi takip ediyordu. Diğer elinde de sıcak bir kahve bardağı tutmuştu.

Duyduğu sesle kafasını geriye çevirdi, oğlunu görünce tebessümle bardağı önündeki sehpaya bıraktı. "Oğlum" dedi, günler sonra onu evde görmenin heyecanıyla.