→Μεριά Ντάνιελ←
Βλέπω την , Ζωή νομίζω ότι την λένε, να ετοιμάζεται να φύγει. Γιατί κάνω μαλακίες γαμώτο! Αφού αγαπάω την Ναταλία γιατί πήγα με αυτή. Η αλήθεια είναι πως ήμουν έτοιμος να της πω να φύγει αλλά τότε μας είδε η Ναταλία και επίτηδες την πήρα επάνω. Γαμώτο όμως δεν έπρεπε να το κάνω αυτό. Αλλά έτσι κι αλλιώς η Ναταλία επέλεξε να μην είναι μαζί μου. Εγώ το παραδέχομαι έκανα αρκετές βλακίες αλλά της εξήγησα και της ζήτησα συγνώμη. Αφού δεν θέλει δεν θα τρέχω συνέχεια από πίσω της.
Ζωή:" Ντάνιελ! Έξω από την πόρτα του δωματίου είναι μια κοπέλα πεσμένη."
Ντ. :"ΤΙ??" Τρέχω στην πόρτα και βλέπω την Ναταλία στο πάτωμα χωρίς να έχει τις αισθήσεις της.
Ντ. :"Εντάξει Ζωή φύγε. " παίρνω την Ναταλία αγκαλιά και την ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Την ταρακουνάω.
Ντ. :"Έλα μωρό μου άνοιξε τα ματάκια σου σε παρακαλώ... Καρδιά μου σε παρακαλώ ξύπνα" τίποτα δεν αντιδρά.
Ντ.:"ΝΊΚΗ! Κάλεσε ένα γιατρό ΤΏΡΑ! "
Της δίνω το φιλί της ζωής αλλά και πάλι τίποτα.
Ντ.:"Σε παρακαλώ μη με αφήνεις μωρό μου... δεν μπορώ χωρίς εσένα..." συνειδητοποιώ ότι τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου. Κλαίω??? Της δίνω ξανά το φιλί της ζωής και την βλέπω να ανοίγει τα μάτια της.
Ν. :" Τι έγινε? "
→Μεριά Ναταλίας←
Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Ντάνιελ από πάνω μου. Με κοιτάει με αγωνία. Τον βλέπω λίγο καλύτερα και κλαίει? Τι στο καλό έγινε?
Ν. :"Τι έγινε? "
Ντ.:"Ήσουν λιπόθυμη έξω από το δωμάτιό μου. " σκέφτομαι λίγο και μου έρχονται όλα όσα έγιναν στο μυαλό και κυρίως ο Ντάνιελ με την ξανθιά και οι φωνές της. Τότε τον σπρώχνω με όλη μου την δύναμη και φωνάζω.
Ν.:"ΦΎΓΕ από πάνω μου! ΔΕΝ θέλω ΟΎΤΕ να σε βλέπω ΦΎΓΕ! " τον χτυπάω στο στήθος με τα χέρια μου αλλά δεν δείχνει να πονάει και πολύ.
Ντ.:"Ηρέμησε"
Ν. :"Να ηρεμήσω? ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΗΡΕΜΉΣΩ! ΦΎΓΕ! ΑΣΕ ΜΕ! Δεν θέλω να σε βλέπω! Πως μπόρεσες? ΠΩΣ ΜΠΌΡΕΣΕΣ? Πηγές με άλλη. Αυτή ήταν η αγάπη σου ε? ΑΥΤΉ? Να την βράσω τέτοια αγάπη Ντάνιελ! Δεν την θέλω. Γιατί? Γιατί πηγές με άλλη? Καθόλου δεν με αγαπάς? Ούτε λίγο? Για αυτό με πληγώνεις? Τι σου έκανα? Τόσο πολύ με μισείς? Τόσο? Τουλάχιστον σου άρεσε ή όχι? Άξιζε τον κόπο? Ήταν καλή, πέρασες καλά? ΣΕ ΜΙΣΏ! "
Ντ. :"Ηρέμησε σε παρακαλώ δεν είσαι σε θέση να μιλήσουμε τώρα"
Ν. :"Να μιλήσουμε? ΌΧΙ όχι αγόρι μου δεν έχουμε τίποτα να πούμε. ΤΊΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΎΣΩ! " εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ένας άντρας
Ντ.:"Ελάτε γιατρέ. Την βρήκα λιπόθυμη έξω από το δωμάτιο. Δεν ξέρω ακριβώς πόση ώρα ήταν και δεν μπορούσα να την συνεφέρω για αρκετή ώρα. Τι έχει?"
Γιατρός:"Αφήστε με να την εξετάσω." Με εξετάζει και μετά φωνάζει μέσα τον Ντάνιελ.
Γιατρός:"Δεν είναι κάτι σοβαρό μην ανησυχείτε. Η δεσποινίς ήρθε σε μεγάλη συναισθηματική πίεση και στεναχώρια. Έκλαψε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να πάρει ανάσα για αρκετή ώρα και έχασε τις αισθήσεις της. Ο οργανισμός το κάνει αυτό σαν άμυνα ώστε να μην πεθάνει λόγω έλλειψης οξυγόνου. Απλά να προσπαθήσει και η ίδια να μην στενοχωριέτε αλλά και εσείς να μην την στεναχωρείται. Όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας."
Ντ.:"Σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ. Καληνύχτα."
Γιατρός:"Καληνύχτα σας" φεύγει ο γιατρός και σηκώνομαι να πάω μέσα αλλά ο Ντάνιελ με σταματά.
Ν. :"Άφησε με Ντάνιελ πραγματικά έχω κουραστεί."
Ντ.:"ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΆ! Μου έκανες κάποιες ερωτήσεις πριν και θα στις απαντήσω πρώτα. Μετά μπορείς να φύγεις. "Γειά σας!♥♥ Πώς είστε? Τελικά ο Ντάνιελ το έκανε και για να ζηλέψει η Ναταλία η οποία βρέθηκε στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας. Καλό απόγευμα! ♥♥♥♥♥♥
YOU ARE READING
Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;
FanfictionΝαταλία , ευγενική , καλόκαρδη, γλυκιά, ανέμελη, ατίθαση, ανεξάρτητη, σπούδασε για να γίνει νταντά αλλά δουλεύει σε μία καφετέρια προσωρινά μέχρι να βρει δουλειά ως νταντά. Ντάνιελ, απόμακρος, ψυχρός, μυστήριος, αυταρχικός, καταβάθος κρύβει μια μεγ...