Γ.:"Μη φωνάξεις γιατί την έβαψες μου λέει και φοβάμαι πάρα πολύ.
Με γυρνάει μπροστά και όταν τον βλέπω παθαίνω σοκ.
Ν.:"Γιώργο? Τι στο καλό κάνεις? "
Γ.:"Σε προειδοποίησα να προσέχεις πως μου μιλάς αλλά δεν με άκουσες"
Ν.:"Τι στο καλό θέλεις πια από εμένα? "
Γ.:"Εσένα"
Ν.:"Τι?"
Γ.:"Σε θέλω πίσω , μου λείπεις θέλω να είμαστε μαζί ξανά"
Ν.:"Αυτό να το σκεφτόσουν πριν πας με την τσούλα τώρα είναι αργά. Σε αγάπησα και με πλήγωσες πηγές με μια άλλη και ποιος ξέρει με πόσες ακόμα είχες πάει. Δεν πρόκειται να είμαστε ξανά μαζί δεν θέλω ούτε να σε βλέπω! "
Γ.:"Δεν τα εννοείς αυτά που λες. Εξάλλου τι ήθελες να κάνω άντρας είμαι πόσο να κρατηθώ αφού εσύ δεν ήθελες βρήκα κάποια άλλη. "
Ν.:"Ωραία πάνε βρες και τώρα κάποια άλλη και παράτα με ήσυχη! Στο είχα πει ότι δεν πρόκειται να προχωρήσω μαζί σου και να κάνω κάτι αν δεν ήμουν έτοιμη και το δέχτηκες είπες ότι δεν σε πειράζει και θα με περιμένεις. Αλλά βέβαια μετά πηγές με οποία έβρισκες. Πολύ χαίρομαι που δεν έκανα τίποτα μαζί σου γιατί θα το μετάνιωνα πολύ περισσότερο! "
Γ.:"Θα είμαστε πάλι μαζί με αγαπάς"
Ν.:"Δεν σε αγαπώ." πάω να φύγω και με πιάνει από το χέρι δυνατά και με φέρνει κοντά του.
Ν.:"Άφησε με είσαι τρελός? "
Γ.:"Θα γίνεις δική μου" λέει και πάει να με φιλήσει. Όχι δεν μπορεί να γίνει αυτό όχι! Τραβάω το χέρι μου με δύναμη και απότομα και νιώθω έναν δυνατό πόνο αλλά δεν δίνω σημασία τώρα είναι ευκαιρία τον χτυπάω με δύναμη στο όργανο του και πέφτει κάτω φωνάζοντας. Τρέχω στο αυτοκίνητο μου.
Γ.:"Δεν θα γλιτώσεις τόσο εύκολα από εμένα" τον ακούω να λέει.
Μπαίνω στο αυτοκίνητο και βάζω μπρος γρήγορα. Φτάνω σπίτι και μπαίνω μέσα. Τότε συνηδιτοποιώ ότι το χέρι μου είναι γεμάτο αίματα και με πονάει πολύ. Πάνω στον πανικό μου και στην βιασύνη μου να ξεφύγω δεν έδωσα σημασία. Πάω στο μπάνιο και πλένω το χέρι μου. Βλέπω την πληγή. Όταν τράβηξα το χέρι μου με έγδαρε με τα νύχια του πολύ βαθιά από την δύναμη που μου ασκούσε και τώρα δεν σταματά να τρέχει αίμα. Η πληγή ξεκινά λίγο πιο πάνω από τον καρπό του χεριού μου και φτάνει έως λίγο πιο πάνω από τα δάχτυλα μου. Πανικοβάλομαι. Τι θα κάνω τώρα? Το ξαναβάζω κάτω από την βρύση για να φύγουν τα αίματα αλλά δεν σταματάει να τρέχει και πονάω. Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Ντάνιελ και τρομάζω.
Ντ.:"Ναταλία τι έπαθες? Τι είναι όλα αυτά τα αίματα? " λέει ανήσυχα
Ν.:"Ντάνιελ βοήθησε με σε παρακαλώ" λέω ενώ δάκρυα κυλάνε από τα μάτια μου
Ντ.:"Ηρέμησε. ΑΝΤΩΝΗΗ φέρε το κουτί πρώτων βοηθειών τώρα ΓΡΉΓΟΡΑ! "λέει και με βάζει στην αγκαλιά του. Όταν ο κύριος Αντώνης φέρνει το κουτί πρώτον βοηθειών, το παίρνει ο Ντάνιελ και περιποιείται το τραύμα μου στο τέλος το δένει με έναν επίδεσμο.
Ντ.:"Πονάς πολύ? "
Ν.:"Αρκετά"
Ντ.:"Απαιτώ μία εξήγηση"
Ν.:"Είναι μεγάλη ιστορία"
Ντ.:"Έχω χρόνο" λέει και με πηγαίνει στο δωμάτιο του.
Ντ.:"Λοιπόν σε ακούω"Γειά σας! Τι κάνετε? Έγιναν διάφορα άλλα τελικά ξέφυγε η Ναταλία. Στο επόμενο θα μάθει ο Ντάνιελ για την σχέση Ναταλίας-Γιώργου και κάτι ακόμα αλλά θα είναι έκπληξη δεν λέω τίποτα άλλο. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας♥♥♥♥♥♥
YOU ARE READING
Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;
FanfictionΝαταλία , ευγενική , καλόκαρδη, γλυκιά, ανέμελη, ατίθαση, ανεξάρτητη, σπούδασε για να γίνει νταντά αλλά δουλεύει σε μία καφετέρια προσωρινά μέχρι να βρει δουλειά ως νταντά. Ντάνιελ, απόμακρος, ψυχρός, μυστήριος, αυταρχικός, καταβάθος κρύβει μια μεγ...