Χτυπάει το κινητό μου.
Ν. :" Παρακαλώ?"
Τ. :" Έλα μικρή τι κάνεις?"
Ν. :" Τασο? Καλά είμαι εσύ? Πως και πήρες τηλέφωνο τέτοια ώρα έγινε κάτι?"
Τ. :" Όχι μικρή μην ανησυχείς. Είμαι Ναύπλιο"
Ν.:" Τιιιιι" τσιρίζω χααρούμενα
Τ. :" Είμαι έξω με κάτι φίλους σε ένα μπαρ θα έρθεις να σε δω?"
Ν.:" Εννοείται έτσι κι αλλιώς δεν έχω ύπνο"
Το κλείνω και ετοιμάζομαι βάζω ένα μαύρο φόρεμα κολλητό που είναι μέχριτο γόνατο και βάφομαι πολύ λίγο ίσα ίσα γιατί δεν μου αρέσει προτιμώ το φυσικό. Φεύγω και όταν φτάνω έξω από το μπαρ του λέω να βγει έξω γιατί έχει πολύ κόσμο μέσα και δεν θα τον βρω. Μόλις βγαίνει τρέχω πηδάω πάνω του και τον αγκαλιάζω ενώ ταυτόχρονα λέω
Ν.:" Ξαδερφούλη μου πόσο μου έλειψες! "
Τ. :" Και εμένα μου έλειψες μικρή ξέρεις πόσο σε αγαπάω και ότι σου έχω αδυναμία ξαδέρφη. Άντε πάμε μέσα τώρα. "
Μπαίνουμε μέσα και είναι εκεί είναι τρεις φίλοι του και δύο κοπέλες. Παίρναμε πολύ ωραία πίνουμε , χορεύουμε και διασκεδάζουμε. Ξαφνικά την ώρα που χορεύω παραπατάω και πέφτω πάνω σε κάποιον. Ζητάω συγνώμη φωναχτά για να με ακούσει ,σηκώνω το βλέμμα μου για να δω ποιος είναι και μπροστά μου εμφανίζονται δύο πράσινα μάτια, ο Ντάνιελ! Με κοιτάει έντονα από κάτω προς τα πάνω και σταματάει στα μάτια μου, πλησιάζει στο αυτί μου και μου λέει
Ν.:"Ωραία και σοβαρή νταντά διάλεξα πάντως για την κόρη μου μπράβο μου! Πάντως ξέρεις καλά να μεταμορφώνεσαι. Το πρωί σε μια αθώα , καλή και ευγενική επαγγελματία και το βράδυ σε ..." λέει ειρωνικά αλλά δεν τον αφήνω να τελειώσει και πάω να τον χτυπήσω όμως προλαβαίνει πιάνει το χέρι μου λίγο πριν βρεθεί στο μάγουλο του και μου λέει θυμωμένα
Ντ.:" Ούτε να το ξανά σκεφτείς! ΚΑΤΑΛΆΒΕΣ? " και με ταρακουνάει από τους ώμους μου.
Θυμώνω και τραβιέμαι απότομα από το κράτημά του και του λέω
Ν. :"Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να με ειρωνεύεσαι και να με προσβάλλεις! Ούτε καν με ξέρεις! "
Ντ.:" Το τι δικαιώματα έχω θα το ανακαλύψεις πολύ σύντομα όσο για το πόσο σε ξέρω ουτε που φαντάζεσαι μικρή. "
Μου λέει και απομακρύνετε. Εγώ πάω στον ξάδερφο μου εμφανώς εκνευρισμένη.
Τ.:" Τι έγινε? "
Ν.:" Τίποτα θα σου πω άλλη φορά. " απαντάω
Τον βλέπω απέναντι είναι με έναν άνδρα, φίλο του μάλλον. Μετά από λίγο λέω στον ξάδερφο μου ότι πάω σπίτι γιατί πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο και φεύγω. Οδηγάω μέχρι το σπίτι με το αυτοκίνητο μου και μόλις μπαίνω βάζω πιτζάμες και ξαπλώνω. Βλέπω την ώρα 4:30 τα ξημερώματα πωω έχω μόνο 3 ώρες για να κοιμηθώ αύριο θα είμαι πτώμα. Κοιμάμαι αμέσως χωρίς να το καταλάβω.Γειά σας! Δεύτερο κεφάλαιο για σήμερα! Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και πείτε μου την γνώμη σας στα σχόλια! Έγινε λίγο χαμός. Ο Ντάνιελ είναι λίγο οξύθυμος θα το καταλάβετε και στο επόμενο κεφάλαιο αυτό! Στο επόμενο ή Ναταλία πάει να μείνει στο σπίτι του Ντάνιελ. Θα έχει ξεχάσει ο Ντάνιελ αυτό που έγινε ή όχι? Στην φωτογραφία το φόρεμα της Ναταλίας♥♥ Καλό σας βράδυ ♥♥♥♥♥♥♥♥
YOU ARE READING
Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;
FanfictionΝαταλία , ευγενική , καλόκαρδη, γλυκιά, ανέμελη, ατίθαση, ανεξάρτητη, σπούδασε για να γίνει νταντά αλλά δουλεύει σε μία καφετέρια προσωρινά μέχρι να βρει δουλειά ως νταντά. Ντάνιελ, απόμακρος, ψυχρός, μυστήριος, αυταρχικός, καταβάθος κρύβει μια μεγ...