Το φως του ήλιου με βγάζει από τον ύπνο μου. Βλέπω τον Ντάνιελ δίπλα μου να κοιμάται. Λέω να πάω κάτω να του ετοιμάσω πρωινό εγώ. Σηκώνομαι και ξαφνικά ζαλίζομαι και γυρίζουν όλα. Τι στο καλό έπαθα πρωί πρωί? Μετά από λίγο κάπως καλύτερα είμαι και όπως κάνω μερικά βήματα αρχίζω να ανακατεύομαι. Πάω στο μπάνιο γρήγορα και κάνω εμετό. Πλένω το πρόσωπο μου και πάω ξανά μέσα και ξαπλώνω άκυρο το πρωινό είμαι χάλια. Αυτό μου έλειπε τώρα να αρρωστήσω. Ξυπνάει ο Ντάνιελ μετά από λίγο.
Ντ. :"Καλημέρα καρδιά μου. "
Ν. :"Καλημέρα αγάπη μου. "
Ντ.:"Τι έχεις? Σε βλέπω λίγο χλωμή."
Ν. :"Δεν νιώθω πολύ καλά θα σηκωθώ σε λίγο. "
Πέρασε μια εβδομάδα και έτσι συνεχίστηκε. Κάθε πρωί είχα ζαλάδες και ανακατεύομουν. Τις ζαλάδες τις έχω και κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά όχι τόσο έντονες. Ευτυχώς προσπαθώ και δεν έχει καταλάβει κάτι ο Ντάνιελ. Χθες ήταν εδώ η Μελίνα που τις το έχω πει και μου έβαλε ιδέες. Επίσης το γεγονός ότι η περίοδος μου έχει καθυστερήσει σχεδόν δύο εβδομάδες με ανησυχεί. Λες να είμαι έγκυος? Όχι όχι δεν μπορεί δεν γίνεται! Εγώ δεν θέλω ακόμα παιδιά είμαι μικρή σε κάνα 5 χρόνια ίσως το ξανά σκέφτομαι. Αχ κι αν είμαι τι θα κάνω? Ο Ντάνιελ πως θα το πάρει? Αφού προσέχουμε όλες τις φορές. Εκτός από εκείνη την φορά πριν κάνα μήνα περίπου που δεν πήραμε προφύλαξη. Γαμωτο! Αλλά με μία φορά μόνο? Όχι. Πάω στο φαρμακείο τώρα που ο Ντάνιελ λείπει και θα αργήσει είναι ευκαιρία. Πήγα πήρα δύο τεστ για να είμαι σίγουρη. Κάνω το πρώτο και μετά το δεύτερο. Μάλιστα τώρα πρέπει να περιμένω. Αχ δεν μπορώ, τρέμω. Κι αν είναι θετικό και είμαι έγκυος? Όχι πρέπει να σκέφτομαι θετικά. Πέρασε η ώρα πρέπει να τα δω. Αλλά φοβάμαι. Λοιπόν είμαι δυνατή. Ψυχραιμία και το κοιτάω. Δεν το πιστεύω όχι. Είναι θετικό το πρώτο. Δεν γίνεται. Μπορεί να είναι λάθος θα δω και το δεύτερο. Όχι και αυτό θετικό! Είμαι έγκυος! Δεν το πιστεύω. Τι θα κάνω? Με έχει πιάσει πανικός. Παίρνω τηλέφωνο την Μελίνα.
Μ. :"Έλα Ναταλία μου. Τι κάνεις? "
Ν. :"Μελίνα δεν είμαι καλά μπορείς να έρθεις? "
Μ. :"Ερχομαι. "
Μετά από 10 λεπτά χτυπάει η πόρτα ανοίγουν και την βλέπω να έρχεται.
Μ. :"Τι έγινε κοριτσάκι μου?" Πέφτω στην αγκαλιά της και κάθομαι έτσι για αρκετή ώρα.
Ν. :"Μελίνα είμαι έγκυος. "
Μ. :"ΤΙΙΙ? "
Ν.:"Μελίνα είμαι έγκυος και φοβάμαι. Φοβάμαι πάρα πολύ. " με αγκαλιάζει
Μ. :"Ελα ηρέμησε εγώ είμαι εδώ όλα καλά θα πάνε. Μην ανησυχείς. " μετά από λίγο ηρέμησα κάπως
Μ. :"Στον Ντάνιελ το είπες? "
Ν. :"Όχι. Δεν μπορώ να του το πω. Κι αν δεν το θέλει? "
Μ. :"Εσύ το θες?"
Ν. :"Η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο νωρίς και θα προτιμούσα να ήμουν έγκυος σε 4-5 χρόνια αλλά αφού ήρθε τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να σκοτώσω το ίδιο μου το παιδί για εμένα η έκτρωση είναι έγκλημα και φυσικά δεν είναι λύση. Αλλά το ότι θα το κρατήσω και ότι το θέλω δεν σημαίνει ότι δεν φοβάμαι. Φοβάμαι πως θα το πάρει ο Ντάνιελ , πως θα είναι η εγκυμοσύνη, φοβάμαι την γέννα και μετά φοβάμαι για το πως θα το μεγαλώσω και αν θα το μεγαλώσω σωστά. Επίσης θα αλλάξει όλη μου η ζωή. "
Μ. :"Μην ανησυχείς βρε κορίτσι μου. Ο Ντάνιελ θα το πάρει καλά είμαι σίγουρη. Όσο για την γέννα ένταξη θα πονάει αλλά θα είναι για μερικές ώρες μόνο και μετά θα έχεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου. Είμαι σίγουρη ότι θα το μεγαλώσετε τέλεια και σωστά. Θα είμαι και εγώ δίπλα σου σε ότι χρειαστείς και φυσικά θα είμαι η νονά. "
Ν. :"Χαχα ευχαριστώ. Εννοείται ότι θα είσαι η νονά. " την αγκαλιάζω και με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα. Το θεμα ειναι το πως θα το πω στον Ντάνιελ. Μετά από λίγο φεύγει. Την επόμενη μέρα πέρασε σχετικά γρήγορα και το βράδυ ήρθε ο Ντάνιελ. Τον οποίο έχει λίγες μέρες τον αποφεύγω από τότε που άρχισα να υποψιάζομαι ότι είμαι έγκυος και τώρα που το έμαθα ιδικά δεν μπορώ να τον βλέπω γιατί νιώθω άσχημα που του το κρύβω. Έπρεπε να του το είχα πει προχθές που το έμαθα κι εγώ αλλά δεν μπορώ μου είναι αδύνατο.
Ντ.:"Μωρό μου αύριο το βράδυ θα βγούμε οι δύο μας να είσαι έτοιμη στις 9."
Ν. :"Καλά αγάπη μου. "
Πάμε επάνω ξαπλώνουμε και αρχίζει να με αγκαλιάζει και να με χουφτωνει. Δεν μπορώ όμως το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα του πω για το μωρό και το ότι είμαι έγκυος . Εχω και τύψεις που δεν του το έχω πει ακόμα!
Ν. :"Ντάνιελ άσε με νυστάζω και είμαι κουρασμένη. "
Ντ.:"Τι έχεις πάθει ρε Ναταλία? Έχει 5 μέρες να κάνουμε έρωτα. Όλο δεν είσαι καλά και είσαι κουρασμένη. Εμείς κάθε μέρα κάναμε έρωτα τώρα έχει τόσες μέρες με αποφεύγεις! Τι συμβαίνει? Τι έχεις? " αχ τι να του πω τώρα έχει δίκιο.
Ν. :"Ένταξη αγάπη μου έχεις δίκιο αλλά δεν μπορώ σου λέω δεν είμαι πολύ καλά κατάλαβε με σε παρακαλώ. "
Ντ.:"Δεν με θέλεις πια? Αν είναι αυτό πες το μου να το ξέρω. "
Ν. :"Όχι Ντάνιελ τι είναι αυτά που λες φυσικά και σε θέλω αγάπη μου απλά δεν είμαι πολύ καλά για αυτό. "
Ντ.:"Τι έχεις ρε Ναταλία? Μια χαρά σε βλέπω εγώ. "
Ν. :"Όχι κάτι συγκεκριμένο απλά λίγο κουρασμένη κάπως πεσμένη και δεν νιώθω τελείως καλά. "
Ντ.:"ΣΤΑΜΆΤΑ! Σταμάτα πραγματικά δεν μπορώ να ακούω άλλο τις δικαιολογίες σου! Καληνύχτα! " μου λέει και γυρνάει πλάτη. Σηκώνομαι και πάω στο μπάνιο που έχει το δωμάτιο. Εκεί αφήνω ελεύθερο τον εαυτό μου και ξεσπάω σε κλάματα. Πως τα έχω κάνει έτσι? Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Ντάνιελ.
Ντ.:"Τι κάνεις εδ... Καρδιά μου κλαις?" Γυρνάω από την άλλη πλευρά να μην με βλέπει.
Ν. :"Φύγε... άσε με ήσυχη. "
Ντ.:"Μωρό μου γιατί κλαις? " μου λέει ,με πλησιάζει και με αγκαλιάζει.
Ντ.:"Σε παρακαλώ ηρέμησε μικρή μου. Συγνώμη που σου μίλησα έτσι αλλά κατάλαβε με και εσύ σε θέλω. Έλα αγάπη μου ηρέμησε. " ηρεμώ κάπως.
Ν. :"Σε καταλαβαίνω συγνώμη αλλά σε παρακαλώ περίμενε λίγο όχι απόψε και θα καταλάβεις. "
Ντ.:"Καλά εντάξει πάμε μέσα τώρα αγάπη μου να κοιμηθούμε. " πάμε μέσα ξαπλώνουμε αγκαλιά και κοιμάμαι αμέσως.Γειά σας!♥ Πώς είστε? Άργησα λίγο αλλά δεν μπορείτε να πείτε έβαλα μεγάλο κεφάλαιο 1000+ κάτι λέξεις και έγιναν και πολλά. Έγκυος λοιπόν η Ναταλία μας για να δούμε τι θα γίνει. Καλημέρα!♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
VOCÊ ESTÁ LENDO
Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;
FanficΝαταλία , ευγενική , καλόκαρδη, γλυκιά, ανέμελη, ατίθαση, ανεξάρτητη, σπούδασε για να γίνει νταντά αλλά δουλεύει σε μία καφετέρια προσωρινά μέχρι να βρει δουλειά ως νταντά. Ντάνιελ, απόμακρος, ψυχρός, μυστήριος, αυταρχικός, καταβάθος κρύβει μια μεγ...