Πόσο δυνατή είναι η αγάπη;

Κεφάλαιο 15

Ξυπνάω και δεν είναι εδώ ο Ντάνιελ. Που πήγε πρωί πρωί? Βλέπω την ώρα 7:00. Αν είναι δυνατόν γιατί σηκώθηκε τόσο πρωί? Σηκώνομαι και πάω στην κουζίνα. Τον βλέπω να τρώει πρωινό με την μικρή στην αγκαλιά. Τι ωραία εικόνα! Πλησιάζω και κάθομαι δίπλα του.
Ν. :"Καλημέρα"
Ντ. :"Καλημέρα"
Μικρή Δανάη:"καελα" προσπαθεί να πει
Ν. :"Αγάπη μου όμορφη. Καλημέρα. "
Ντ.:"Φάε γρήγορα"
Ν. :"Γιατί? "
Ντ.:"Για να ετοιμαστείς μωρό μου"
Ν. :"Που θα πάμε? "
Ντ.:"Έκπληξη"
Ν. :"Μάλιστα και τι να φορέσω? "
Ντ.:"Κάτι άνετο"
Ν. :"Καλά" τρώω και καθώς πηγαίνω στο δωμάτιο βλέπω στην πόρτα δύο μεγάλες βαλίτσες. Στρίβω κατευθείαν και πηγαίνω ξανά στην κουζίνα.
Ν. :"Αγάπη μου τι είναι αυτές οι βαλίτσες στο σαλόνι θα πας κάπου?"
Ντ.:"Ναι"
Ν. :"Νόμιζα ότι θα περνούσαμε την μέρα όλοι μαζί. Που θα πας? " λέω απογοητευμένη
Ντ.:"Όλοι μαζί θα πάμε καρδιά μου όχι μόνος μου" αμέσως ενθουσιάζομαι
Ν. :"Δεν θα μου πεις που έτσι? "
Ντ. :"Όχι. Αντε ετοιμάσου να φύγουμε"
Πάω πάνω και φοράω κάτι απλό και άνετο. Βλέπω ότι τα περισσότερα ρούχα και παπούτσια μου λείπουν θα είναι στην βαλίτσα.
Ν. :"Έτοιμη. Πάμε? "
Ντ.:"Ναι" παίρνουμε την μικρή από το χέρι και οι δύο και προχωράμε προς το αμάξι. Μετά από λίγο φτάνουμε στο αεροδρόμιο.
Ν. :"Τι ώρα είναι η πτήση αγάπη μου? " με κοιτάει έντονα
Ντ.:"Ότι ώρα θέλουμε"
Ν. :"Τι εννοείς? "
Ντ.:"Με το ιδιωτικό μου αεροπλάνο θα πάμε"
Ν. :"Τι? Έχεις ιδιωτικό αεροπλάνο? "
Ντ.:"Ναι" μου χαμογελάει
Φυσικά και έχει έπρεπε να το περιμένω. Μπαίνουμε μέσα και οι τρεις και καθόμαστε σε ένα σαν σαλόνι. Έχει ένα τραπέζι στην μέση και πιο μέσα έχει ένα δωμάτιο που έχει κλειστή πόρτα και δεν βλέπω τι είναι. Είναι πολύ μεγάλος ο χώρος και όμορφος. Ακούγεται από το μεγάφωνο ότι πρέπει να βάλουμε τις ζώνες μας αλλά δεν λέει για που πετάμε. Βλέπω την μικρή
Ν. :"Δανάη μου σε λίγο θα βλέπουμε τα σύννεφα!" λέω με ενθουσιασμό και μου χαμογελάει. Βλέπω τον Ντάνιελ να μας κοιτάει κάπως αλλά δεν λέω τίποτα. Μετά από μια ώρα περίπου φτάνουμε. Βλέπω θάλασσα και γενικά το τοπίο θυμίζει νησί. Αλλά όχι μόνο αυτό μου είναι πολύ γνώριμο πρέπει να έχω ξανά έρθει σίγουρα. Κοιτάω καλύτερα το μέρος γύρω γύρω. Καταλαβαίνω αμέσως που είμαστε.
Ν. :"ΚΡΉΤΗ!!!" Με κοιτάει σοκαρισμένος
Ντ.:"Πώς το κατάλαβες αφού δεν έχει πουθενά ούτε ταμπέλα ούτε τίποτα! "
Ν. :"Αγάπη μου είναι δυνατόν να μην καταλάβω ότι είμαι στην Κρήτη? Είναι το αγαπημένο μου νησί! Τα έχει όλα! Βουνό, θάλασσα, είναι και οικογενειακό νησί αλλά και για νέους, έχει όλες τις ανέσεις τις πόλις αλλά συνδυάζει και απίστευτο τοπίο, έχει μέρη με πολύ κόσμο και μέρη με πολύ λίγο. Τα συνδυάζει όλα. Έχω έρθει πάρα πολλές φορές ούτε που θυμάμαι πόσες. Από μικρή. Εξάλλου είμαι μισή Κρητικιά η μητέρα μου είναι από την Κρήτη αλλά επειδή παντρεύτηκε τον πατέρα μου αναγκαστικά μετακόμισε και πήγε να ζήσει μαζί του. Χαίρομαι πολύ που ήρθα. Όσες φορές και να έρθω δεν το χορταίνω πότε. Ευχαριστώ" Λέω και του δίνω ένα φίλη στο μάγουλο.
Ντ.:"Χαίρομαι. Λοιπόν πάμε. "
Μετά από μία ώρα φτάνουμε έξω από ένα μεγάλο σπίτι.
Ν. :"Εδώ θα μείνουμε? "
Ντ.:"Ναι. Σου αρέσει? "
Ν.:"Ναι είναι πολύ ωραίο. Ποιανού είναι? Κάποιου φίλου σου? "
Ντ.:"Όχι δικό μου είναι. " δεν ξέρω από πού θα μου έρθει!
Ν.:"Πόσα σπίτια έχεις? "
Ντ.:"Αρκετά. Πάμε τώρα"
Το σπίτι είναι πολύ όμορφο και φωτεινό.
Ντ.:"Πάω να φέρω ξύλα να ανάψω το τζάκι"
Ν. :"Καλά θα κάτσουμε με την μικρή να παίξουμε. Τι λες Δανάη μου?"
Μ.Δ.:"ναιιιιι" άναψε το τζάκι και παίξαμε όλοι μαζί κυνηγητό αν και ο Ντάνιελ έκανε τον δύσκολο στην αρχή. Η μέρα πέρασε πολύ γρήγορα και ευχάριστα. Η ώρα είναι 10:00 το βράδυ και είναι ώρα να κοιμηθεί η μικρή. Την βάζω για ύπνο κοιμάται αμέσως. Πάω μέσα βλέπω τον Ντάνιελ να κάθεται στον καναπέ και να πίνει ένα ποτήρι ουίσκι.
Ν. :"Κοιμήθηκε η μικρή."
Ντ.:"Ωραία" επικρατεί μια αμήχανη σιωπή.
Ντ.:"Τι θέλεις να κάνουμε? "
Ν. :"Δεν ξέρω εσύ τι θες?" Τον βλέπω να ζορίζεται λίγο.
Ντ.:"Θέλεις να δούμε καμιά ταινία? "
Ν. :"Εντάξει" βάζει μια ταινία. Με βάζει στην αγκαλιά του και ξαπλωνουμε στον καναπέ. Μετά από λίγο νοιώθω τα μάτια μου να κλείνουν και με παίρνει ο ύπνος.

Γειά σας! Τι κάνετε? Ξέρω και σήμερα άργησα να βάλω άλλα είχα κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις. Η έκπληξη τελικά ήταν να πάνε οι τρεις τους στην Κρήτη. Χαλαρό κεφάλαιο. Ελπίζω να σας άρεσε. Αν σας άρεσε αφήστε το αστεράκι σας και γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας! Καληνύχτα! ♥♥♥♥♥♥♥♥